Aanvankelijk werd architect Vincent Van Duysen aangesproken om een haard te bouwen, maar hij heeft uiteindelijk de hele woning schitterend naar zijn hand gezet.

Mijn initiële opdracht was simpel: een haard bouwen in de woonkamer. Maar ik mocht ook even gluren naar de keuken die de bewoners te donker en te klein vonden”, zegt Vincent Van Duysen. Finaal verbouwde hij op verzoek van de bouwheer bijna heel het pand.

Deze vooroorlogse woning uit 1932 was vrij gesloten van structuur en onvoldoende aangepast aan hedendaagse noden. De keuken zat verstopt in een donkere hoek, afgesloten van de woonkamers. In de voorkamer, nu de dagelijkse zitkamer, werd enkel de telefoon aangenomen. Ook de tussenkamer, waarin nu de haard pronkt, had geen duidelijke bestemming. Alleen achteraan, waar zich nu een grote eetkeuken bevindt, was er een leefruimte. En de bovenverdieping was aanvankelijk ook veel te krap.

“Deze woning verbouwen hield een risico in,” bekent Van Duysen, “want ze is mooi compact en sierlijk kubistisch van stijl. Aan de achtergevel hing er een fraai balkon met een ijzeren balustrade in een soort pakketbootstijl. De balustrade konden we jammer genoeg niet behouden. Het origineel niet verknoeien, was een hele opgave.”

Van hoe gemakkelijk het is om vooroorlogse huizen naar de vaantjes te helpen, zijn er bewijzen te over in deze buurt. Deze woning staat in een van de mooie Interbellum-wijken van Wilrijk, waar oude villa’s sneuvelen onder de sloophamer of respectloos verbouwd worden. “Hier konden we twee richtingen uit”, legt de architect uit. “Ofwel kwam er een uitbreiding in de stijl van de woning, met het typische metselwerk en identieke vensterramen. Daar hebben we eventjes aan gedacht. Toch kozen we voor een andere oplossing. Op het gebouw entten we een nieuw stuk dat oud met nieuw laat dialogeren. Deze aanbouw verwijst naar de oude stijl, met ongeveer dezelfde hoekvensters als in de voorgevel, maar de afwerking is hedendaags.”

We merken knipogen op naar de jaren dertig, zoals de schuifdeur tussen zit- en eetkamer. Van Duysen bewaarde het vooroorlogse karakter van de voorbouw: “Alles werd hersteld of herbruikt, van de radiatorkasten tot en met het parket. Maar we hebben aan de indeling gesleuteld. De middenkamer, de kern van de woning, werd een zitkamer met open haard. Dit is ook het donkerste vertrek: ideaal voor ’s avonds. Ik heb die duisternis nog onderstreept door de vloer te verdonkeren. Ik hou van subtiele contrasten, een woning mag er niet van aan de voordeur tot aan de achterdeur gelijkvormig uitzien. Hier kom je binnen in die art-decosfeer, onder meer met de zitkamer vooraan en die prachtige hal. Die hebben we wat uitgezuiverd, maar toch mysterieus gehouden door de parelgrijze tint.”

Naar achteren toe plooit de woning open naar het licht en bots je op de belangrijkste ingreep: de monumentale, brede eetkeuken. Een subliem vertrek met in het midden de eettafel van Van Duysen. De keuken zelf ligt er open bij, het geheel is mooi van lijn en rijk van kleur. Van Duysen combineerde bleke kalkzandsteen met wengé. “Alles is sober van vorm en afwerking. Het huis oogt niet echt luxueus. Ik vind het een beetje non-conformistisch. Bovendien is alles erg kindvriendelijk: hier woont een gezin met drie kinderen. Die hebben plaats nodig en veel praktische oplossingen. De woning is ook robuust afgewerkt, maar met veel zin voor details die nergens opzichtig zijn. De detaillering schuilt onder meer in de kleuren, de materialen en de zachte verlichting.”

Het terras hoort helemaal bij de eetkeuken, want beide smelten in de zomer ineen als het schuifraam wijd openstaat. De vloer loopt trouwens door van binnen naar buiten. Het terras ligt samen met de woning op een sokkel om het perspectief op de diepe tuin te vergroten. Van Duysen heeft de tuin zelf ontworpen en koos voor grote soberheid.

Boven trok Vincent Van Duysen alle registers open om een master bedroom te realiseren met study, dressing en badkamer. De ouders wilden een plek waar ze zich konden terugtrekken. Van Duysen vond er nog wat plaats om een kleine patio aan te leggen: een schitterende creatie. “Ik ben enorm gepassioneerd door kleine open ruimtes. Waar het kan, maak ik een patio. Het spel van open en gesloten, muren en doorzichten is oneindig boeiend. Hier werkt zo’n piepklein terras ook meditatief en comfortabel. Het is een luxe om in de zomer het raam open te schuiven; dat is iets anders dan een venster openen. Door de patio worden ook doorzichten mogelijk, van de badkamer naar de slaapkamer, en dat allemaal op een zeer beperkte oppervlakte. Dat verrijkt de belevingswaarde van het huis.”

Architect Van Duysen bouwt sterke interieurs met onverwachte composities. Zijn voorkeur voor warme materialen en het laten afwisselen van open en gesloten ruimtes verhoogt de intimiteit. Zijn stijl sluit helemaal aan bij de internationale trend. Dat verklaart ook zijn succes in het buitenland. Momenteel voert hij opdrachten uit van New York tot Hamburg. Binnenkort tijd worden ook de vele meubels die hij in de loop der jaren tekende voor zijn woningen, door een Italiaanse fabrikant geproduceerd.

Piet Swimberghe / Foto’s Jan Verlinde