Zelden was ik zo gegeneerd als die middag. Nog in pyjama sorteerde ik een berg vuile was, gemakshalve op de keukenvloer, toen de bel ging : onverwacht babybezoek. De woonkamer was geen optie, daar leek het wel alsof een bom was ontploft. In de keuken begon mijn jongste te huilen. Ik spurtte instinctief terug. Het bezoek volgde kordaat in mijn kielzog, tussen de stapels was, tot aan de keukentafel waar het ontbijt van die ochtend nog stond. Alle stoelen bezet, door strijkgoed, een inderhaast uitgeschoten jas, bijeengescharrelde post en mijn kleuter die met de textuur van zijn boterhammen aan het experimenteren was.

Het bezoek bleef niet lang. Meteen daarna vloog ik van pure schaamte, tussen de papflessen, pamperwissels en middagdutjes door, als een tornado door het huis in een poging om een zweem van schone schijn op te houden.

Het zal u duidelijk zijn : ik ben geen geboren huisvrouw. Multitasking blijkt me beter af te gaan op de werkvloer dan op het thuisfront. Ik ben een beter mens als ik buitenshuis kan gaan werken. Een aangenamere mama ook : eentje die er ’s avonds naar uitziet om haar kinderen op te halen, met hen te spelen, samen te eten en verhaaltjes te lezen. Iemand die ook niet gefrustreerd of geënerveerd geraakt wanneer haar pogingen tot speedkoken of -poetsen voor de zoveelste keer onderbroken worden door geschreeuw om aandacht of door een snotneus.

Ik zie mijn kinderen graag. Maar waarom voel ik een lichte gêne als ik moet ontkennen dat het me zwaar viel om na het zwangerschapsverlof weer aan de slag te gaan ? Geen politiek correct antwoord, concludeerde ik uit enkele verbaasde blikken en zelfs een opgetrokken wenkbrauw. Ook het ouderschapsverlof van mijn man als oplossing om de schoolvakantie en de wachtlijst (19 maanden !) voor de crèche te overbruggen, lijkt niet evident voor iedereen. Hij behoort in ons land tot dat schamele percentage van vaders dat zijn ouderschapsverlof opneemt. In tegenstelling tot de geëmancipeerde Vikings uit het hoge Noorden, waar tachtig procent van de vaders dat doet, blijkt het gros van de Europese collega’s een pak minder vrouwvriendelijk : volgens een rapport van de Europese Unie uit 2005 nemen acht op de tien mannen dat zelfs niet in overweging.

Nochtans biedt vaderschapsverlof voordelen, volgens een Zweedse studie. Vaders zouden een betere band met hun kinderen hebben, ook lang nadat ze weer aan het werk zijn. Verder zouden er minder echtschei-dingen zijn wanneer mannen meer ouderschapsverlof nemen. Een win-winsituatie dus : goed voor onze relatie, goed voor de kinderen, goed voor mijn zielenrust wanneer ik ga werken en goed voor mijn man. Die geniet van zijn break uit de ratrace en gaat met de kids op stap in binnen- en buitenland.

Journalisten zijn doorgaans geen thuiszitters. Zo ook op onze redactie : Linda Asselbergs trok Thelma & Louise achterna naar de Four Corner States, het Amerika van de westernfilms (p.26). Pierre Darge schreef zijn Zuiderbrief vanop de Mont Ventoux (p.24). Guinevere Claeys bleef iets dichter bij huis en bezocht de zieken, haar vijfde Werk van Barmhartigheid (p.49).

sofie.albrecht@knack.be

Sofie Albrecht