Francine Geldof

In het noordoosten van Frankrijk, net over de grens met België en op nog geen 200 km van Brussel, rijd je het rustige département de la Meuse binnen. Hier geen grote steden of toeristische centra. Wel veel groen en bossen, maar ook bescheiden stadjes die stevig verankerd liggen in de Europese geschiedenis. Het mooiste plekje is zonder twijfel het stille Bar-le-Duc, waarvan de ville haute, destijds voorbehouden aan de gegoede burger, kan bogen op prachtige straten met renaissance-huizen. De ogenschijnlijk smalle gevels in de typische geelgouden steen uit de streek, verbergen ruime woningen die alle volgens hetzelfde principe werden gebouwd : voorhuis, koer, achterhuis en tuin. De woongedeelten zijn door een galerij met elkaar verbonden, en wie, zoals wij, even onbescheiden het hoofd in de gang steekt, wordt aangenaam verrast door de prachtige trappen, gebinten en plafonds d’époque die hier overal bewaard bleven. In deze noordelijke stad loopt men niet te koop met rijkdom, verklaart de dame die ons deskundig door het stadje loodst : ?Wat mooi is, houden wij graag binnenshuis.?

De beroemdste inwoner van Bar is Ligier Richier, een 16de-eeuws beeldhouwer die zich vooral bezighield met religieus werk, dat zich sterk van dat van zijn volgzamere tijdgenoten onderscheidt. Hij schrikte er bijvoorbeeld niet voor terug om op een grafmonument een halfvergaan lijk af te beelden !

Terwijl Bar getekend is door een lange geschiedenis, was het noordelijker gelegen Verdun het toneel van één der verschrikkelijkste veldslagen uit de moderne tijd : in 1916 lag de stad maandenlang onder Duits vuur. Tijdens die periode werden via de Voie sacrée, de enige nog te gebruiken weg tussen Bar en Verdun, munitie en voorraad aangevoerd. Vandaag is deze weg een nationaal monument, en de enige route nationale zonder nummer. In de plaatselijke Citadel, een in de rots uitgehouwen netwerk van versterkingen, werden zowel een commandopost als een hospitaal, een bakkerij en zelfs een theater ondergebracht. Voor de moderne bezoeker werd er een indrukwekkend audiovisueel schouwspel over de Grote Oorlog opgezet. Maar niet alles hier is kommer en kwel. Verdun staat ook synoniem voor hoop op een toekomst zonder oorlog. De monumentale zalen van het vroegere bischoppelijke paleis zijn omgebouwd tot een centrum voor de Vrede. Naast een permanente collectie is hier ook plaats voor telkens veranderende initiatieven. Nog tot 11 november loopt er een tentoonstelling gewijd aan een frontkrant, gesticht door tekenaar Joseph Lesage. Het zoveelste prachtige bewijs dat zelfs een oorlog de menselijke creativiteit niet kan doen verstommen.

Om te eindigen op een vrolijker noot, signaleren we nog dat je in de Meuse bijzonder lekker kan tafelen. De regio is gekend om zijn specialiteiten, zoals de beroemde (en peperdure) confituur van aalbessen, waarvan de zaadjes verwijderd worden met behulp van een ganzenpen en waarvan Hitchcock een groot liefhebber was. Er zijn ook de Madeleines van Stenay, de dragées van Verdun, de drankjes op basis van mirabellen, en niet te vergeten, de truffels die in dit departement worden geoogst. Minder bekend dan die van de Périgord, zorgen ze bij fijnproevers voor een prettige verrassing.

Het mooiste plekje is ongetwijfeld Bar-le-Duc, met zijn prachtige renaissance-gebouwen (onder) en de oude toren die de ville haute domineert.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content