Aidspreventie en -behandelingen kosten handenvol geld en verdienen de inzet van iedereen. Dat beseft ook de Belgische modewereld: 50 ontwerpers trekken samen de kar.

D esigners Do Denim is een samenwerkingsproject tussen Evisu-jeans en meer dan vijftig Belgische ontwerpers. Zij ontwikkelden een unieke jeanscollectie waarvan de stukken (on en off line) worden geveild. De opbrengst gaat naar het aidsonderzoek van het Instituut voor Tropische Geneeskunde in Antwerpen. Initiatiefneemster Ninette Murk zocht naar een manier om de aidsproblematiek blijvend onder de aandacht te houden. Tegelijk wil ze de strijd tegen die stille doder een hart onder de riem steken.

Zij vond een instrument in de mode. De lijst van medewerkers aan het project is indrukwekkend. Een rijke schare Belgische ontwerpers, van Dirk Bikkembergs tot Wouters & Hendrix en van Laetitia Crahay tot Elvis Pompilio, hebben de Evisu-broek onder handen genomen. Ook enkele prominenten zoals muzikant Dirk Swartenbroeckx, graffiti-artiest Duck en Vlaams minister Renaat Landuyt lieten hun fantasie de vrije loop. Het resultaat is een denimcollectie van internationaal niveau.

Het geld dat de veiling van die stukken opbrengt, gaat naar een van de wereldleiders op het vlak van het aidsonderzoek: het Tropisch Instituut in Antwerpen. Vooral in de ziektebestrijding in Afrika, het zwaarst getroffen continent, speelt het instituut een centrale rol. Het dankt die positie niet alleen aan zijn medisch-technische expertise, maar ook aan zijn aanpak. Geen enge hokjesmentaliteit, maar een multidisciplinaire inbreng en een respectvolle samenwerking met onderzoekers uit het Afrikaanse continent.

Onze “modellen voor één dag” zijn de harde werkers achter de schermen van de aidsbestrijding. In de opleiding Masters of Disease Control van het Instituut voor Tropische Geneeskunde komen Belgische onderzoekers en Afrikaanse specialisten samen om hun kennis uit te wisselen. Voor het Designers Do Denim-initiatief willen ze voor één keer voor het voetlicht treden.

Marie Laga (43)

Standplaats: Instituut voor Tropische Geneeskunde Antwerpen.

Functie: Hoofd van de onderzoeksgroep epidemiologisch interventieonderzoek en lesgeefster in de Masters of Disease Control.

Bezieling: Marie is een van de stille wroeters die het instituut aan de internationale top in het aidsonderzoek hebben gebracht. Als jong vorser was Marie er al bij toen in 1983 door het instituut aan de noodbel werd getrokken om aandacht te vragen voor de onvermoede ravage in Afrika. Het maakte meteen aan iedereen duidelijk dat aids geen probleem is van “marginale” groepen, maar een ziekte die iedereen, homo en hetero, rijk en arm raakt.

“Voor Afrika is dit een historische epidemie, een van de grootste catastrofes ooit. Alle vooruitgang die op dit continent in de afgelopen 50 jaar is bereikt, doet aids weer teniet. Als onderzoeker laat dit je nooit meer los. En het ergste moet nog komen: alle mensen die tien jaar geleden werden besmet, beginnen nu te sterven. De gevolgen zijn desastreus. Het leidt tot politieke, economische en socio-culturele ontwrichting, maar vooral tot ongelooflijk menselijk leed. Probeer je eens voor te stellen hoe het moet zijn om je familie, je vrienden en iedereen om je heen te zien sterven?”

Kan zij nog optimistisch zijn? “Aan de ene kant ben ik pessimistisch. Er zijn geen miraculeuze oplossingen. Maar aan de andere kant bezit het continent een levenskracht en een solidariteit die mij hoop geeft. Zelfs het kleinste succes dat wordt bereikt, zet aan om door te gaan.” Bewustmaking, zowel hier als ginder, blijft voor Marie van centraal belang: “Vandaar dat wij graag onze medewerking verlenen aan acties zoals Designers Do Denim. Alle steun is welkom.”

Yvonne Tano-Kamelan Akoua (39)

Standplaats: Ivoorkust.

Functie: Werkt in een project van volksgezondheid gericht op de behandeling van moeders met aids.

Bezieling: “Eigenlijk heb je als arts en weldenkend mens geen keuze in Afrika. Je wordt altijd en overal met aids geconfronteerd: het is jammer genoeg een deel van het leven geworden.” Ofschoon de overheid intussen de ogen heeft geopend voor het probleem en ook wel tracht in te grijpen, is er volgens Yvonne nog een lange weg te gaan. “Een van de grote problemen is dat enorme stigma dat de aidspatiënten nog altijd dragen. Daardoor blijft de hele problematiek in de marginaliteit. Er is dan ook een behoefte aan vooraanstaande figuren die publiekelijk durven te praten over hun besmetting. Zo kan het grote publiek leren in te zien dat aids ‘iedereen’ kan treffen. Dat kan helpen in de noodzakelijke mentaliteitsverandering én in een aanpassing van het gedrag.”

In een continent dat met uitsterven is bedreigd, is het belangrijk dat diegenen die nog gezond zijn, gesensibiliseerd worden om ook gezond te blijven. “Bewustmaking is even belangrijk als het ontwikkelen van medicijnen. Anders gaan er altijd weer nieuwe slachtoffers vallen.”

Faustin Malele Bazola (41)

Standplaats: Democratische Republiek Congo.

Functie: Directeur van een ziekenhuis dat seksueel overdraagbare ziekten behandelt.

Bezieling: “De strijd tegen aids is een strijd van iedereen. Ieder van ons wordt er, direct of indirect, door geraakt en we moeten dan ook allemaal iets doen. Bovendien is het een strijd die nooit stopt. Er komen altijd nog zieken bij. Aidsbestrijding moet daarom op alle fronten gebeuren. Men moet niet alleen werken aan medicijnen, maar ook aan preventie en permanente bewustmaking in de hoop de ziekte een halt te kunnen toeroepen.” Als burger van een land in oorlog lijkt de strijd tegen aids voor Faustin soms op vechten tegen de bierkaai.

“Oorlog verergert de situatie. Het leidt tot armoede, ontwrichting van de infrastructuur, geweld en een graad van normloosheid. Medicatie is moeilijk of niet te verspreiden. Legers, vaak met een hoog percentage seropositieven, laten sporen na in het hele land. Overvolle vluchtelingenkampen vormen haarden van besmetting. Wie honger heeft en dagelijks in de loop van een geweer kijkt, heeft weinig boodschap aan aidspreventie en veilig vrijen.”

Politiek kan zo een ernstige vijand van aidsbestrijding zijn. Zoals Faustin opmerkt: “Landen moeten oorlog voeren tegen aids, niet tegen mensen.”

Marcel Massanga (42)

Standplaats: Centraal-Afrikaanse Republiek.

Functie: Coördinator van het Centraal-Afrikaanse aidsprogramma.

Bezieling: “Aids is een wereldprobleem. Tegelijk vraagt het om een gerichte aanpak. Aids in Afrika heeft een eigen dynamiek en zowel in de sensibilisering, preventie, als genezing moeten we eigen accenten leggen. Radiocampagnes hebben geen zin in een land waar slechts een beperkt deel van de bevolking de radio kan ontvangen. Condooms uitdelen levert niets op in een gemeenschap waar het gebruik ervan als beledigend tegenover de seksuele partner wordt gezien. In Afrika is aids in belangrijke mate verbonden met seksuele tradities. Sensibilisering moet uitgerekend die tradities proberen te veranderen. Je moet uitleggen dat trouw zijn aan een partner niet alleen betekent dat je met hem of haar in het huwelijk treedt. Dat kun je niet via massacampagnes of professionelen. Daarvoor is een interpersoonlijke benadering in de eigen taal en door leken vereist.”

Ook voor de behandeling moeten grote inspanningen worden gedaan, vindt Marcel. “De medicatie is duur, moet voortdurend worden aangepast en is zeer complex om in te nemen. Dat vergt een serieuze inspanning, zowel emotioneel als financieel. Het individu noch het land kan zo’n last alleen dragen. Internationale steun is essentieel.”

De weg is lang en kronkelig, maar voor Marcel is opgeven niet aan de orde. “We moeten altijd en overal vechten met alle wapens die we hebben.”

Wie de collectiestukken wil bewonderen of wie nu al on line een bod wil doen, kan naar de prachtige site: www.designersdodenim.com

De off line veiling is in handen van Campo & Campo en vindt plaats op 27 mei, het openingsweekend van Mode 2001. Het evenement wordt gevolgd door een spetterend avondfeest in Café d’Anvers.

Hilde Van den Bulck / Foto’s Bert Houbrechts & Jef Jacobs / Dank aan KJP/Calumet

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content