Of design seizoengevoelig is ? Ongetwijfeld. Een klein onderzoek zou volstaan om uit te wijzen dat mensen veel minder aan design denken in de lente dan in het najaar of de winter. Dan klopt je hart in huis, nu wil je met de haren in de wind naar zee, de natuur in of, straks, het water inplonzen.

Het gaat om meer dan design alleen, er zijn ook materialen die je met seizoenen associeert. Staal, glas, textiel of kunststoffen horen niet echt bij het lentegevoel. Hout wel. Net daarom tonen wij woningen met veel hout, tuinen, terrassen, zwembaden én strandpaviljoenen. Daar droomt iedereen van : alleen op het strand, in een gestroomlijnde houten constructie waar het licht gul naar binnen valt, en je kunt genieten van die ruige zee. Heerlijk en een beetje schrikkerig, want niet alle stedelingen kunnen tegen zo’n overdosis natuurgeweld.

Strandpaviljoenen zijn in oorsprong iets uit Scandinavië, waar je stranden hebt met oneindig veel plaats en zonder bezoekers. Aan onze of de Zeeuwse kust ben je zelden alleen. Maar de illusie is best leuk.

Ook foodtrucks zijn “zomers design”. De Fransen hebben daar een speels woord voor, de “guin-guettes mobiles“. Die zijn een beetje terug van weggeweest, want behalve door mobiele ijswagens werd er tot een tijd geleden zo goed als niets eetbaars meer op straat aangeboden. Dat werd als een beetje armoedig beschouwd, niet ? Hier toch, niet in het zuiden of buiten Europa, waar alles op straat te vinden is en waar deze traditie nooit is gestopt.

Het gaat trouwens niet altijd om het eten of het drankje alleen, maar om de beleving. Dit verklaart het succes van de foodtruck. Je maakt iets mee dat niet te vergelijken valt met het soort belevenissen in de digitale wereld. Daar hoort ook de straatmuzikant bij, of dat eindeloze geluid van de golven in het strandpaviljoen. Straks worden onze huizen zo functioneel en ecologisch dat wonen heel saai wordt. Overgeïsoleerde wanden en dito ramen laten je niet meer toe om te genieten van de buitenlucht, de tjilpende vogels of het geluid van een voorbijrijdende trein.

Dat klinkt een beetje nostalgisch, maar dat mag best in de lente. Daar had zelfs de designbeurs in Milaan wat last van, want nogal wat nieuw design heeft een vintagesilhouet, kijk maar naar de nieuwste bistrostoelen van de gebroeders Bouroullec : gere-stylede vintage. Bovendien viert het designwereldje dit jaar veel verjaardagen, van de vijftigjarige Pipistrello en de tachtigjarige Molteni tot de honderdjarige Bertoia toe. En Corbu is er al een halve eeuw niet meer.

Zijn er dan geen nieuwe trends ? Toch wel. Aan het verkleinen van de meubels merk je dat de loft wordt opgedeeld in kleine, meer compacte flatjes. Kleinere zitbanken, sideboards en allerlei opbergrekjes horen daarbij. Bij “compact” horen ook doorgeefmeubels die je zowel in het bureau als in de woonruimte zet, zoals het laptoptafeltje. Maar nu zetten we alles even buiten, op het terras, om te genieten van het onschuldig “getwitter” van de vogels.

piet.swimberghe@knack.be

Piet Swimberghe

Staal, glas, textiel of kunststoffen horen niet echt bij het lentegevoel. Hout wel