VAN SCHUUR TOT ZOMERPALEIS

Niemand lijkt te weten hoe oud het huisje eigenlijk is. Maar iedereen kent de plek, vooral vanwege de unieke locatie op het puntje van een rots, omringd door water. © FOTO'S MORTEN HOLTUM

SCANDINAVEN ZIJN VERZOT OP HUN ZOMERHUIS, DAT IS ALGEMEEN GEWETEN. MAAR DIT EXEMPLAAR, IN DE NOORSE OSLOFJORD, TREFT HET MET ZIJN LIGGING, EN MET ZIJN BEWONERS.

Wat ooit een oud schuurtje van lokale vissers was, nabij het stadje Engelsviken, waar de Oslofjord overgaat in Skagerrak, is nu een zomerhuis voor een gezin van vier. Opvallend is de unieke ligging. Waar je ook kijkt, zie je hoge dennenbomen, grindpaden en water. Een plek met een onmiskenbare aantrekkingskracht. En daar is het gezin Gran Anderson zich maar al te goed van bewust. Zowat de hele zomer wonen ze in dit huis, een zomer die vaak uitloopt tot een half jaar. Maar ook in de winter komen ze hier geregeld uitrusten en genieten van de stilte.

Elisabeth Gran en Emil Andersen zijn allebei architect. Hun transformatie van deze kleine schuur van niet meer dan 35 vierkante meter tot een gerieflijk buitenhuis is bijzonder geslaagd. Elisabeths familie heeft altijd in deze streek gewoond. Haar beide zussen en haar ouders wonen ook nu nog iets verderop. “De luchten zijn hier weids. Er is veel licht. En de kinderen hebben genoeg vriendjes en familie in de buurt om te ravotten”, zegt Elisabeth. Het verklaart meteen hoe een gezin van vier erin slaagt samen te leven op een oppervlakte van amper 35 vierkante meter, want in hun huis in het oude vestigingstadje Fredrikstad, zo’n 25 minuten hier vandaan, zijn ze veel meer ruimte gewend. Elisabeth heeft haar eigen architectenbureau in Fredrikstad, met een eigen winkel. Ze ontwerpt interieurs voor particulieren en bedrijven.

Sinds haar dertiende al komt zij hier, samen met een vriendin. Ze heeft een sterke band met deze plek. Toen ze nog een klein meisje was, werd de oude schuur ook al niet meer gebruikt. Vaak kwamen ze hier spelen en soms bleven ze zelfs slapen. Een keuken, badkamer of toilet waren er niet, alleen een primitief toilethuisje op de rotsen. Veel later kwam er een badkamer, samen met een binnen- en een buitenkeuken.

Het gezin verbleef geregeld in het huis, tussen mei en eind augustus. Nu het huis behoorlijk geïsoleerd is, kunnen ze hier altijd terecht, ook om tijdens een winterweekend te genieten van de natuur, de rust en stilte.

TEAK EN KOPER

Bij de renovatie gingen ze ervan uit dat ieder gezinslid voldoende ruimte moest krijgen. Een schrijnwerker uit Engelsviken installeerde de keuken. Die is van teak en ruikt net zo heerlijk als de boten bij het water. Achter de keuken bevindt zich een kleine slaapkamer met net genoeg ruimte voor een tweepersoonsbed en een kleerkast achter een gordijn. Boven de ouderlijke slaapkamer is er een mezzanine. Daar slapen de kinderen. De muur naast de slaapkamer werd bekleed met koperplaten, wat net zoals bij de boten buiten leidt tot prachtige lichtreflecties. Afgezien van de slaapkamers en het toilet is het interieur volledig open. “Als we hier zijn, leven we veel buiten. Eigenlijk gaan we alleen naar binnen als het weer ons daartoe dwingt”, zegt Elisabeth.

De blootliggende balken in de nok versterken het gevoel van ruimtelijkheid, net zoals de dubbele deur. Ze geeft toegang tot de woning via de keuken. Als ze openstaat, lijkt het bijna alsof de hele voorgevel open is. Zo wordt meteen gezorgd voor een vloeiende overgang tussen binnen en buiten.

De vakkundige inrichting draagt het stempel van de bewoners, met veel natuurtinten en zachte schakeringen. De muren werden wit geschilderd voor een licht en ruimtelijk effect, terwijl de naakte balken en de teakhouten keuken verwijzen naar de geest van het oude vissershuisje. De achterwand van de keuken is zwart, wat mooi contrasteert met de oude antieke kast.

OUDE PLANKEN

Voor de vloer hadden ze aanvankelijk nieuwe planken gekocht, maar toen ze al een paar lagen van de oude vloer verwijderd hadden, stuitten ze op een derde plankenvloer. Ze besloten die te renoveren. Een mooi effect, dat ze met de nieuwe planken nooit bereikt zouden hebben. De nieuwe planken kregen een andere bestemming.

Bijna alle meubelen komen van rommelmarkten, zowel in Noorwegen als in Zweden, het geboorteland van Emil Andersen. Sommige stukken kochten ze zelfs in Denemarken, want ze houden ervan af en toe naar Kopenhagen te reizen. Het geheel werd aangevuld met nieuwere objecten uit de winkel van Elisabeth Gran, creaties van onder meer OX Design, Gervasoni, Society Limonta en Helena Rohner. Kortom, een karaktervolle mix van oude en nieuwe elementen.

DOOR LYKKE FOGED

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content