De drie broers Flamant schreven met hun gelijknamige bedrijf een bijzonder succesverhaal in de Vlaamse meubelgeschiedenis. Met een fotoboek vieren ze hun 25-jarige samenwerking. Alex Flamant, de oudste van de drie en creatief directeur, blikt terug en vooruit.

Het verhaal begint eigenlijk al in 1978, wanneer Alex Flamant beslist om Ars Antiqua, de antiekzaak van zijn vader, over te nemen en de collectie aan te vullen met nieuwe, decoratieve objecten. De zaken gaan goed en vanaf midden de jaren tachtig stappen ook de twee broers Geo (van Georges) en Jacques in de zaak en verandert de naam naar Flamant. Het geheim van hun succes is de combinatie van een consequente decoratieve retrostijl met een feilloos aanvoelen van wat mensen vandaag nodig hebben, of het nu om windlichten of boekenrekken met laddertjes gaat. Een mooi voorbeeld uit de nieuwe collectie is de fabriekslamp, een stuk dat prima past in een loft, maar door de retrodetails op en top Flamant is. De voorbije jaren ging de firma regelmatig in zee met partners, wat leidde tot de collecties Velda by Flamant (bedden), Flamant Wallpapers met Arte, of Flamant Taps (kranen) met RVB. Het merk scoort ook al jaren goed bij royals en celebs, zeker sinds ze in 2000 een winkel in Parijs openden. Vandaag staat het bedrijf op een scharnierpunt. Buitenlandse markten als Rusland, de VS en ItaliĆ« zijn belangrijk, maar die willen vooral de klassieke stukken die al sinds de jaren negentig in de collectie zitten. “We verkopen heel goed in Toscane, aan mensen met landhuizen”, zegt Alex Flamant. De lokale Belgische markt daarentegen vraagt om vernieuwing.

Het succes van Flamant lijkt vooral te verklaren vanuit een sterk stijlgevoel. Was dat al van bij het begin zo ?

Alex Flamant : Ik ben begonnen met antiek in combinatie met heruitgaves van oude meubels, in het begin voornamelijk ijzeren stoeltjes, en om die te presenteren ben ik altijd uitgegaan van een idee van gezelligheid, huiselijkheid. Op zich is dat iets wat je niet kunt leren. Voor mij is een huis gezellig door de unieke mix van dingen die voor jou van belang zijn.

Hoe was het bij u thuis ?

Als kinderen van een antiquair woonden wij tussen de antieke stukken, wij mochten daar gerust met onze driewielers tussen rijden. We moesten wel oppassen, maar als er eens ergens een kras op kwam, zei mijn vader stoĆÆcijns : “Dat is de patina van de tijd.” Daar ben ik het nog altijd roerend mee eens. Zo’n eikenhouten tafel wordt maar pas mooi als eraan gegeten is, de liefde op is bedreven, geweend,…

Wat was de eerste mijlpaal in jullie bestaan ?

De opening van de concept store in de Schuttershofstraat in Antwerpen in 1992. Het feit dat die als huis was ingericht, was op dat moment uniek. Ook de ligging was goed, we startten min of meer samen met De Plantaardige Verbeelding, Waterl’eau was er ook. Er waren nog een paar originele boetieks, zoals Cashmere Cotton & Soie. Er heerste toen een heel andere sfeer dan nu.

Jullie vieren jullie vijfentwintigjarige samenwerking, brengt dat nostalgie met zich mee ?

Het is vooral een knipoog naar de toekomst, op naar de volgende vijfentwintig jaar. Er zijn hier nu 350 mensen in dienst, de tijd dat we een klein familiebedrijf waren, is voorbij, al moet ik toegeven dat ik dat kleine soms mis. We vierden verjaardagen of geboortes nog met allemaal, nu gaat dat niet meer. Ik heb ooit eens tijdens een nieuwjaarsspeech gezegd dat de familie het allerbelangrijkste is in een mensenleven, en het jaar nadien waren ze ineens allemaal zwanger (lacht).

Zijn er al kinderen van jullie drie in de zaak ?

Nee, mijn oudste zoon is net beginnen werken, maar ik heb liever dat hij elders ervaring opdoet en dan zien we wel.

De crisis is voor vele bedrijven een reality check, ook voor jullie ?

Ja, we waren aan het investeren in onze internationale groei, maar we hebben onze ambities moeten bijstellen. Er zijn mensen moeten afvloeien maar we hebben geen winkels gesloten. We hebben daardoor ook beseft dat we misschien een iets te beperkt platform hebben. Nu zijn we volop aan het kijken hoe we nieuwe richtingen kunnen inslaan, er is een CEO aangetrokken, maar onze functies zijn niet gewijzigd. We hebben beseft dat we niet te nostalgisch mogen zijn, zowel in onze collectie als persoonlijk. Creatief blijven en onszelf in vraag blijven stellen is de boodschap.

Tot slot, wat doet u het liefst ?

Het samenwerken met een jong team dat me voortdurend creatief blijft uitdagen, de gesprekken, de gemoedelijkheid hier op kantoor, daar doe ik het voor. (vrolijk) Die vijfentwintig jaar zijn echt voorbijgevlogen.

Flamant Style, Lannoo, ISBN 978-90-209-8584-9, 70 euro, www.lannoo.be, www.flamant.com

Door Soetkin Bulcke

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content