MODEBIËNNALE, 6 JUNI TOT 6 JULI, ARNHEM

Meer dan tweeduizend jaar nadat Plato zijn vormenleer neerschreef, legt mode-illustrator Piet Paris uit waarom vormentaal vandaag erg in is. Als artistiek leider van de derde Arnhem Modebiënnale, Shape, toont hij hoe internationale ontwerpers focussen op meetkundige figuren en uitgepuurde snits.

Waarom een expo over vormentaal in het modevak ?

Piet Paris : De laatste seizoenen merkte ik dat heel wat ontwerpers spelen met volume en archetypische vormen. Hun werk draait steeds minder rond logo’s, decoreren of accessoires. Ze tonen een sterke voorkeur voor de constructie van een kledingstuk.

Kunt u die verschuiving verklaren ?

Modetrends zijn altijd een reactie op vorige bewegingen. Verhalende collecties zijn een lange tijd heel invloedrijk geweest, denk aan John Galliano of Alexander McQueen. Het kon allemaal niet overdadiger, maar het hele decoratieproces liep uit de hand. Als modeliefhebber krijg je op een bepaald moment een verzadigingsgevoel.

Tegelijk speelt er een soort realisme, zeker sinds de crisis. Het nadenken over essentiële elementen van het ontwerpen is weer belangrijk. Dat uit zich eerder in vormstudies dan in het schrijven van sprookjesverhalen over een prinses die achtervolgd wordt door een roversbende.

Welke ontwerper heeft u echt overtuigd van die nieuwe focus ?

De zomercollectie 2008 van Raf Simons voor Jil Sander was voor mij een openbaring en de bevestiging van een verhaal dat sluimerde. Zijn stukken bestonden eenvoudigweg uit cirkels en vierkanten. Balenciaga speelt ook een duidelijke rol in dat vormenverhaal.

U onderscheidt drie soorten vormontwerpers.

De ontwerpers die mij boeien, zijn in drie groepen te verdelen. Zij die vanuit traditie tot vernieuwing komen en gebruik maken van getekende patronen. Zo heb je onder meer Lanvin. Daarnaast zie ik een groep ongrijpbare ontwerpers die vanuit een onduidelijke belevingswereld creëren waarbij je eigenlijk niet wil weten hoe hun ideeën vorm krijgen. Denk aan Rei Kawakubo voor Comme des Garçons. En dan heb je nog de conceptualisten zoals Hussein Chalayan, die tot vormen komen gebaseerd op een concept.

Kent u ook misvormde mode ?

Niet echt. Dé perfecte vorm bestaat niet. Ik heb een aantal seizoenen moeten wennen aan de vormentaal van Rick Owens, ik snapte er niets van. De eerste keer ogen zijn ontwerpen vreemd. Het lijken eerder mislukte dan flatterende vormen. Maar soms moet je gewoon wennen en de ontwikkeling van een ontwerper volgen.

Jullie publiceren ook een magazine voor de biënnale Shape.

Een aantal internationale journalisten hebben voor dat tijdschrift hun bijdrage geleverd. Er staan onder meer interviews in met Rick Owens en de Rodartezusjes, of een grappig stuk over de bobbel in de broek : het kruis bij mannen.

Piet Paris (1962) werkte als mode-illustrator onder meer voor de Japanse Vogue en voor Saks Fifth Avenue. Het programma van Shape, en info over het magazine (5 euro), vindt u op www.arnhemmodebiennale.com.

Samenstelling Elke Lahousse