Uit liefde voor de Provence

Redactie Knack

23-03-2004, 23:00 Bijgewerkt op: 08-12-2020, 07:10

Op zoek naar jong culinair talent en gecharmeerd door de naam Piccoline et Romarin belandden wij in Gembloux.

:: Restaurant Piccoline et Romarin :

Rue Théo Toussaint 10, 5030 Gembloux.

081 61 46 58. Viergangenmenu 39 euro.

Maandag en dinsdag gesloten.

Daar openden Laurent Grégoire en Leila Smida uit liefde voor de Provence een zonnig getint restaurant. De twee kennen elkaar van de Naamse koksschool en trokken, na hun studies, ieder een eigen kant op. Laurent Grégoire ging aan de slag in restaurant L’Eau Vive in Arbre en Leila Smida rolde de mouwen op in L’Air du Temps in Noville-sur-Mehaigne (zie ook Weekend Knack van 11 februari 2004). De twee eethuizen behoren tot de top van de nieuwe generatie. Laurent en Leila wilden vroeg op eigen benen staan en in Gembloux vonden ze een geschikte locatie. De twee jonge ondernemers namen een bestaand restaurant over en veranderden met behulp van bescheiden middelen de inrichting. De muren kregen een nieuw laagje verf in wijnrood en op de houten vloer kwamen houten tafels, bedekt met een lap stof, en smeedijzeren tuinstoelen. De bar is een gedeelte van een mediterrane vissersboot en op de boeg staat de vermelding Piccoline et Romarin. De naam verwijst enerzijds naar olijfolie gemaakt van de Provençaalse Picholine-olijf, en anderzijds naar rozemarijn, een van de zonnige kruiden die ’s zomers de Provençaalse lucht parfumeren.

Smakelijk en rijkelijk

Het repertoire op de spijskaart toont dat Laurent bescheiden zuiderse accenten legt door zonnige groenten en kruiden te verwerken in rijke Belgische bereidingen. Het restaurant wordt in de week onregelmatig bezocht. In de weekends is het druk. Gelukkig kan een tweemanszaak tegen een stoot.

Wij werden door Leila vriendelijk doch gereserveerd onthaald en bediend. Via de open keukendeur zagen wij Laurent, die die avond een petje droeg en regelmatig van achter het fornuis naar voren kwam om zonder iets te zeggen de eetzaal te overschouwen. Wij bestelden à la carte en vroegen wijnadvies. Leila zei kort : “Alle wijnen zijn goed, want ze zijn door mij gekozen.” Het werd een 1998 Mas Codina uit Penedès in Spanje, een uitgesproken, krachtige en aangenaam maar een beetje brute cabernet sauvignon, met kenmerkend zwartebessenaroma en kruidige nuances. Op tafel kwam een gietijzeren pot van LeCreuset, met gestoofde slakken, kikkerbillen, spek en pijnpitten in een met anijs geparfumeerde kippenbouillon (14 euro) en gebakken wilde paddestoelen met tagliarini-deegwaren en botersaus bewerkt met eendenlever en zwarte truffel van Carpentras (17 euro). Beide bereidingen waren smakelijk doch rijk ! Er waren twee hoofdgerechten : gegrilde zeebrasem met marjolein met een brouillade van roerei, courgette en ham (15 euro) en ‘het beste van Nederlands kalf’ of een succulent stuk rosé gebraden filet, opgediend met een tatin van bladerdeeg, witloof en tomme van geitenkaas en met bruine truffelsaus (17 euro).

Om na te genieten bij het staartje wijn was er deze keer geen zoet nagerecht, maar wel warme geitenkaas met bonenkruid, Picholine-olijfolie, gekonfijte tomaat en raketsla (8 euro).

Wij vonden de bereidingen lekker en royaal doch misten verfrissende vernieuwing.