Ik herinner me een koude winteravond een paar jaar geleden. Er hing sneeuw in de lucht en Parijs vertoefde in kerstsfeer met overal lichtjes en prachtige etalages. Place VendƓme, met het Ritz Hotel en verder vooral wereldvermaarde juwelenhuizen, schitterde nog meer dan anders. Je kon er ook meer potige kleerkasten met oortjes spotten dan gewoonlijk. Voor de feestelijke heropening van een van die juwelenhuizen aan dat chique plein was veel pers, maar vooral heel veel schoon volk uitgenodigd. Klanten van de juwelier die voor de gelegenheid hun beste juwelen hadden bovengehaald : armbanden, ringen, halssnoeren, oorbellen, noblesse oblige, bezet met diamanten of uitgevoerd in mooie stenen.

Ook als leek kon ik inschatten dat in de rij die aanschoof voor het vernieuwde pand, een mooi fortuin bij elkaar stond. Een kenner in het gezelschap hielp mij wat op weg : we taxeerden voor de grap de gasten op de waarde van hun juwelen, dat ging van een som waarvoor je een aardige designkeuken kunt kopen tot een appartement met zeezicht. Maar los van het prijskaartje, hoorde ik die avond fantastische verhalen over historische stukken uit koningshuizen, over unieke stenen en over bijzondere bestellingen en vakmanschap. Als in een museum vergaapten we ons aan de indrukwekkende creaties.

Aan weinig objecten hangt zoveel emotie en persoonlijke geschiedenis vast als aan juwelen. Ze worden cadeau gegeven op belangrijke momenten in het leven, voor een verloving, huwelijk, of ze worden van generatie op generatie doorgegeven. De reacties in de pers op de verlovingsring die de Britse prins William aan Kate Middleton gegeven had, gingen niet over de letterlijke waarde van het kleinood, maar over de emotionele waarde. Dat het de verlovingsring was van Williams moeder Diana, betekende meer dan dat het een blauwe saffier omringd door diamanten was.

“De waarde van een juweel wordt bepaald door wat het voor iemand betekent,” besloot Islah Al Ashwal haar gesprek met onze Ellen De Wolf voor dit nummer (pagina 35). Mevrouw Al Ashwal opende dit najaar in Brussel haar eigen maison de haute joaillerie. Ellen De Wolf verdiepte zich nog verder in de wondere wereld van de haute joaillerie, maar ontdekte ook dat juwelenkunst een zeer uiteenlopende discipline is. In de juwelenkrant (pagina 29) focust ze op juwelenontwerpers – meestal jong en Belgisch – die met alternatieve materialen werken en zich laten inspireren door poĆ«zie en… humor. Door de moeilijke economische tijden kunnen ze soms geen edele grondstoffen aankopen, maar dat staat hun drive en creatief proces niet in de weg.

Over poƫzie gesproken, op onze cover en in de modeproductie (pagina 21) delen juwelen en gelegenheidsmodel/zangeres Ann PierlƩ de hoofdrol in een verhaal van verloren nachten en vergeten plekken.

trui.moerkerke@knack.be

Trui Moerkerke

DE PERS HAD HET NIET OVER DE LETTERLIJKE WAARDE VAN KATE MIDDLETONS VERLOVINGSRING, MAAR OVER DE EMOTIONELE WAARDE.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content