Wie is er bang van kleur? Alvast niet Tricia Guild. Uitbundige combinaties van turkoois en groen, of subtiele nuances van wit en grijs; Tricia Guild bespeelt zowel een fel als een discreet palet en slaat de brug tussen decoratie en modernisme.

Het regent geen pijpenstelen, maar een volledige tabakswinkel als we Tricia Guild ontmoeten. Zij raakt niet gedeprimeerd van het saaie weer. Ze ziet mooie grijstinten in de vochtige straatstenen en vindt blauwnuances in de regendruppels.

Als drijvende kracht achter de Designers Guild is zij in grote mate verantwoordelijk voor de heropleving van kleur in de binnenhuisdecoratie. Sinds 1970 creëert ze vrolijk bed-, bad- en tafellinnen, behangpapier (700 keuzemogelijkheden) en meubelstoffen (meer dan 2500). Haar groot tulpenmotief, een collaboratie met haar idool, de kunstenaar Howard Hodgkin, is legendarisch. In samenwerking met Rosenthal begon ze aan designs voor serviezen en met de befaamde firma Farrow and Ball werd verf gelanceerd. Een serie zitmeubels, gemaakt door de Belgische fabrikant Dodo, staat op stapel. Designers Guild verkoopt in vijftig landen, heeft een omzet van dertig miljoen pond en geeft werk aan 230 mensen.

“Elk product dat onze naam draagt, wordt door ons gecontroleerd, zelfs als het om een licentie gaat”, zegt Tricia. “Ik kan me voor de toekomst een heleboel nieuwe projecten indenken: objecten, tapijten… Maar we gaan stap voor stap. Het moet altijd met totale overgave en volledige inzet zijn.”

Haar Victoriaanse huis in Londen straalt van de zonnige Matisse-tinten. In Tricia’s studio annex serre contrasteert een kobaltblauwe achtergrond met groen en geel aardewerk. In de woonkamer worden turkooizen muren gecombineerd met witte ramen en een roze zetel. De studeerkamer krijgt een framboosrood jasje, het bureau is turkoois. Mooi, maar gedurfd. Wie waagt zich in zijn witte minimalistische doos aan zulke kleurencombinaties?

“Men is lang bang geweest van kleur, dat valt niet te ontkennen”, aldus Tricia Guild. “Maar ondertussen heeft men begrepen dat kleur modern en krachtig kan zijn. Kijk naar het werk van de Mexicaanse architect Luis Barragan. De muren van een huis kunnen als een abstract schilderij zijn, met warme en sterke kleuren als op een doek van Hodgkin. Kleur is op een natuurlijke en vanzelfsprekende manier aanwezig in het leven: in de kleding – denk aan Issey Miyake, Romeo Gigli, zelf draag ik veel Dries Van Noten -, in de souvenirs die je meebrengt van een exotische vakantie, in het Italiaanse of Indische eten op je bord. Kleur zorgt voor een emotionele stroom door je huis en doet verlangen naar meer.”

Tricia Guild vult haar hoofd door te reizen en rond te kijken. “Indië brengt altijd nieuwe ideeën, maar ook een vakantiehuisje in Toscane kan me inspireren. Ik kijk rond: Japanse zijde, Engelse tweed, een tuin of een boeketje bloemen, en verzamel de kleuren die me frapperen. Letterlijk. Ik stop alles in doosjes en bokalen: bloemblaadjes, een stukje stof, een foto… Dat is mijn voedingsbodem voor een seizoen creatief werk.” Moderne kunst en ballet zijn ook belangrijk. “Ik wil niet alleen intellectuele maar ook emotionele signalen opvangen. Zo weet ik op een erg intuïtieve manier welke kleuren bij de tijd passen; zoals ik weet welke tinten goed voor me zijn.”

In een systematische kleurenpsychologie gelooft Tricia niet. “Kleuren beïnvloeden je gevoel, dat is zeker. Maar het effect is voor iedereen anders. Ik kan niet leven tussen geel, terwijl veel mensen er net heel blij van worden. Amandelgroen geeft mij een goed gevoel, maar daar kunnen anderen dan weer niet tegen. Wat kleur betreft, zijn er geen vaste regels. Je moet gewoon je hart volgen.”

Designers Guild: Tel. (02) 223.78.04.

Lene Kemps