DIRECTEUR EVA
Ik droom van een wereld waarin geen vlees gegeten wordt. De meeste mensen vinden dat onrealistisch, maar de meeste mensen hebben ook een gebrek aan verbeelding over de toekomst. Ik ben er zeker van dat het zal gebeuren. Ook al is het pas over 150 jaar. Mijn ambities zijn grenzeloos.
Het is een kwestie van maatschappelijk draagvlak. Vlees is iets heel emotioneel. Als je mensen een schuldgevoel bezorgt met een belerend vingertje, gaan ze in het defensief. Het is een kwestie van de juiste impulsen en stimuli. Tien jaar geleden liep je geen sociale blaam op als je met je 4×4 een brood ging halen bij de bakker om de hoek. Tien jaar geleden liep je geen sociale blaam op als je rookte op restaurant.
De buitenwereld staat al heel anders tegenover vegetarisme dan tien jaar geleden. “Maar ik eet niet zo veel vlees hoor”, verontschuldigen mensen zich vaak als ze horen wat ik doe. De hele manier van denken over vlees is veranderd. Al staan we nog altijd mijlenver van waar we moeten staan.
Donderdag Veggiedag, daar ben ik het meest trots op in tien jaar EVA. Voor een kleine organisatie hebben we daar enorm veel impact mee gehad, ook internationaal. Tachtig procent van de mensen kun je met zo’n initiatief over de streep krijgen om een vegetarische maaltijd te proberen. Vegetarisme is an sich heel zwart of wit, dat spreekt de meeste mensen niet aan. Zo’n veggiedag kan dat wel.
Het is niet dat ik niet graag vlees at. Alleen kon ik rationeel niet verklaren waarom we onze hond anders behandelden dan de koe in de wei. Ik heb gezocht naar redenen, maar ik heb ze niet gevonden.
Mijn smaakgenot weegt niet op tegen het folteren en doden van een dier. Bovendien: de impact op het milieu, mijn gezondheid en de noord-zuidproblematiek maken dat het beter is om minder vlees te eten of vegetariër te worden. Ik denk dat iedereen het in zich heeft om vegetariër te worden.
Ik maak weinig of geen onderscheid tussen leven en werk. Ik vind dat positief, veel mensen vinden dat negatief. Misschien dat EVA 97 procent van mijn identiteit bepaalt, maar ik heb daar geen probleem mee. Je mag me morgen een miljard geven, ik blijf zitten waar ik zit. Meer zelfs : ik zal het geld gebruiken voor mijn organisatie. Dit is mijn werk, dit is mijn leven.
Als ik zeg dat ik muggen doodsla, noem je mij inconsequent. Als ik zeg dat ik geen muggen doodsla, ben ik een fanatiekeling, een extremist. Sta me toe die vraag niet te beantwoorden. (lacht)
Mijn helden ? Tolstoj zag er mij een fantastisch mens uit. Hij was vegetariër, schatrijk van zijn boeken, en had een commune opgericht voor een betere wereld. Hij wou al zijn geld wegschenken, om die reden is zijn vrouw ook van hem weggelopen (lacht). Mensen met macht die zo integer zijn, daar heb ik bewondering voor.
Tuurlijk is het ergens een luxe als een maatschappij zich met dierenleed kan bezighouden, maar de humaniteit van een natie toont zich pas echt in de behandeling van wie zwakker is dan jij. The greatness of a nation and its moral progress can be judged by the way its animals are treated. Een uitspraak van Gandhi.
Ik ben iemand die sowieso veel twijfelt. Dat ik niet twijfel over of het goed is om geen vlees te eten, zegt voor mij al veel. Het is een van de weinige zekerheden die ik heb. Mocht dat wegvallen, dan zit ik met een serieus probleem, ja. Maar ik zie geen reden waarom dat zou gebeuren.
Tobias Leenaert (37) is medeoprichter en directeur van vzw EVA, Ethisch Vegetarisch Alternatief , dat het publiek informeert over vegetarische voeding. EVA bestaat tien jaar en viert dat op 10 oktober. Wie de organisatie een verjaardagscadeau wil schenken, kan zich engageren om minder vlees te eten op evawordt10.be.
Door Geert Zagers – Foto Saskia Vanderstichele
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
