In ?Niet voor publikatie” gaf Ann Ceurvels (27) gestalte aan jonge journaliste Ellen De Vos. In ?Windkracht 10″ vertolkt zij de rol van Claudia, helikopterpilote van het Rescue Sub Center in Koksijde.

HILDE VERBIEST FOTO : LIEVE BLANCQUAERT

Voor de jongens is ?Windkracht 10″ een ongelooflijke jongensdroom die uitkomt, zelf vind ik heel dat helikoptergebeuren niet zo interessant. Zij kunnen zich ook makkelijk onder die piloten mengen. Als vrouw is dat moeilijk, want je blijft een vrouw en ze blijven op een of andere manier een beetje macho doen. Het is echt wel opvallend dat als je zo’n flight suit aanhebt, je willens nillens anders gaat lopen. Iedereen heeft dat. Ik herinner me de eerste keer dat ik zo’n pak aanhad : dan liep ik echt… zo onwaarschijnlijk macho ! Dat hoort daar blijkbaar bij.

Voor mijn rollen maak ik vaak gebruik van hele kleine dingen die ik ontdek bij mensen. Soms zie ik iemand in de supermarkt en denk ik : dàt is een reactie die ik kan gebruiken. Niet dat ik dat klakkeloos zal kopiëren, maar ik hou het wel in mijn achterhoofd bij de volgende opnamen. Dit keer heb ik veel gehad aan een gesprek met een vrouwelijke F16-pilote in België is er één. Men had mij gewaarschuwd dat zij niet zou zijn wat ik verwachtte : je blijft ergens een beeld hebben van een met alle respect truckchauffeuse, een stevige vrouw. Zij was helemààl niet zo. Ik moet uiteindelijk een vrouwelijke pilote spelen. En toch, die mannen reageren heel anders op hààr dan op een actrice in pilotenkostuum. Zij is een van de jongens, ik blijf altijd een beetje een buitenstaander.

Ik heb een theateropleiding gehad, maar ik ben al vrij snel met televisie begonnen : in ?Caravans” heb ik een klein rolletje gespeeld, in ?Familie”, ?Niet voor publikatie”… Als ik zou moeten kiezen, zou ik tv blijven kiezen. Ik denk niet dat ik theater zou doen. De repetitieperiodes vind ik fantastisch, maar dan is voor mij de kick eraf. Je kan elke voorstelling dan wel iets nieuws vinden, het echte zoeken is voorbij. Bij televisie is het elke dag zoeken, je werkt elke dag naar een afgewerkt productje. Ook dat heel kleine werken, klein in emoties en reacties, vind ik heel aangenaam.

Het moeilijkste vind ik vertrouwen hebben in de regisseur. Als hij zegt ‘oké, deze take is het’, moet je erop vertrouwen dat hij zijn materiaal heeft. Ik ga altijd twijfelen. Op weg naar huis schieten mij tien dingen te binnen die ik had kunnen doen. In het begin werd ik daar echt zot van. Je kan immers blijven veranderen. Nu nog moet ik tegen mezelf zeggen : Nee, Ann, de regisseur heeft wat hij wil, nu verder gaan. Sommige regisseurs houden op bij één take. Dat is echt beangstigend. Maar na een tijdje weet je dat en ben je er heel goed met je hoofd bij, van de eerste take af. Dat geeft trouwens een heel plezante spanning.

Ik word wel herkend als Ellen De Vos. In de supermarkt is dat soms wel vervelend. Sommige mensen zijn daar echt heel onbeschaamd in. Kijken, kijken, kijken…, dat ik zin heb om te zeggen : Mensen, ik kom hier ook maar gewoon filet américain kopen !

Er zijn altijd opnamen die je bijblijven. Zo werd ik in een bepaalde aflevering van ?Niet voor Publikatie” uitgedaagd om bungee jumping te doen. Ik heb hoogtevrees, dus hebben we dat met een stand-in gedaan, maar toch : ze hadden een shot nodig van mijn gezicht met de lucht op de achtergrond. Dus werd ik in een pak gesnoerd en verticaal gehangen nog geen vijf meter boven de grond. Het feit dat je geen controle hebt over de dingen… dat vond ik vreselijk. De tranen liepen over mijn gezicht, ik was zo bang… Ik heb toen echt de keel uit mijn lijf gekrijst.

Mijn grootste droom is om ooit eens in een echte epoquefilm mee te doen. Dat zou ik fantastisch vinden. Ik lees ook graag boeken uit de vorige eeuw of begin deze eeuw, vooral Engelse en Franse literatuur. Ik heb ooit ?Madame Bovary” gelezen, een fantastisch mooi boek. En deze zomer ben ik allerlei boeken van en over Flaubert gaan lezen. Nu verdiep ik mij weer in Vita Sackville-West. Op de set heb ik ook altijd een boek bij me. Als het enigszins kan, ben ik aan het lezen. Dan kom ik tot rust, en het inspireert mij.

?Windkracht 10″ wordt in het voorjaar van 1997 uitgezonden op de BRTN.