Al zestien jaar is Charles Cowels galeriehouder op West Broadway. Hij verkoopt voornamelijk werk van Amerikaanse kunstenaars en vertelt fier dat Madonna één van zijn trouwste klanten is. Ook in zijn loft is het al kunst wat de klok slaat.

Hilde Bouchez / Foto’s Verne

Op een steenworp van zijn galerie woont Charles Cowels op de vijfde verdieping van een voormalig pakhuis. ?Voordien woonde ik uptown in een appartement. Ik wou graag dichter bij de galerie wonen en ging op zoek naar een ruimte in SoHo. Ik had er verschillende op het oog. Deze die ik uiteindelijk koos, was er het slechtst aan toe. Dana Nicholson, de architect aan wie ik de opdracht gaf mijn nieuwe woning in te richten, raadde het mij ten zeerste af. Overal waren er lekken, de zoldering zag groen van de schimmels. Het was een ruimte die reeds jaren leeg stond en waar weer en wind lelijk in hadden huisgehouden. Maar ik hield ervan. Het was ook gemakkelijk om te beginnen. We moesten in principe niets wegbreken, enkel de naakte ruimte optimaliseren en kamers voorzien.?

Het open karakter van de oorspronkelijke loft werd grotendeels behouden. Vanuit de lift kom je in een grootse, L-vormige ruimte met een zithoek en een deels afgesloten eetkamer. Het overige deel van het vierkante grondplan werd opgesplitst in keuken, slaapkamer en badkamer.

?Mijn eerste ontwerp voor de loft had iets rijkelijks met heel veel kleur?, zegt architect Nicholson. ?Maar omwille van de kunstcollectie wilde Charles de ruimte hoofdzakelijk in witte tinten zien. Bij de meeste van mijn cliënten probeer ik zoveel mogelijk kleur in het interieur te verwerken. Warme, barokke kleuren die een geladenheid teweegbrengen. In de loft van Charles Cowels moest ik mij beperken tot de slaapkamer en de aanpalende badkamer waar ik oker, kobalt blauw en goud combineerde. Terwijl de rest van de loft wit, open en erg luchtig is, heeft de slaapkamer een gezellig, warm karakter. Het is de intieme ruimte tegenover het grootse van de loft. De keuken is louter functioneel. Omdat Charles vaak feestjes organiseert is het een grote ruimte waar cateraars gemakkelijk hun werk kunnen doen. Wanneer er geen feestjes zijn gaat Charles uit eten, zoals de meeste New Yorkers.?

Het meubilair in de open ruimte van de loft werd gekozen in dienst van de kunst. Nergens wordt de aandacht van de schilderijen en de kunstobjecten weggetrokken. Integendeel, de weinige meubels ondersteunen de kunst in alle opzichten.

Charles startte zijn carrière bij het kunsttijdschrift Artforum. Daarna werd hij als curator aangesteld in het museum voor moderne kunst in Seattle. Al jaren verzamelde hij kunst, maar door zijn nieuwe positie als museumdirecteur werd hij genoodzaakt deze bezigheid te staken. Museumdirecteurs mogen geen kunstwerken verzamelen binnen de tak waarin zij tewerkgesteld zijn. En dus begon Charles andere dingen te zoeken. Zo kwam hij tot de indrukwekkende fotocollectie, die bij het binnenkomen ogenblikkelijk de aandacht trekt. Ook bezit hij een museale collectie Japans aardewerk uit de 15de eeuw.

De fotocollectie werd in een salon-stijl opgehangen : de foto’s werden nonchalant van de vloer tot de zoldering geassembleerd. Bij het ophangen gaat Cowels emotioneel te werk. De werken worden niet gekozen volgens formele categorieën, maar vormen in de eerste plaats een onberedeneerd geheel waarbij de visuele impact primeert. De nonchalante ophanging bewerkstelligt een huiselijkheid, die je niet direct zou verwachten van zo’n collectie. Het resultaat geeft een extra gevoel van comfort.

Slechts één vierde van de foto’s hangt op. De overige staan in stock en er zijn altijd heel veel werken op reis om tentoongesteld te worden in fotografiemusea over de wereld. Twee maal per jaar wordt de hele muur herschikt, zodat iedere foto wel eens aan bod komt.

De collectie Japanse ceramiek is afkomstig van de zes belangrijkste Japanse ceramiekovens. De meeste werken staat in de grote houten kast die Dana Nicholson speciaal ontwierp, en die een scheidingswand tussen de zithoek en de eethoek vormt. Boven de door Nicholson ontworpen tafel hangt een enorm werk van Dale Chihuly. Verder staan er in de loft objecten uit de Amerikaanse art-nouveauperiode, de Franse en de Amerikaanse art deco, Venetiaans glas van de jaren ’50, ceramiek van George Ohr, assemblagewerken van Chuck Arnoldi, lampen van de gebroeders Giacometti…

Cowels definieert zijn verzameling zonder valse bescheidenheid : ?Ik ben in de eerste plaats op zoek naar geniale kwaliteit.? En voor deze kunst is een grootse ruimte met museale allures nodig.

De hele loft is wit, open en erg luchtig, alleen de slaapkamer heeft een gezellig, warm karakter.

Charles Cowels (foto rechts) : de nonchalante ophanging van de foto’s creëert een huiselijkheid die je in zo’n loft niet zou verwachten.

De loft is op de vijfde verdieping van het pakhuis in het midden (foto links). Vanuit de lift kom je in een grote L-vormige ruimte.