Michel Daumers en Vinciane Henau hebben het allerbeste voor met hun klanten: in hun restaurant ’t Soethout is het aangenaam toeven en word je culinair verwend.

PIETER VAN DOVEREN FOTO JAN CAUDRON

Het koksberoep heeft blijkbaar aantrekkingkracht op heel wat vrouwen. Misschien houden de dames van het witte kostuum en van de inzet en de regelmaat die van topkoks tweemaal per dag een ‘kampioen’ maken. Of is de reden banaler en wordt het koksberoep onbewust in verband gebracht met huiselijke handigheid? Er zijn tal van voorbeelden van hoogopgeleide vrouwen die hun carrière opgaven voor een kok en een plaats in het restaurant. Want de man aan het fornuis en de vrouw in de eetzaal, dat is de ideale formule om in de horeca geld te verdienen. Dat moeten Michel Daumers en VincianeHenau ook gedacht hebben, toen zij zeven jaar geleden het pand van hun dromen kochten. Michel Daumers werkt sinds zijn zestiende jaar in de keuken, eerst als afwasser en dan als stagestudent van de koksschool. In betere eethuizen, zoals Barbizon (Overijse) en Den OuwePrins (Lotenhulle) leerde Michel Daumers gastronomische gerechten bereiden, die hij later, als kok van het ministerie van Buitenlandse Zaken, voorschotelde aan hooggeplaatste figuren. Zijn echtgenote Vinciane Henau volgde Secretariaat Talen en ging aan de slag bij een Japanse multinational, waar zij zaken op niveau afhandelde. Het huis van hun dromen staat in Aalst en is een aristocratische, neoclassicistische woning uit 1886 neergezet door de eigenaar van een lokale tapijtweverij. Michel en Vinciane zijn daar bescheiden begonnen met een tearoom. Het repertoire op de spijskaart werd gestaag uitgebouwd en de inrichting werd telkens aangepast. ’t Soethout groeide uit tot een volwaardig fijnkostrestaurant. De chef-kok trekt naar de vroegmarkt en toont wat hij allemaal kan. Van deze werkwijze profiteert de klant.

Wij reden naar het centrum van Aalst en vonden restaurant ’t Soethout rechtover de Sint-Martinuskerk. Wij bewonderden de façade met het erkertje op de eerste verdieping en waren onder de indruk van het met marmer beklede trapportaal. Binnen wachtten stemmig gedecoreerde vertrekken en de goede zorgen van de beschaafde en meertalige Vinciane. Wij kozen het Menu Table d’Hôte, dat bestaat uit drie inventieve, seizoengebonden bereidingen (36 euro voor het eten en 12,50 euro voor de aangepaste wijnen). Er verschenen feestelijke welkomsthapjes, zoals een glaasje met garnalen in schaaldierengelei, een laagje tapenade en een kwartelei. Vinciane presenteerde een keur van zelfgebakken broodjes en wij voelden ons verwend. Het glas werd gevuld met een Château Grand Cassagne, Costières-de-Nîmes, een rosé met geconcentreerde smaken en breed tanninespectrum, die het goed deed bij het eerste gerecht: marbré van laagjes Provençaalse groenten met mozzarella en gegrilde inktvis, gevuld met ratatouille. De komst van het tweede gerecht werd ingeleid door een Minervois Abotts’98, een warme rode wijn met een onaangename, chemische neus, in Zuid-Frankrijk gemaakt door een Australische dame. In het bord lag duif, krokant gebakken en iets te lang gegaard. Bij de duif kwamen asperges, paddestoelen, flensje gevuld met stamppot van rode biet en gevogelteworstje. Een torenhoog nagerecht, opgebouwd uit lagen aardbei, framboos, kant van amandelkoek en vers gedraaid ijs, en een schaaltje met snoepgoed sloten deze feestelijk verzorgde maaltijd af.

Restaurant ’t Soethout: Priester Daensplein 7, 9300 Aalst. 053 77 88 33. Dindsdagavond, woensdag en zaterdagmiddag gesloten..

Categorie: gastronomisch restaurant

Beoordeling:

Keuken: 7/10

Sfeer: 7/10

Service: 7/10

Prijs/kwaliteit: 7/10.