Philip Iserbyt engageerde voor zijn restaurant Minerva kopstukken van de vroegere Vateli: sindsdien laat men er zien en proeven hoe het moet.

PIETER VAN DOVEREN – FOTO JAN CAUDRON

Voor mensen met smaak en met kennis van zaken is restaurant Minerva, zeker in tijden dat veel chef-koks maar wat ‘aanklungelen’, een veilig baken. Het eethuis is een aanrader voor lekkerbekken die op zoek zijn naar juiste culinaire waarden, waarbij men beseft dat kwaliteit geld kost. Maar beter één keer goed eten, dan twee keer goedkoop en slecht! De manier waarop in Minerva wordt gekookt en bediend, refereert aan een brok gastronomische geschiedenis, die bij heel wat oudere sinjoren van stand nostalgische sentimenten teweeg zal brengen. Chef-kok Jacques Slap en zaalmeester Ludo, twee hoofdspelers in Minerva, zijn namelijk beide afkomstig uit de vroegere Vateli. Dat restaurant opende zo’n 45 jaar geleden zijn deuren aan de Tabaksvest in het hartje van Antwerpen. De rijzige Pierre Commisaris bracht het restaurant naar de top met onvergankelijke klassiekers, zoals gebakken tarbot in jasje van mosterdsaus, of eend op de wijze van Rouen. Geruggensteund door financiers verhuisde een derivaat van dit monument in de jaren ’90 naar een herenhuis aan de Van Putlei. De nieuwe Vateli kreeg problemen met de uitbating en sloot.

Baas van Minerva is Philip Iserbyt. Zijn ouders houden het hotel Firean, dat in het begin van de straat is gelegen en dat bekendstaat als een viersterrenhotel voor zakenlui, met persoonlijke service (vader Iserbyt was eertijds inspecteur bij Michelin). Het aanvankelijke plan was een restaurant in het hotel te openen. Daar is van afgeweken, omdat lokale stadsbewoners liever niet in een hotel eten. Een paar honderd meter van het hotel stond een oude garage leeg en die werd omgebouwd tot restaurant. Echtgenote Iserbyt, die meehelpt in de eetzaal, is eigenlijk binnenhuisarchitecte. Zij zorgde voor de aankleding, die te omschrijven is als neutraal modern-klassiek of klassiek-modern. De decoratie refereert aan de Minerva-autofabriek, die zich eertijds op nummer 40 van dezelfde straat bevond. Aan de muren hangen originele reclameposters en originele blauwdrukken van twee typewagens. Midden in de eetzaal is een met glas overtrokken smeerput. Minerva opende vier jaar geleden en presenteert zich als een comfortabele, hedendaagse brasserie, waardoor je, bij het buitengaan, het gevoel hebt dat je meer kreeg dan aanvankelijk verwacht. De kwaliteit van eten en bediening is top maar het gaat er allemaal een stuk vlotter aan toe dan in de vroegere Vateli. De leiding van de keuken is in handen van Jacques Slap, de man die ruim twintig jaar lang chef-kok was in Vateli. Deze geroutineerde kok is permanent op zoek naar eersteklas producten, die hij in gemoderniseerde klassieke bereidingen op de borden brengt. Het zaalpersoneel van Minerva behoort tot een uitstervend ras, dat er nog plezier in heeft om het de klant naar de zin te maken, en dat door stijl en kennis tegelijkertijd waardigheid aan het beroep geeft. Hun job beperkt zich niet tot het inzetten en afhalen van borden: in Minerva wordt en public gevogelte, lamsvlees en wild versneden, filet américain op smaak gebracht en crêpe Suzette klaargemaakt. Wij kwamen ’s avonds, werden hoffelijk onthaald en troffen veel zakenlui aan de tafels. Er kwamen hapjes, zoals haring met appelvinaigrette, zelfgemaakte chips en rillettes. Er waren twee voorgerechten: garnaalkroketten met een bisquesaus en bros gefrituurde peterselie (12,50 euro) en gazpacho met minicroutons, zoetwaterkreeften en een slaatje met krokant gekookte prinsessenboontjes (19,50 euro). Wij vonden de kroketten voorbeeldig en ook in de bereiding van rivierkreefen zat alles juist. Op aanraden van de sommelier ging de kurk van een Pazo De Senorans 2001, D.O. Rias Baixas (31 euro). Deze commerciële wijn uit Galicië wist te behagen door een elegant boeket en een mooi evenwicht tussen zoet en zuur. Hoofdgerechten waren: keurig geroosterde zeebaars met ruitjesmotief van de grill op versgestoofde venkel met ontvelde tomaat, een lichte witte wijnsaus en verse pasta (24,50 euro) en Oostendse zeetong à la façon de Jacques, wat stond voor gezelschap van zachtgestoofde lamsoren, gekookte aardappelen en peterseliesaus (24,70 euro). Ook deze bereidingen waren volgens de regels van de kunst gemaakt, waarbij de chef-kok alles doet om de karakteristieken van de hoofdingrediënten in hun waarde te laten. De zaalmeester kwam nog langs met een schaal aardbeien: wij kozen echter een stukje kaas (7,4 euro) en een glaasje rood om rustig na te genieten van deze voorbeeldige maaltijd.

Restaurant Minerva: Karel Oomstraat 36, 2018 Antwerpen. 03 216 00 55. Men eet uitsluitend à la carte. Zondag en maandag gesloten.

www.hotelfirean.com

Categorie: gastronomisch restaurant Beoordeling:

Keuken: 8/10

Sfeer: 7/10

Service: 8/10

Prijs/kwaliteit: 7/10

Details over de beoordeling vindt u op www.weekend.be