Florence Stoupy brengt in haar nostalgische estaminet Den Talurelekker een ode aan de Brusselse keuken van vroeger.

Estaminet Den Talurelekker is een uit 1994 daterende replica van een typisch Brussels café-restaurant. Florence Stoupy nam de zaak in 1998 over en besloot, wegens plaatsgebrek, om uitsluitend eten te serveren, vergezeld van een goed glas bier of een glas wijn. Florence weet wat ze doet: zij studeerde af aan de koksschool van Namen (de beste koksschool van Wallonië) en ging aan de slag in eethuizen met gastronomische reputatie, zoals L’Espièglerie (Namen), Café de Paris (Brussel) en ook bij banketbakker Wittamer (Brussel). Zij was chef-kok van de nabijgelegen belle-epoquebrasserie La Rotonde toen zij hoorde dat Den Talurelekker op een overnemer wachtte. Florence heeft de sprong gewaagd en tot op heden beklaagt zij haar beslissing niet: haar eethuisje wordt druk gefrequenteerd en de sfeer is er immer goed, want het nostalgische interieur, grootmoeders keuken, de achtergrondmuziek (rustige jazz en wereldmuziek) en de democratische prijzen stemmen de mensen vredig.

Den Talurelekker ligt in een oude Brusselse kantoorwijk, waar heel wat ministeries en ook het Koninklijk Circustheater zijn gevestigd. Het eetzaaltje heeft de vorm van een pijpenlade en is bekleed met spiegels en lambriserngen van spaanplaat, beschilderd met oudhoutmotief. Aan de muren hangen foto’s uit vervlogen tijden. Het bruine interieur krijgt glans door ouderwetse kristallen muurlampjes en kroonluchters aan een tot wolkenhemel geschilderd plafond. De beperkte ruimte werd optimaal benut door het gebruik van klaptafeltjes aan de ene kant en muurbanken aan de andere kant. Op de tafeltjes liggen onderleggers van bruin pakpapier en oud verzilverd bestek. In het achterhuis is een bar, waaraan ook gegeten kan worden. Voor de lunch verschijnen vooral bureaucraten, ’s avonds is het publiek meer gemengd en zie je zelfs door hotelportiers gestuurde buitenlanders verschijnen. Nederlandstaligen zijn meestal in de meerderheid en dat heeft te maken met de naam van het restaurant. Specialiteiten zijn traditionele Brusselse bereidingen, zoals niertjes op z’n Brussels, balletjes in tomatensaus, rundstoofvlees met geuze, kalfsblanquette en vol-au-vent. Wekelijks komen daar suggesties uit de wereldkeuken bij. Wij kozen voor een salade campagnarde, eenvoudig samengesteld uit bladsla, stukjes ham en kaas en roomvinaigrette (320 fr./7,93 euro) en trio van wildpasteien, niet in huis gemaakt doch wel smakelijk en op het bord gebracht met uiencompote en een fris slaatje (180 fr./4,46 euro). Ook voor de hoofdgerechten werd de klok teruggedraaid. Op tafel kwamen: kalfsragout op oude wijze met malsgestoofd vlees en ballekes in een met room en eierdooier gebonden blanke saus (375 fr./9,30 fr.) en gehaktballekes uit de Marollen, comme il faut in een saus van vleesjus en tomaten (300 fr./7,44 euro). Den Talurelekker heeft een uitgebreide drankenkaart met een ruime keuze aan bieren en jenevers en een bescheiden keuze aan wijnen. Wij kozen een eerlijke Château Lacombe Noaillac, Cru Bourgeois, Haut-Médoc, voor één keer de duurste wijn van de kaart (850 fr./21,07 euro). Om af te sluiten was er machtige en prachtige chocolade-botermousse (120 fr./2,97 euro). In Den Talurelekker wordt voor weinig geld gezellig gegeten van eenvoudige maar smakelijke gerechten.

Estaminet Den Talurelekker: Onderrichtstraat 25, 1000 Brussel. Tel. 02-219 30 25. Open van 12 tot 14, en van 18 tot 22 u., zaterdag en zondag gesloten. XXX (drie koksmutsjes)