Als topkok ben je verplicht om permanent te herscholen anders geraak je achterop. Noël Neckebroeck van Kasteel Diependael gaf het voorbeeld en slaagt er na al die jaren opnieuw in om verwende lekkerbekken te verbazen.

Als je kookt op het hoogste niveau, moet je kritisch zijn over je werk. In tijden dat alles constant verandert, is niets verworven. Het verzetten van de bakens eist meer inspanningen naarmate je ouder wordt. Noël Neckebroek timmert al heel wat jaartjes aan de weg en is er in het verleden in geslaagd de lat telkens wat hoger te leggen. Hij was de vorige voorzitter van de Vereniging van de Jonge Restaurateurs en in die functie heb je zoveel extra organisatorische zorgen aan je hoofd, dat de creatieve kant van de kookkunst in het gedrang komt. Nadat hij de voorzittershamer overdroeg aan Paul Mariën van ’t Truffeltje, heeft Neckebroeck alles in vraag gesteld en nu is hij terug, vol goede moed en sterker dan ooit. Noël Neckebroek stond in de begintijd naast Guy Van Cauteren in restaurant ’t Laurierblad in Berlare en werkte daarna jarenlang in de kelderkeuken van zijn bescheiden restaurant Oud Prinsenhof in Mechelen. Samen met zijn vrouw kocht de kok 12 jaar geleden het voormalige jachtgoed van het adellijke Hof ter Borght, een riant buitenhuis, dat uitgeeft op een twee hectaren groot park en vijvers. De twee knapten het country house op en bouwden er een Victoriaanse serre aan. Recentelijk werd het interieur vernieuwd. Gepatineerde eikenhouten vloeren, champagnekleurige tafelkleden in crêpe, goudkleurige gordijnen van Thaise zijde en grote kunstwerken van designer/schilder Peter Bueurs creëren de juiste sfeer om genoeglijk op niveau te tafelen. Rita Neckebroeck ontvangt en doet dit charmant en efficiënt. De spijskaart is gevarieerd, zodat conservatieve eters en culinaire avonturiers aan hun trekken komen. Wij kozen het menu Culinaire Symfonie, dat opende met een rechthoekig glazen bord waarop kunstzinnige, Japans geïnspireerde hapjes, zoals sushi van krab en avocado, chutney van mango en kalfszwezerik, drooggezouten zalm met kaviaar en Provençaalse couscous met tonijn en ganzenlever. Een fris-delicaat slaatje van langoustines, tartaar van artisjok, krokant korstje met ganzenlevermousse en limoenvinaigrette kwam op een vierkant grijsglazen bord en was bestoken met gefrituurde spaghetti en Chinese bieslook. Jonge tarbot met lauwe tomatenrisotto, tartaar van sint-jakobsvruchten en tonijn met oude balsamico en knoflookijs met vanillearoma brachten ons in euforie: dit gerecht zat vol contrasten van smaken, texturen en temperaturen en had alles om te epateren. Het succulente vlees van in Lapscheure gekweekt edelhert werd als een Japans bordstilleven opgediend met miniatuurtjes van rode kool, schorseneren, cantharellen en aardpeer. Om af te sluiten waren er drie nagerechten: mousse van witte chocolade met gemberkaramel, mi-cuit van guanayachocolade en peer met een sorbet van bloedsinaasappel en, als nummer drie, bavarois van praliné met gelei van mandarijntjes en koffieroomijs. Ook hier was de presentatie spectaculair en zaten de smaken goed. Wij kwamen enthousiast buiten.

Restaurant Kasteel Diependael: Tervuursesteenweg 511, 1982 Elewijt. Tel. 015-61 17 71. Menu Kleine Promenade 1960 fr., lunchmenu 1360 fr. Gesloten zaterdagmiddag, zondagavond en maandag. XXXXX (vijf koksmutsjes)

De beoordeling ………………………..

Pieter Van Doveren / Foto: Jan caudron

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content