De Kameroener Jean-Yves Elemva Essono opende in Leuven het wereldrestaurant Kapsiki.

De sfeer zat juist: goede muziek, veel vlot volk over de vloer en lachende meisjes in de bediening. Wij hadden een tweepersoonstafeltje tegen de muur in Kapsiki en zaten klaar voor een avondje niet-alledaags amusement. Eigenaar en chef-kok is Jean-Yves Elemva Essono, die op 4-jarige leeftijd, als zoon van de cultureel attaché bij de ambassade van Kameroen, naar België kwam. Hij ziet eruit als een sportster, draagt zijn haar zoals een Jamaicaan in gevlochten slierten en steekt die weg onder een grote blauwe baret wanneer hij aan het fornuis staat. Restaurant Kapsiki heeft een wereldspijskaart met bereidingen uit diverse landen en continenten, waaronder India, Latijns-Amerika, Azië, Afrika en België. Een onzichtbaar stemmetje fluisterde ons in het oor dat de kwaliteit van het eten in Kapsiki niet op de eerste plaats komt. Als je dat van het begin af aanvoelt, dan leg je de lat gewoon een stuk lager: zo is de kans groter dat het meevalt. Met al die uitgelaten mensen rond je is het bovendien weinig gepast om te muggenziften. Het eerste waar je als vreemde bezoeker mee te maken krijgt, is het interieur: de U-vormige eetzaal bestaat uit twee vertrekken die door een gang met elkaar zijn verbonden en die aan de voorkant uitgeven op de straat. In het pand was vroeger waarschijnlijk een winkel. Met de nieuwe bestemming kwamen in de etalage schalen met pigmenten en kleurrijke kruiden te staan. De binnenmuren kregen een metaalgrijze kleur, op de oude tegelvoer staat nostalgisch bistromeubilair en als verlichting zijn er bolvormige lusters uit melkglas.

Bij een wereldspijskaart hoort een multicultureel team: achter de toog stond een Senegalees meisje met dezelfde dreadlocks als de chef. Aan tafel kwam een ‘inlandse’ bedienen en juist die dag zette zij haar eerste stappen in de horeca. Het werd snel duidelijk dat zij onvoorbereid voor de leeuwen was gegooid. De wijnfles die wij kozen, werd vergeten en omdat het voorgerecht binnen de minuut op tafel stond, zijn wij die fles dan maar zelf gaan halen. De kurk plopte van een zonovergoten, warme Finca Flichman, reserva, Malbec ’97. Die wijn werd onze grootste vriend: minder goed konden wij het vinden met het eten. ‘Scampi op Mozambiquaanse wijze’ bleek een ovenpot met paprika, scampi’s en vooral een grote hoeveelheid gekruide tomatensaus (350 fr.) en de salade met geitenkaas, gemalen nootjes en honing was slordig op het bord gekwakt (280 fr.). De hoofdgerechten kwamen van het leien bord met de suggesties: ‘kip Sri Lanka’ of een potje van grofgehakte stukken met weinig vlees en veel botjes, met boontjes, tomaat en kokossaus en opgediend met een bakje heropgewarmde basmatirijst (495 fr.) en ‘gesauteerde oosterse groenten met noedels’, wat stond voor een heropgewarmde mengeling van slappe deegwaren en slappe groenten (380 fr.). Katharine, de Vlaamse vriendin van Jean-Yves, beweert dat ‘Mr. Kapsiki’ in bekende restaurants heeft gewerkt. “Altijd als chef-kok”, zegt zij, maar daar zijn wij niet zo zeker van.

Kapsiki, Parijsstraat 34-36, 3000 Leuven. Tel. en fax 016-20 45 87. Keuken open tot 23 u. (in de weekends tot 23.30 u.). Zondag gesloten. Menu 595 fr. X (één koksmuts)

De beoordeling van de keuken gaat van 1 tot 5 koksmutsjes: 1: negatief, 2: redelijk, 3: positief, 4: aanbevelenswaardig, 5: uitmuntend.

Pieter Van Doveren / Foto: Jan Caudron