Jean Rummens en kok Olivier Quiriny verbouwden een voormalig postkantoor tot een sfeervol restaurant met de voor de hand liggende naam: La Poste.

Het één jaar oude restaurant La Poste laat de mensen duidelijk niet onverschillig. Het eethuis brengt tegenstrijdige reacties teweeg: de een is razend enthousiast en de ander radicaal negatief. “Een plezierige formule”, zei een handelaar in nieuwe-wereldwijnen; “gemis aan beroepsernst”, fulmineerde een chroniqueur gastronomique van de ‘oude wereld’; “te veel lawaai”, zei een dame op leeftijd met gevoelige oren. Wij werden nieuwsgierig door al die uiteenlopende meningen en op een regenachtige vrijdagavond was La Poste voor ons, en voor een twintigtal onbekende medetafelaars. Het eethuis bezet het gelijkvloers van een oud huizenblok. Tot halverwege vorig jaar kon je op het adres terecht voor zegels en de afhaling van aangetekende zendingen en postpakketten. Jean Rummens (rechts op de foto), die geschiedenis studeerde en nooit eerder in de horeca had gewerkt, nam kok Olivier Quiriny (links op de foto) onder de arm. Het duo ontfermde zich over het oude postkantoor en maakten er een aangename ruimte van met uitgezuiverde lijnen en subtiele kleurkeuze. De vleugel, een relaxte sigarenlounge met oude, lederen fauteuils en ingelijste zwartwitfoto’s met Cuba als thema, zorgen voor een cool sfeertje uit de jaren ’30. Op de glanzend gelakte, houten tafelbladen ligt geen kleedje maar staan wel mooie Rosenthal-glazen. Chef-kok Olivier Quiriny werkte in modieuze Brusselse restaurants, zoals Jules Vernes, Felix en En Face du Parachute en volgt met zijn spijskaart de seizoenen. Hij brengt een Franse keuken met mediterrane invloeden. Zijn bereidingen tonen respect voor de intrinsieke waarde van de producten. Succesnummers van de Franstalige spijskaart zijn onder meer: tatin van aubergine met geitenkaas à la tapenade (380 fr.) en tiane uit de oven van gevogelte, scampi’s en spinazie met kreeftensaus (570 fr.). De spijskaart wordt ondersteund door een zorgvuldig samengestelde wijnkaart, waarop flesjes uit de oude en de nieuwe wereld voorkomen. Wij lieten de kurk ploppen van een Chileense La Joya Grand Reserva, donkergekleurd zoals een Merlot hoort te zijn en met gevarieerde kruidigheid en stevige, rijke en dikke smaak (960 fr.). De borden werden gevuld met een millefeuille, opgebouwd uit laagjes ontvelde paprika en rauwe tonijn en versierd met blokjes tomaat en streepjes olijfolie (490 fr.) en ravioli gevuld met pompoen en gorgonzolacrème (380 fr.). Hoofdgerechten waren: langzaam gegaarde lamsschenkel in krokant jasje met gekonfijte knoflook en aardappelgratin (560 fr.) en gerookte snoekbaars op bed van waterkers met warme vinaigrette, een berg kappertjes en… ijskastkoude aardappels (530 fr.). Wij dachten dat de kok een fout had begaan, tot bleek dat die koude aardappels een gewild temperatuurcontrast vormden.

Onze ervaringen in La Poste waren overwegend positief: het eten was lekker (op de koude aardappels na), de bediening was amateuristisch langzaam maar vriendelijk en de algemene stemming en de prijzen zaten goed.

La Poste: Waterloose steenweg 550, 1050 Brussel. Tel. 02-343 10 06. Lunch: 370 fr. Maandag en zondag gesloten. XXX (drie koksmutsjes)

De beoordeling van de keuken gaat van 1 tot 5 koksmutsjes: 1: negatief, 2: redelijk, 3: positief, 4: aanbevelenswaardig, 5: uitmuntend.

Pieter Van Doveren / Foto: Jan Caudron