Stof tot nadenken

Wie af en toe door dit blad bladert of een kledingwinkel binnenstapt, is het vast al opgevallen: maxi is in de mode. Rokken komen tot net onder de knie of tot aan de enkels. Hoge kragen of een rolkraagtrui onder een hemd zijn de norm geworden. En de little black dress met diep decolleté is vervangen door een gebloemde maxi-jurk met lange mouwen. Die verschuiving van mini naar maxi is al enkele jaren aan de gang. Ze begon op de catwalk van grote modehuizen als Valentino en Céline en sijpelde, zoals dat gaat met trends, geleidelijk aan door tot in de winkelstraat. Er is zelfs een term bedacht om die nieuwe, meer bedekte look te benoemen: modest fashion, oftewel bescheiden mode.

Wat de trend zo interessant maakt, is dat hij bijna gelijktijdig is opgekomen met de mode die gericht is op vrouwen die zich om religieuze redenen bescheiden kleden. Dolce & Gabbana verkoopt sinds vorig jaar hidjabs en abaja’s met Sici- liaanse flair. Nike bracht een Pro Hijab-lijn uit voor gesluierde, vrouwelijke atleten. En ook merken als DKNY, Tommy Hilfiger, Oscar de la Renta, Zara en Mango hebben al feestcollecties voor het einde van de ramadan ontworpen. In maart van dit jaar, niet toevallig op Internationale Vrouwendag, werd ook The Modist gelanceerd, een onlineshop met ‘modest fashion for the modern woman’ waarvan het designeraanbod niet moet onderdoen voor dat van concurrenten als Net-a-Porter. De luxe retailer heeft kantoren in Londen en Dubai.

Mode is een weerspiegeling van de wereld rondom ons, meent ook Ian Griffiths, artistiek directeur van Max Mara. Net als vorig seizoen, liep het gesluierde model Halima Aden enkele weken geleden mee in de show van het merk in Milaan. Griffiths zei hierover: “Als je in een grote stad over straat loopt, kijk je toch ook niet meer op van een vrouw in een Max Mara-jas en een hidjab? Waarom zou dat op de catwalk dan wel zo zijn?” Daar komt bij dat vrouwen uit het Midden-Oosten belangrijke klanten zijn voor veel merken die defileren in steden als Londen, Milaan en Parijs. Het onderzoeksbureau Thomson Reuters berekende dat moslimshoppers tegen 2019 445 miljard euro aan kleding en accessoires zullen spenderen. In 2013 was dat nog 245 miljard euro. Het zou gek zijn voor een merk om die markt links te laten liggen.

De vraag is of er een verband bestaat tussen de populariteit van modest fashion als een mainstream trend én modest fashion als een religieus statement? Reina Lewis, professor culturele studies aan de London College of Fashion, denkt van wel. In een interview met de krant The Guardian zei ze: “Ik zie veel lange mouwen en rokken, hogere halslijnen en vooral meer stof. Niet alleen om meer huid te bedekken, maar ook met meer volume om de vormen van het lichaam te verhullen.” Alexandra Shulman, 25 jaar lang hoofdredactrice van de Britse Vogue en sinds kort columniste voor The Business of Fashion, ziet ook een verklaring in het cyclische, ‘alles komt altijd terug’ karakter van de mode. “Strakke kleren zijn zo lang de norm geweest dat zichzelf bedekken voor jonge vrouwen heel nieuw aanvoelt.” Dat werpt een nieuwe vraag op: kleden we ons bescheiden door de tijd waarin we leven of denken we daardoor alleen anders over hoe we ons kleden? “In de jaren tachtig ging de fashion crowd gekleed in lange, zwarte gewaden van Comme des Garçons”, zegt Lewis daarover. “Toen had iedereen het over ‘zwarte raven’, en niet over bescheidenheid.”

Of je nu bescheiden gekleed gaat uit religieuze overtuiging of uit de overtuiging dat het mooi is, maxi is ook volgend seizoen nog in de mode. Er is alvast genoeg stof om over na te denken.

ellen.de.wolf@knack.be

Ellen De Wolf

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content