MILIEUCOÖRDINATOR, FIETSER
20.000 KM HEBBEN WE SAMEN GEFIETST. Tussen augustus 2009 en augustus 2010 reden mijn vriendin Heidi en ik van Hongarije naar China. Vijf jaar geleden had zij nog nooit meer dan 50 km na elkaar gefietst. Maar conditie kweek je snel.
NATUURLIJK HEBBEN WE TEGEN ELKAAR STAAN ROEPEN. Als je tien dagen achtereen in de regen rijdt, wordt iedereen lastig. We zijn nu negen jaar samen en hadden eerder al eens vier maanden gefietst, dus we wisten dat het zou lukken. In mei krijgen we trouwens een baby.
MIJN VADER IS EEN MARATHONLOPER. Hij was bij aanvang niet echt wild over onze trip. “Doe maar gewoon. Stel je niet te veel aan”, is thuis altijd de boodschap geweest. Toch is hij bijgedraaid en hij is samen met mijn mama op bezoek gekomen in Iran.
IK LIJD AAN EEN ZEKERE VORM VAN ESCAPISME. Het nieuwe trekt me aan. Ik heb in Scandinavië en in Zuid-Amerika gestudeerd. We hebben lang met de rugzak gereisd, tot Heidi een afkeer kreeg van rugzakken.
OP DE FIETS KRIJG JE EEN LEEG HOOFD. Je ziet fysiek af, en toch voel je je licht. Je bent constant in beweging en na elke bocht volgt iets nieuw. Het is verslavend.
DE BALKAN IS DE IDEALE AANLOOP NAAR AZIË. Van daaruit wordt alles wat recht is, steeds krommer. Er ontstaan steeds meer kleine scheurtjes. De mensen zien er nog Europees uit, maar je voelt dat je aan de grens komt.
JE BENT HEEL ZICHTBAAR OP DE FIETS EN HEBT DAARDOOR SNEL CONTACT. Links, rechts, zon, water, dank u, alstublieft. Het is basiswoordenschat waarmee je gesprekken begint.
MA, HOE MAAK JE WEER MAYONAISE ? We zaten in Pakistan en ze had ons weken niet gehoord toen ik belde met die vraag. Betalen voor gastvrijheid mochten we niet. Maar tonen hoe wij leven, daar deden we onze gastfamilies een groot plezier mee. Frietjes bakken dus. In de moslimlanden – Turkije, Iran en Pakistan – zijn we echt onbeschrijflijk warm ontvangen. Heidi werd bovendien echt vertroeteld door de vrouwen.
HEIDI EN IK ZIJN ALLEBEI MILIEUCOÖRDINATOR. Het bepaalt wie we zijn en hoe we leven. We proberen bewust te leven zonder anderen te zeggen wat zij moeten doen of laten. Ik probeer geen profeet te zijn.
DE ABSOLUTE WAARHEID BESTAAT NIET. Door te reizen heb ik beter leren te nuanceren. Voor elk argument kun je altijd een tegenargument verzinnen. Ik probeer niet te veel straffe uitspraken meer te doen, want de waarheid ligt ergens in het midden. Ik discussieer nog altijd graag, maar ik zal mijn mening niet meer zo hard doordrijven. Denk ik.
IK HEB NIETS MET GELOOF. Ik had verwacht dat deze reis daar misschien verandering in zou brengen. We zijn immers van het christendom over de islam naar hindoeïsme en boeddhisme gereisd in een vloeiende lijn. Hoewel ik al die religies respecteer, heeft het me persoonlijk niet geïnspireerd. Integendeel. Al te vaak is geloof gewoon een middel om macht op te bouwen of om mensen te onderdrukken of om voor rust te zorgen, of gewoon een sociologisch en cultureel element zoals er ook andere elementen zijn.
Steven Geirnaert (32 jaar) ondernam met zijn vriendin Heidi Renwa een fietstocht van 20.000 km. Daarvan verschijnt op 1 februari het boek ‘Foto-Vélo’, isbn : 978-90-9025813-3, www.foto-velo.be Voorpublicatie p. 48.
DOOR LEEN CREVE – FOTO WOUTER VAN VAERENBERGH
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
