Kristof Deprez en Els Van Vynckt heropenden samen De Mangerie en serveren royaal en lekker eten voor eerlijke prijzen.

:: De Mangerie : Oude Burg 20, 8000 Brugge.

050 33 93 36, www.mangerie.com. Zaterdagnamiddag en zondag gesloten. Lunch 10 euro, menu 42 euro.

In Brugge uit eten gaan is voor niet-Bruggelingen een riskante aangelegenheid. Stap je op goed geluk een eethuis binnen, dan is de kans groot dat je, samen met argeloze Japanners en Amerikanen, in een toeristenval trapt. Wil je op veilig spelen, dan volg je, zoals wij, Bruggelingen met smaak. Na een tip reserveerden wij in De Mangerie, een eethuisje, dat na een sluitingsperiode van zes maanden, recentelijk werd heropgestart door een jong koppel. De Mangerie ligt in de Oude Burg, juist achter de belangrijkste winkelstraat. Het restaurant heeft van buiten weinig te vertellen. Binnen wacht een intieme eetzaal, die zonder pretenties werd gedecoreerd in grijsbruine tinten. Op de houten vloer staat stevig houten meubilair. Er zijn slechts een tiental tafels en dat is het maximum voor een tweemansbedrijf zoals dit. Het tafelkleed werd vervangen door bruine tafellopers en er branden bruine kaarsjes.

Eenvoudige formule

Kristof Deprez is chef-kok en baas, Els Van Vynckt is zijn wederhelft. De twee kregen een beroepsopleiding, leerden elkaar kennen tijdens een specialisatiejaar aan Spermalie. Zij klussen al elf jaar samen in de horeca, onder meer in toprestaurants zoals La Chèvre d’Or en Le Bateau Ivre in Frankrijk en in Marquette in Marke, waar Kristof zes jaar lang keukenchef was en Els de rechterhand van de maître d’hôtel. In de Marquette kreeg Kristof de opdracht de keuken te verjongen en zo is hij zich gaan interesseren voor de wereldkeuken. Twee jaar geleden zijn de twee naar Brugge verhuisd, waar zij de loungeclub B-In mee hielpen opstarten. Aan dat avontuur hielden Kristof en Els slechte herinneringen over. De Mangerie bood de mogelijkheid om met z’n tweetjes verder te gaan. Er werd gekozen voor een eenvoudige formule, gebaseerd op ‘ontmantelde’ gastronomie, gekoppeld aan eerlijke prijzen en een correcte bediening in een ontspannen sfeer. Het restaurant heeft een beknopte spijskaart met gerechten die gestoeld zijn op de klassieke keuken en voorzien van een vleugje exotisme.

Voldaan

Wij kwamen ’s avonds, zaten tussen Bruggelingen en Nederlanders en zagen hoe mensen aan de deur wegens plaatsgebrek werden geweigerd. Wij kozen het driegangenmenu, dat samengesteld is uit gerechten van de kaart en 42 euro kost. Neem je daar, zoals wij, aangepaste wijnen bij, dan ben je 54 euro kwijt. Kristof kwam zelf, in zwart keukenhemd, de voorgerechten inzetten. Het menu opende met een glas champagne en vier tapas : kip aan spies met saus van yoghurt en koriander, wrap van tortilla met gerookte zalm en komkommer, tempura van scampi’s en ganzenlevermousse met espuma van meloen. Het glas werd voor een tweede keer gevuld met een Basa 2002, een Spaanse witte uit Rueda, gemaakt van de verdejo-druif. De fris-kruidige wijn met toetsen van citrus en honingmeloen voelde zich goed bij op het vel gebakken snoekbaars met geplette bloemkool, coulis van waterkers en filokoekje met gedroogde Gandaham. Wij genoten van het eten maar irriteerden ons aan het bestek, dat, van zodra je het losliet, van de rand in het komvormige bord gleed. Hoofdgerecht was gebraden kalfsribstuk bordelaise ; naast het succulente vlees kwamen een ingezakte soufflé van paddestoelen, een rolletje aubergine gevuld met verse geitenkaas en gebakken courgette. Als glasvulling was er een Merlot du Donjon. Deze rode uit de Pays d’Oc wist, ondanks zijn mondvullende eigenschappen, niet te overtuigen.

In het menu was geen nagerecht voorzien, wel koffie en koekjes. Wij rekenden af en gingen voldaan de buitenlucht in.

Pieter van Doveren I foto’s Jan Caudron