2012 wordt het jaar van Stella McCartney – modeontwerpster, moeder van vier, milieuactiviste, vegetariër en dochter van een Beatle.

Stella McCartney heeft niet één, maar minstens vijf grote projecten gepland voor dit jaar : de opening van een tweede atelier/winkel in Londen (dat haar kindercollectie, Stella McCartney for Adidas en haar hoofdlijn zal verkopen), het ontwerp van de outfits voor het Britse olympische en paralympische team, de lancering van haar tweede parfum (Lily, een acroniem voor Linda, I love you), de presentatie van een nieuwe capsulecollectie tijdens London Fashion Week, en van haar herfst/wintercollectie in Parijs.

Stella, die in september veertig werd, is de dochter van Sir Paul en Linda McCartney. Toch groeide ze op ver van de pers, in niemandsland, ook bekend als East Sussex in het zuiden van Engeland. “Het leek wel op het decor van Wuthering Heights“, zegt ze in de Amerikaanse Vogue. McCartney is trots op haar rurale, voetjes-op-de-grond opvoeding. Op hoe de boerderij waar ze woonde maar twee kamers en één badkamer had. En hoe er altijd wel een geit door de keuken liep. Niet zo gewoontjes is dat ook David Bowie, Allen Ginsberg en Stevie Wonder geregeld op bezoek kwamen. Of dat ze wel eens naar Universal Studios ging met Quincy Jones en Michael Jackson. Haar beste vriendinnen (Gwyneth Paltrow, Kate Moss en Hudson) dragen haar jurken op de rode loper.

“Ik vind het grappig, al dat celebrity- gedoe”, zegt ze in Vogue UK. “Ik word er al heel mijn leven door omringd. Ik weet dat het mensen intrigeert, en dat begrijp ik, maar ik weet niet hoe ik erover moet praten. Ik denk dat ik met mijn werk vrouwen het gevoel wil geven dat ze even belangrijk zijn als sterren. Want dat zijn ze. En celebrity’s zijn ook maar mensen.”

Ophef en afgunst

Stella McCartney liep als tiener stage bij onder anderen Christian Lacroix en haar vaders kleermaker op Savile Row. Later studeerde ze Fashion Design aan het internationaal gereputeerde Central Saint Martins College in Londen, waar ze veel ophef (en afgunst) teweegbracht door haar vriendinnen/supermodellen Kate Moss en Naomi Campbell in te zetten voor het defilé van haar laatstejaarscollectie. Die werd onmiddellijk opgepikt door het luxewarenhuis Bergdorf Goodman in New York en boetieks in Londen en New York. “Ik had geen idee waarmee ik bezig was”, zei McCartney aan The Financial Times. “Het waren alleen Phoebe ( Philo, haar eerste assistent en intussen artistiek directeur van Céline) en ik die, in een kamer van mijn flatje, kleren maakten uit vintage kant. Kleren die ik zelf wilde dragen, maar nergens kon vinden. Je gelooft het misschien niet, maar ik was toen geweldig naïef.”

Toen ze, twee jaar na ze afstudeerde, door het Franse modehuis Chloé werd gevraagd om Karl Lagerfeld te vervangen, kreeg ze opnieuw veel kritiek. Kwatongen insinueerden dat ze werd gekozen voor haar achternaam, en niet voor haar talenten als ontwerpster. Ze gaf hen ongelijk door in enkele jaren tijd de verkoop te verviervoudigen, ook al moest ze in die periode het verlies van haar moeder Linda aan borstkanker verwerken. Ze trok ook de aandacht van Tom Ford, toen artistiek directeur van Gucci, die in haar zijn mogelijke opvolgster zag. McCartneys weigering om te werken met bont én leder maakte dat onmogelijk.

In 2001 verliet ze Chloé om – een maand na 11 september – haar eigen label op te richten, onder de vleugels van de Gucci Group ( nu de PPR Luxury Group). Intussen zijn er 23 winkels wereldwijd, en daar komen er dit jaar nog drie bij, waaronder ook de eerder vernoemde atelier/winkel van 3500 vierkante meter in Brompton Cross. “Ze heeft een uitstekend instinct”, zegt Robert Polet, tot maart 2011 CEO van de Gucci Group. “Meer dan dat : ze heeft het unieke talent om producten te creëren waarvan vrouwen niet weten dat ze die willen, tot ze daar zijn.”

Luxe zonder leer

Hoog op het verlanglijstje van veel vrouwen staat haar collectie voor de zomer, die perfect de sexy/sporty trend van het seizoen samenvat. De pyjamabroeken in paisley, broekpakken in geometrische prints, gebreide shorts en shirts en met kant afgewerkte jurken zijn tegelijk modern en onverwacht, moeiteloos en voor echte vrouwen. Zoals de jumpsuit die McCartney zelf droeg tijdens de uitreiking van de British Fashion Awards in december.

En dat is niet alles. Naast al dat ontwerpen en de opvoeding van haar kinderen, alle vier jonger dan zeven, heeft ze ook de enorme taak op zich genomen om de outfits van het Britse team voor de Olympische en Paralympische Spelen te ontwerpen. De keuze voor McCartney komt niet als een verrassing, aangezien ze al enkele jaren samenwerkt met de hoofdsponsor, het sportmerk Adidas. Ze zal het hele kledinggamma overzien, van de sportkleren tot de officiële pakken en de truitjes voor de fans. “Het is een geweldige, once in a lifetime kans om die kant van design te ontdekken”, zegt ze in Vogue UK. “Om te communiceren tussen de wereld van de mode en de technologie. En moet je eens iets grappigs weten ? Ik ben helemaal niet op mijn gemak tijdens de pasbeurten met de mannen. Ik weet nooit goed waar te kijken of wat ik moet doen.”

Eén ding is zeker, er zal geen bont of leder aan te pas komen, want McCartney is een fervent vegetariër en weigert dierlijke materialen te gebruiken in al haar collecties, ook de accessoires. Het leek haar simpelweg onnozel om te zeggen dat ze geen vlees eet, maar wel de huid van dieren draagt. “Ik probeer in te pikken op het milieu waarin we leven, en dus heb ik een andere benadering dan de meeste ontwerpers”, zegt McCartney in Time. “En soms ook niet. Ik geloof in luxe, in uitstekende kwaliteit en leuke kleren, net zoals alle goeie designers.”

DOOR ELLEN DE WOLF

“Ik ben helemaal niet op mijn gemak tijdens pasbeurten met mannelijke atleten. Ik weet nooit goed waar te kijken”