Jo Blommaert Tekening Sandra Schrevens

Na de koninklijke familie en de politici moeten in Groot-Brittannië nu ook de bedrijfsleiders eraan geloven. Dat zakenlui overigens ook maar mensen een druk seksleven kunnen hebben, zal niemand verbazen. Nieuw is wel dat daardoor een punt kan worden gezet achter hun professionele carrière.

Het overkwam onlangs de 52-jarige Brian Staples, chef-directeur van United Utilities, een succesvol water- en elektriciteitsbedrijf. De man verdiende er een stevige boterham (vorig jaar zo’n 18 miljoen frank), maar een paar weken geleden werd hij dringend verzocht op te stappen. Volgens een officiële mededeling van de firma wegens ?gedragsproblemen?. Volgens een insider wegens zijn ?kleurrijk privé-leven?. De firma ontkent in alle toonaarden dat het ontslag te maken heeft met het liefdesleven van meneer Staples. Wel is er een verband met spanningen in de directiegebouwen en met de moeilijke verstandhouding tussen meneer Staples en de voorzitter van de zaak, Sir Desmond Pitcher.

Toeval of niet, de krant The Guardian weet te melden dat de nieuwe vriendin van Staples de gewezen secretaresse is van de heer Pitcher. Deze zou razend zijn geworden toen hij weet kreeg van deze relatie.

Sir Staples deed er nog een schepje bovenop door publiekelijk verklaringen af te leggen over zijn nieuwe vrijage. Zo zei hij in een interview met een zondagskrant dat het allemaal begonnen was met vriendschappelijke gevoelens, maar dat beiden zich mettertijd steeds meer tot elkaar aangetrokken voelden, om uiteindelijk vast te stellen dat ze, jawel, van elkaar hielden. ?We hebben verschillende keren geprobeerd om er een punt achter te zetten maar zijn daar niet in geslaagd. Onze gevoelens voor elkaar zijn zo sterk dat we elkaars aanwezigheid nodig hebben.?

Meteen legde hij ook met alle nodige en onnodige details uit hoe er een einde was gekomen aan zijn eerste en zijn tweede huwelijk, en hoe moeilijk het was geweest om deze nieuwe liefde uit te leggen aan zijn derde vrouw, op een ogenblik dat hij nog niet officieel van zijn tweede gescheiden was.

Blijkbaar werd het allemaal een beetje te ingewikkeld voor United Utilities, en vonden ze daar aan de top dat het nu welletjes was geweest. Was aan zo’n warhoofd wel de leiding van een groot bedrijf toe te vertrouwen ? Zo iemand werd verondersteld helder, rationeel te denken en zich met cijfers en balansen bezig te houden in plaats van zijn tijd te verprutsen met amoureuze kwesties.

Niet alleen de bedrijfstop weet gewoonlijk niet goed raad met dit soort situaties. Ook voor het grote publiek blijft het nog altijd even schrikken wanneer het zich realiseert dat dat altijd zo keurig in maatpak verborgen lijf van een zakenman-met-faam hartstochtelijke trekjes vertoont.

Met een minimum aan fantasie kunnen we ons daar in eigen land ook wel iets bij voorstellen : men hoeft zich maar een paar topfiguren uit het bedrijfsleven voor de geest te halen die voor één keertje eens iets anders doen dan zwaarwichtig vergaderen.

Dat die hartstocht fnuikende gevolgen kan hebben voor de hiërarchisch ondergeschikte partner van de baas weten we inmiddels uit de campagnes over ongewenste intimiteiten. Wat de Britse case aankaart, is dat ook de boss himself uiteindelijk in de puree kan belanden, zelfs als er helemaal geen sprake is van ?ongewenst?.

Dat ondervond ook al de Brit Rupert Pennant-Rea, die ooit een zeer gerespecteerd uitgever van The Economist was maar indertijd door toenmalige eerste minister John Major aangesteld werd tot vice-gouverneur van de Bank of England. Rupert was gehuwd, maar had ook een tijdje een relatie met een journaliste die na afloop uit frustratie haar gewezen minnaar bezwadderde. Details over de ontmoetingen in de kleedkamer van de vice-gouverneur en over de pikante briefjes die hij haar schreef tijdens topvergaderingen werden het publiek niet onthouden en… Rupert mocht gaan.

Ook gewezen begrafenisondernemer Howard Hodgson zit momenteel in de rats. Hij slaagde erin een familiebedrijfje uit te bouwen tot de grootste begrafenisonderneming van Groot-Brittannië. Op een dag sloot hij de zaak en verliet kort daarna echtgenote en kinderen voor een pr-meisje. Toen hij later aan de slag ging bij aanstekerproducent Ronson, begon hij daar een nieuwe relatie, en wel met mededirectrice Christine Pickles. Een goede maand geleden werd Howard aan de deur gezet. Niet zozeer omdat hij de belangen van de directiekamer verwarde met die van de slaapkamer, aldus de zakenman zelve, maar omdat hij de firma te weinig winst zou opgeleverd hebben.

Het gekke aan dit soort toestanden is dat de eega’s van deze tycoons voor zover ze nog geen ex geworden zijn meestal pal achter hun baasje staan, zelfs als hun eigen blazoen door een affaire besmeurd is geraakt. Net als de echtgenotes van politici in dit soort netelige situaties, blijven zij minzaam en begrijpend. Zou het kunnen dat deze dames even verslingerd zijn aan macht en glamour als hun o zo busy men ?

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content