De Californische kunstenares Jane Gottlieb legt gloed in foto’s door ze manueel bij te kleuren. Ook haar huis gloeit van kleur : ze lijkt wel te wonen in een regenboog.

Foto’s Tim Street Elizabeth Whiting Assoc.

De architectuur van Briedenbach-Cuen leent zich perfect tot het non-stop project dat Jane Gottlieb in haar huis in Santa Monica plande. Toen ze het kocht, verblindde het door witheid, maar zij maakte er een ode aan de kleur van.

Natuurlijk licht stroomt overal binnen en accentueert het wervelende kleurenpalet dat Gottlieb koos voor muren, deuren en relingen. Aanvankelijk wilde ze alleen de buitenmuren schilderen : ze dacht dat de kleuren wel door de hoge ramen naar binnen zouden komen en dat het huis ruimer zou lijken op die manier. Toen kwam ze op het idee één muur per kamer een kleur te geven met een levendiger tint dan je zou kiezen als je er de hele kamer mee zou doen. Het resultaat viel zo in de smaak dat Gottlieb besloot de eigenheid van elke kamer nog meer in de verf te zetten. De eetkamer ziet er bijvoorbeeld vrolijker uit dan de woonkamer omdat daar hectischer wordt geleefd.

In de tuin installeerde ze huizenhoge spiegels om de kleuren van het interieur en die van de tuinmuren te reflecteren. Zo lijken tuin en huis dubbel zo groot, en het duurt een tijdje eer bezoekers het optisch bedrog doorhebben. Van binnenuit kijk je eigenlijk naar een immer bewegende buitengalerij.

De buitenmuur waar het keukenraam op uitgeeft is fuchsia en roze, een geslaagde achtergrond voor de bougainvillea. In de hal hangt er werk van Gottlieb, kunstwerken dus in het kunstwerk dat haar huis is.

Toen ze acht was, schilderde Gottlieb klaslokalen met haar moeder, op haar tiende maakte ze foto’s met een Brownie-camera, en op haar twaalfde had ze haar eerste kunsttentoonstelling op school. In de jaren ’50 was ze helemaal in de ban van de kleuren van Vincent van Gogh. Op reis bijvoorbeeld kan ze stoppen voor een blauwe deur naast een roodverroeste poort, om de kleuren in zich op te nemen en ervan te genieten.

Verf is de prachtigste manier om te decoreren, vindt Gottlieb : je kan het eindeloos overdoen als het je niet bevalt, en het gaat ook snel. Alles lijkt mooier als de muur erachter je favoriete kleur heeft.

Om te bepalen welke kleur waar moet komen, gebruikt Gottlieb de beproefde stand-and-stare-methode : sta ervoor en kijk ernaar, en de juiste kleur welt in je op. Uitzondering : de traphal tekende ze eerst verschillende keren uit op papier om de meest geslaagde combinaties te vinden. In de eetkamer leefde ze een tijdje tussen verschillende kleurstroken eer ze definitief selecteerde. In haar palet zitten drie soorten roze, één tropisch groen, twee turkooizen, twee blauwen, twee paarsen en een geel.

?Met kleuren leven is goed voor je humeur, ze geven pit aan je leven?, is Gottliebs filosofie. Ze houdt er zelfs een residente schilder op na die permanent retouches aanbrengt. Toch bleven enkele muren en de raamkozijnen wit, om een indigestie te vermijden. Gottlieb zorgde ervoor dat de kleuren ook harmoniëren als je ze vanuit verschillende hoeken bekijkt, en dat was een hele uitdaging in een huis met een open structuur.

Zelfs de achtergrond voor de bougainvillea heeft een uitgekiende kleur. Een inwonende schilder brengt in dit huis permanent retouches aan.

Verf is de prachtigste manier om te decoreren, vindt Jane Gottlieb, je kan het eindeloos overdoen als het je niet bevalt, en het gaat ook snel. Alles lijkt mooier als de muur erachter je favoriete kleur heeft.