SCHOONHEID VAN EUROPA

De majestueuze inkomhal is een gedroomde expositieplek in deze unieke combinatie van woning en kunstgalerie. Dit is geen toonzaal, maar een doorleefd interieur dat constant verandert. © JAN VERLINDE

EEN AUSTRALISCH KOPPEL TROK DE WERELD ROND, OM UITEINDELIJK NEER TE STRIJKEN IN EEN BRUSSELS HERENHUIS, DAT ZE OMVORMDEN TOT EEN WOONGALERIE. DEENS DESIGN EN HEDENDAAGSE KUNST BLIJKEN ER PRIMA TOT HUN RECHT TE KOMEN IN EEN STATIGE, KLASSIEKE OMGEVING.

Over Brussel en BelgiĆ« geraken ze niet uitgepraat, Kathryn Smith en haar man Ike Udechuku. Ze komen uit AustraliĆ«, waar ze samen rechten studeerden. Daarna woonden ze achtereenvolgens in Londen, New York en San Francisco, waar Kathryn ook enkele jaren actief was in een kunstgalerie. “Naast rechten studeerde ik ook kunstgeschiedenis”, vertelt ze. “En bovendien groeide ik op in een huis vol kunst, mijn ouders waren collectioneurs. In de loop van mijn carriĆØre ging de nadruk steeds meer liggen op de kunst in plaats van op de rechten, vooral sinds we in Brussel wonen.”

Ze begonnen zelf kunst en design te verzamelen toen ze in Londen verbleven. “In 1996 vonden we in Notting Hill een wat ruimere woning. Daar ontkiemde het idee voor wat later een galerie zou worden”, aldus Ike. “We gingen verzamelen en zochten vooral naar hedendaagse kunst, fotografie en design.” Sinds ze in 2010 naar Brussel verhuisden, nam hun verhaal een nieuwe wending. “We woonden eerst even in Luxemburg, een minder spannende stad, maar kwamen geregeld in Brussel. En daar zag ik al die mooie huizen. Uiteindelijk vonden we dit schitterende pand met zijn royale ruimtes en architectuur. Maar het gaat om meer dan dat. Tot dan toe verhuisden we enkel naar Engelstalige landen. Nu wonen we pas echt in Europa, en ontdekken de culturele rijkdom van het continent”, aldus Ike.

Door de omvang en de centrale ligging van het pand, nabij de Louizalaan, groeide het idee om een woongalerie, het Ampersand House, te creĆ«ren. “Door met je verzameling in huis te leven, ontstaat er een heel intense band”, legt Kathryn uit. “En het is leuk om mensen uit te nodigen die voor extra dynamiek zorgen. Een galeriewoning evolueert constant. Hier zie je volgende maand al andere dingen. Bovendien houden we van diversiteit en maken amper onderscheid tussen kunst, design en kunstnijverheid. Deze disciplines lopen in elkaar over, zoals met de keramiekinstallaties van Cathy CoĆ«z die we onlangs exposeerden.”

DEENS DESIGN EN BRUSSEL

Bovendien zijn Kathryn en Ike tuk op Deens meubilair. “Omdat het strak en duidelijk van lijn is, en getuigt van ambachtelijk vakmanschap. De meubels uit de jaren vijftig en zestig zijn manueel vervaardigd in kleine ateliers door designers die ware ingenieurs waren. Kijk naar de vormen, het zitcomfort en de wijze waarop ze zijn vergaard”, aldus Kathryn. “Maar er is nog een reden waarom we van het design uit die tijd houden”, legt Ike uit. “Het blijft in hedendaagse interieurs mooi en modern. De ontwerpen zijn een halve eeuw oud, maar ogen hedendaags. Dat is nieuw. Wie in 1960 een meubel van een halve eeuw oud in huis haalde, koos voor een negentiende-eeuwse antiquiteit. Dat geldt ook voor de fotografie en de mode. Mode van 1960 blijft inspireren, van 1900 is ze oubollig. Ik heb de indruk dat we de laatste jaren wel een enorme technologische evolutie hebben doorgemaakt, maar de kunststijlen evolueerden veel trager, en daar is niets mis mee.”

“Voor ons was Brussel echt een ontdekking”, vertelt Kathryn. “Vanwege de architectuur en de cultuur. We leerden flink wat designers kennen, zoals Nathalie Dewez, Benoit Deneufbourg en Danny Venlet, die we ook exposeren. De combinatie van hedendaagse kunst en design met het oude frame van de woning en onze collectie vintagedesign werkt. Om de sfeer compleet te maken, bewonen we deze plek, de galerie is ons huis. Dat vindt iedereen spannend.”

DOOR PIET SWIMBERGHE

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content