SAM VLOEMANS

FOTO CHARLIE DE KEERSMAECKER

COMPONIST, MUZIKANT

MET KLANK EXPERIMENTEREN, HET ZAT ER AL VROEG IN. Toen ik een jaar of vier was, vroeg ik de Sint om een drumstel, en daar zat ik maniakaal op te rammen. Na een tijd heeft mijn jongere broer het stukgeslagen. Maar de muziekmicrobe had mij te pakken en het bleek een hardnekkig beestje te zijn.

DE LIEFDE VOOR AFRO-AMERIKAANSE MUZIEK HEB IK VAN MIJN OUDERS. Aan vier jaar Caraïben hielden ze een positieve cultuurshock over, bij de verhuizing terug naar België kwamen er platenbakken vol Caribische klanken, soul en funk mee. Naast huisarts was mijn pa de geestelijke vader van de Antilliaanse feesten.

MUZIEK GENEEST. In mijn geval zelfs letterlijk : aan complicaties bij de geboorte hield ik rechts een gedeeltelijke verlamming over. Trommelen was een manier om de motoriek van mijn rechterarm te stimuleren. Een beperking kan trouwens ook een stimulans zijn : wat ik rechts niet kan, daarvoor zoek ik een manier om het met mijn linkerhand te compenseren. Het is ook de reden dat trompet mijn hoofdinstrument is geworden.

EEN EIGEN GELUID VINDEN, IS ZOALS EEN TAAL LEREN. Al spelend en improviserend, spontaan en enthousiast. Op dat vlak zijn artiesten zoals Richard Bona en Bobby McFerrin goede voorbeelden. Maar op de muziekschool werd dat niet altijd aangemoedigd : dat hoeft niet, blijf maar bij je instrument. Na een aantal jaren conservatorium hield ik het voor bekeken. Ik speelde in een aantal fijne en leerrijke producties, en als ik op een podium stond was het publiek de jury.

ALTIJD BEN IK OP ZOEK NAAR SOULMATES, ZONDER ONDERSCHEID VAN GENRE. Om een zo juist mogelijke klankkleur te vinden probeer ik voor elk project een dreamteam samen te stellen. Het liefst begin ik pas te componeren als ik weet wie er meespeelt, vertrekkend vanuit de mogelijkheden van het individu.

ER ZIJN MAAR TWEE SOORTEN MUZIEK : GOEDE EN SLECHTE. Klassiek, experimenteel, jazz, pop, soul, latin… Er wordt soms te veel gelabeld, zodat het verengend werkt. Terwijl het publiek maar één onderscheid maakt : de muziek spreekt me aan of niet. De dag dat ik verplicht wordt voor een genre te kiezen, hoeft het voor mij niet meer.

IK BEN EEN VOORSTANDER VAN CHAOS IN ORDE, NIET OMGEKEERD. Bij het componeren moet er een kader zijn, een vertrekpunt en een duidelijke visie, maar daarbinnen wil ik ongeremd kunnen experimenteren om alle mogelijke invloeden te kanaliseren.

PROBLEMEN ZIJN ER OM OPGELOST TE WORDEN. Dat optimisme heb ik zeker te danken aan de manier waarop ik ben opgevoed en hoe mijn ouders in het leven staan. Wat mij de laatste maanden trof, was in welke mate economie psychologie is en vice versa.

OF DE WERELD MIJN MUZIEK BEÏNVLOEDT ? Het kan niet anders dan dat omgevingsfactoren je werk beïnvloeden. Maar meer nog dan een statement te maken probeer ik in de eerste plaats oprecht te zijn en het publiek een wolk te geven om op te vertoeven, en even aan de realiteit te ontsnappen.

Sam Vloemans (Curaçao, 1979) is een muzikale duizendpoot, bekend voor zijn eigen producties (Otrabanda, Bord du Nord, voor jeugdtheater Het Paleis) en voor zijn uiteenlopende muzikale samenwerkingen (met onder meer Gabriel Rios, Pieter Embrechts, Dez Mona, El Tattoo del Tigre). In 2011 verscheen de cd Otrabanda, in 2012 treedt hij op met Otrabanda en Duveltjeskermis. www.samvloemans.be; www.rumoer.be/Duveltjeskermis.html

DOOR LINDA ASSELBERGS

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content