In kunstmiddens wordt ze weleens de nieuwe Peggy Guggenheim genoemd wegens haar inzichten, beslissingen en gedrevenheid. Jeanne Greenberg was in 2001 de curator van de tentoonstelling Casino in het SMAK. Nu heeft ze in New York een eigen galerie waar ze werkt én woont.

Jeanne Greenberg Rohatyn groeide op in het minimalistische kunstmidden van de jaren zeventig. Haar vader is ook kunstdealer en verzamelaar, haar moeder kunstcritica. Ze woonde tussen beelden van Richard Serra, maakte haar huiswerk aan een bureau van Donald Judd en wandelde door kamers die behangen waren met papier van Andy Warhol.

Vandaag heeft ze haar eigen galerie waar ze niet alleen werkt, maar ook samen met haar echtgenoot en hun drie kinderen woont.

Een tiental jaren geleden betrok ze met haar gezin een groot huis aan de Upper East Side. Haar vriendin Diana Viñoly, echtgenote van de architect Rafael Viñoly, verbouwde de woning en bedacht het interieur : een eclectische mix tussen kunst en vintage. Meest opvallend is echter de manier waarop dit gezin elke dag tussen de kunst leeft : de kinderen maken huiswerk aan de keukentafel onder een doordringende blik van Mika Kato, spelen tussen beelden van Jeff Koons en zetelen gezellig in een Murakami-kamer. Heel andere kunst dan waarmee Jeanne zelf opgroeide. De jonge kunsthandelaarster is vooral geïnteresseerd in jonge kunstenaars die opgegroeid zijn in de hedendaagse consumptiemaatschappij en daar op een of andere manier in hun werk mee omgaan. De meeste van de kunstwerken in haar huis zijn opvallend aanwezig, en niet zo evident om mee te leven als de minimalistische soberheid van haar eigen jeugd.

De keuze om op de gelijkvloerse verdieping een galerie op te starten, volgde logischerwijs uit het feit dat Jeanne ook veel tijd met haar kinderen wil doorbrengen. Thuiswerken bleek dus de oplossing. Bovendien laat ze zich inspireren door vrouwen als Florine Stettheimer en Gertrude Stein die de kunstscene vanuit hun woonkamers of ‘salons’ hebben beïnvloed.

“Het belangrijkste voor mij is dat de galerie een plek is waar dialoog primeert. Vandaar ook de naam, verwijzend naar de negentiende-eeuwse salons waar niet alleen kunst getoond werd, maar er ook uitvoerig over werd gediscussieerd. De galerie als verlengstuk van mijn woning is ook in dat opzicht een logisch gevolg. Het idee dat een galerie een stille, lege witte doos moet zijn, is volgens mij achterhaald. Voor mij moet het een plek zijn waar nieuwe dingen kunnen ontstaan, waar ongewone combinaties voor een nieuwe synergie zorgen. Deze houding weerspiegelt zich ook in het interieur. Diana Viñoly vulde perfect mijn vraag in om een huis te decoreren zonder dat het er gestyled uitziet. Ze wist de perfecte mix tussen bijna waardeloze meubelen van de rommelmarkt en kunstmeubelen, bijvoorbeeld stoelen van Giacometti of Mollino, te combineren. Bovendien vond ik het belangrijk dat alle meubelen gemaakt zijn uit nieuwe kunststof. De stoelen in de eetkamer bijvoorbeeld zijn bekleed met een Chinese kunststof die op zijde lijkt. Dit soort simulaties fascineert me. Ik verkies fake boven het echte, althans wat nieuwe materialen betreft.”

Voor de zitkamer liet Jeanne onlangs een bijzondere salontafel ontwerpen. Het is een combinatie van dozen waarin juwelen liggen. Ze tast de grens af tussen kunst en toegepaste kunst, met de hanglamp van Pae White in de zitkamer, en de juwelen van Paula Hayes, gemaakt van levende planten. Ook het werk van de Italiaanse architect Carlo Mollino behoort tot haar favorieten. In haar galerie toonde ze niet alleen zijn polaroids, maar ook zijn meubelen. “Hoewel ik opgroeide in de soberheid van minimal art, heb ik een barokke smaak. Ik hou van een beetje gekte en van ongewone combinaties. Sinds kort opende ik een tweede galerie in de Bowery, niet ver van het New Museum. Het ziet er helemaal anders uit dan hier, bijna als een schuur. Ik hou niet van het evidente, integendeel. Bovendien denk ik stellig dat kunst niet gemakkelijk mag zijn, echte liefhebbers moeten een soort van pelgrimstocht ondernemen om tot het goede, het meest interessante in de kunst te komen. Deze attitude weerspiegelt mijn hele manier van leven.”

www.salon94.com

Tekst owi Foto’s Verne

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content