Wijnen die zowel beginners als kenners bevallen. Daar hebben we het over in deze rubriek. Doorgaans een Château simple, deze week een editie Château de luxe (394).

De studie over de evolutie van de wijnwereld, ter gelegenheid van de beurs Vinexpo, voorziet voor de periode 2011 tot 2016 een stijging van de roséconsumptie met 7,6 procent, tot 245 miljoen kisten van twaalf flessen. Meer bepaald voor bordeauxrosé ging de verkoop in 2011 met negen procent vooruit, en in 2012 met twee procent. Rosé zit duidelijk in de lift, terwijl rood en wit veld verliezen of in het beste geval constant blijven.

Roséwijn is het resultaat van een korte contacttijd van de most (druivensap dat nog niet geheel gegist is) met de schillen- en pittenkoek van de rode gekneusde druiven. Daarbij wordt niet alleen de kleur onderdrukt. Ook het bittergehalte, dat samen met de kleur zijn oorsprong vindt in de blauwe schillen, vermindert. Roséwijn is minder bitter dan volle rode maar toch bitterder dan witte wijn. Daarom denken mensen soms dat roséwijn een compromis is tussen wit en rood : hij zou zowat bij alle gerechten passen, van stoofpotten tot gepocheerde vis. Quod non. Toch is de keuze voor rosé dikwijls een uitweg voor de dorstige tafelaar die op restaurant geconfronteerd wordt met een enorme wijnlijst.

Voor rosé kunnen oogsten van extreem hoge rendementen gebruikt worden, zoals destijds bij de Rosé d’Anjou. Die werd gemaakt van grolleaudruiven met een rendement van 150 hl wijn per ha – en dat terwijl gewoon goede wijn gemaakt wordt met hoogstens 50 hl per ha. Die Rosé d’Anjou had zo weinig smaak dat men hem gewoonlijk bijsuikerde tot demi-sec. Om de dreigende hergisting op fles af te remmen, werd bovendien uitbundig gezwaveld. Vandaar de reputatie van rosé als hoofdpijnverwekker.

Het is een misverstand dat roséwijn gemaakt wordt door witte en rode wijn te mengen. In de meeste Franse appellations is dat verboden, behalve voor champagne. Roséchampagne wordt gemaakt door rode pinot noir, gewoonlijk van Bouzy, bij witte wijn te mengen. Eigenaardig is dat bij champagne zowat alles is toegelaten (en zelfs als teken van kwaliteit wordt voorgesteld) dat bij andere appellations als fraude gebrandmerkt zou worden. Het mengen van millésimes, percelen en druivensoorten is courant, alsook het aanzoeten van druivensap vóór de gisting en zelfs van het eindproduct op fles. En dus ook het mengen van wit en rood. De meeste echt grote champagnes, zoals Bollinger, Roederer, Krug en Pol Roger, hebben op zich voldoende smaak en worden door de rosé-optie eigenlijk beschadigd. Maar de grote meerderheid van champagnes is in wezen smaakloos en kan de toevoeging van wat smaakvol rood best verdragen.

Rosé heeft een eigen gastronomische speelruimte : die van de elegante frisse keuken die floreert in een warm klimaat. Archetypes van gerechten zijn : op vel gebakken verse vis zoals rode barbeel, gebakken schijven van ongeschilde aardappelen met knoflook, en groene of rode pepers met ansjovis. Het zachte bitter van roséwijn opent een smaakregister waar wit niet bij kan.

De roséregio bij uitstek in Frankrijk is de Provence. De keuken is er licht en toch smaakvol, het klimaat is er zachtaardig warm. In de hitte wordt rode wijn heel vlug alcoholisch en voor witte is de Provencekeuken te karaktervol. Maar ook in de zuiderse Rhône, met Tavel, en in de Roussillon is roséwijn wijdverspreid. In het Franse zuiden wordt voor roséwijn vooral grenache, cinsaut of syrah gebruikt maar in bijvoorbeeld Bandol zal men gemakkelijk de structuurvolle mourvèdre inzetten. Rosé ligt immers veel beter in de markt dan hun rode.

De zuiderse elegante keuken is echter niet de enige die perfect samengaat met rosé, ook de Aziatische keuken komt in het vizier. In roséwijn spreekt de alcohol veel meer door zijn zachtheid dan in andere wijnen omdat de alcohol er wat naakt bij staat : hij is niet even sterk omringd door bitterheid en zuur. De bitterheid is trouwens marginaal. Kortom, roséwijn smaakt expliciet wat zachtaardig zoet, zelfs zonder enige restsuiker. Daarom past roséwijn, zoals trouwens nogal wat speciaalbieren, zo goed bij de inherente zoetzuurbalans van veel Aziatische gerechten.

Roséwijn is dus veel meer dan een halve rode met minder kleur en bitterheid. Maar omdat het bewaar- potentieel in rode wijn gedragen wordt door de bitterheid en de zwaardere fruitaroma’s, valt van rosé geen bewaarpotentieel te verwachten. Rosé wordt best binnen het jaar gedronken. Erger : de grote vijand van rosé is oxidatie of contact met de lucht. Het eerste dat wegoxideert, is de finesse van het boeket. Rosé van een houten vat is nonsens, rosé decanteren dwaasheid.

WWW.SVI.BE; WWW.MAGNUSWIJNEN.BE; WWW.JUSTINMONARDPROVINO.BE; WWW.DELHAIZEWINEWORLD.COM; WWW.COLRUYT.BE; WWW.YOUNG-CHARLY.COM; WWW.WIJNMAKELAARSUNIE.BE.

CERASA ROSATO RISERVA IGT, CALÒ MICHELE & FIGLI (PUGLIA)

Volop rode kleur en een neus van goed rood fruit met frambozen na opschudden. De smaak is van stevig goed fruit met frisse lengte. Tafelrosé.

SELEZIONE VINI ITALIANI : 13,10 EURO

ROSE DELLE SIEPE 2010, BENACO BRESCIANO, PERLA DEL GARDA (VENETO)

Heel bleke waterachtige kleur en haast geen neus. De smaak is van zwakke witte wijn. Aperitiefrosé.

SELEZIONE VINI ITALIANI : 10,85 EURO

CHÂTEAU D’AQUERIA, TAVEL ROSÉ 2011

Intense rode kleur haast van rode wijn en een neus van zwaar rood fruit. De smaak is fris en goed gedragen met zelfs wat lengte. Aperitiefrosé.

MAGNUS : 10,98 EURO

DOMAINE MONTROSE, CÔTES DE THONGUE ROSÉ

Bleke, haast waterachtige kleur en een neus van aardbeien en frambozen na opschudden. De smaak is friszuur en iets dun. Aperitiefrosé.

MAGNUS : 5,99 EURO

CHÂTEAU LA MASCARONNE, CÔTES DE PROVENCE 2012

Heel lichte rosékleur en een mooie frisse neus en elegantie van rood fruit. De smaak is mooi fijn, fris en stevig. Elegante tafelrosé.

JUSTIN MONARD : 9,50 EURO

LES VALLOGNES, TAVEL 2012

Kleur van haast rode wijn en een neus van vrij zwaar rood fruit. De smaak is stevig en met lengte. Tafelrosé.

DELHAIZE : 9,99 EURO

MENETOU-SALON ROSÉ 2012

Heel bleke rosékleur en een neus van zacht rood fruit en appel. De smaak paart frisheid en stevigheid. Tafelrosé.

COLRUYT KLASSEWIJNEN : 10,19 EURO

LE CHAMP DES MURAILLES, CORBIÈRES 2012

Heel bleke, haast waterachtige kleur maar een exuberante neus van aardbeien en rode bessen. De smaak is van fris fruit, stevig zuur en wat exotisch aromatisch. Aperitiefrosé.

COLRUYT KLASSEWIJNEN : 7,15 EURO

DOMANIERS SÉLECTION OTT 2011

Heel bleke kleur maar een gedegen stevige neus. De smaak is stevig, goed geknoopt en fris. Tafelrosé.

YOUNG CHARLY : 11,97 EURO

CHÂTEAU DE PIBARNON, BANDOL 2011

Heel lichte kleur met oranjenuance en een neus met karakter, veel meer dan het simpele rode fruit. De smaak is gedegen en geknoopt met zelfs wat lengte. Voor de stevige tafel.

WIJNMAKELAARSUNIE : 19,49 EURO

ROSÉ 2011, WEINGUT BUCHEGGER, NIEDERÖSTERREICH

Bleke kleur met rosénuance en een edele neus maar niet herkenbaar als pinot. Frisse smaak met karakter en elegantie. Tafelrosé voor de fijne tafel.

WIJNMAKELAARSUNIE : 8,29 EURO

SEIGNEUR DE FONTIMPLE, VACQUEYRAS 2012

Volop rosékleur en een discrete neus van fijn rood fruit. De smaak is stevig en van goed rood fruit. Tafelrosé.

DELHAIZE : 8,99 EURO

DOOR HERWIG VAN HOVE & FOTO’S MICHEL VAEREWIJCK

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content