RONDOM HET ATRIUM

Niet minder dan drie zithoeken geven uit op de 'binnenplaats'. Eentje vormt een echte zitkuil, geïnspireerd op de interieurarchitectuur uit de seventies.

JE KOOPT EEN OUDE VLASLOODS, MAAR DROOMT VAN EEN KOLONIAAL PAKHUIS. EEN FOUTE BESLISSING ? DEZE STEVIGE LOODS BEWIJST VAN NIET. DE HANGAR IS EEN GEZELLIGE WOON- EN WERKMACHINE GEWORDEN WAARIN JE EVENGOED KOFFIE OF THEE ZOU KUNNEN STOUWEN.

Het was niemand minder dan avant-gardearchitect Le Corbusier die schreef dat een woning een machine à habiter moet zijn. Voor hem mocht de woonplek een goed functionerend apparaat worden. Zijn droom was een beetje kleinburgerlijk : hij dacht aan nette, hyperfunctionele woningen waar niets te veel of te weinig in zou staan. Corbu zou ongetwijfeld hoorndol geworden zijn van deze oude vlasloods die er helemaal niet zo clean uitziet. Toch is ook dit een gezellige woon- en werkmachine. De oude staalstructuur herinnert aan het industriële verleden van het gebouw.

Bewoner Vincent Vandendriessche vindt gewone rijhuizen met een voorspelbaar grondplan een beetje saai. Hij geeft de voorkeur aan een avontuurlijker woonplek. “Ik wou ook extra ruimte”, zegt hij. Die ruimte heeft hij nodig voor zijn bedrijf Spotless, dat films vertaalt en ondertitelt. “Op een gegeven ogenblik had ik twee bureaus op twee verschillende plaatsen. Daardoor verloor ik enorm veel tijd. Nu werk ik thuis. Dat maakt het werk nog leuker. Het duurde wel even voor we hier zijn beland. We waren op zoek naar een groot pand maar vonden niet meteen iets dat geschikt was. Uiteindelijk ontdekten we in de buurt van Kortrijk deze oude vlasloods uit de jaren dertig.”

Vincent droomde al lang van een ongewone ruimte, maar niet meteen van een loft waarin alles strak en vlak is, zonder niveaus. “Ik liep met het beeld van een oud koloniaal pakhuis in mijn hoofd. Ik droomde van zo’n pand aan een kade van de Leie – die hier overigens niet ver vandaan stroomt – en van boten die voor de deur zouden worden gelost en koopwaar die binnen zou worden gestouwd. Dat is natuurlijk fictie, maar het was toch een droombeeld dat we volgden om dit gebouw in te richten.”

KEUKEN OP EEN PODIUM

Van de oude loods bleef zoveel mogelijk bewaard, waaronder de gevels en de metalen binnenstructuur. Ook de bakstenen muren versterken de industriële sfeer. Voor Vincent moest het een woon- en werkplek worden die op een atelier lijkt. Wonen en werken lopen hier effectief door elkaar : vanuit de woonruimte zie je de bureaus, afgescheiden door een glazen wand.

Het project werd uitgevoerd door ingenieur-architect Steve Knockaert maar de grote lijnen werden uitgezet door de bewoners zelf. Zij kozen ervoor om in het midden een soort atrium te creëren, een binnenplaats met daaromheen alle leefhoeken. Het is ook een echte gezinswoning geworden waar de kinderen zich thuis voelen, met zit- en speelhoeken. Door de vloerverwarming is het overal comfortabel.

Het grondplan heeft een dynamische structuur. Dat komt onder meer door de centrale plaatsing van de keuken. “We koken en eten graag en vinden het gezellig om vrienden uit te nodigen”, zegt Vincent. “Daarom bouwden we een centrale keuken, het hart van de woning. Ze staat op een podium. Ik heb altijd graag plaatjes gedraaid, en als dj weet je dat het leuk is om met podia te werken. Hier functioneert dat prima, de verhoogde keuken is een extra belevenis.” Naast de keuken ligt een eethoek in retrostijl, met behang uit de jaren 1960. De bewoners houden van een decor met afwisselende sferen en stijlen. Dat creëert een extra ruimtegevoel. De grens tussen binnen en buiten is ook niet altijd duidelijk : er is een dubbel binnenterras waarvoor de gevel gedeeltelijk werd opengebroken.

Zo lijkt het alsof deze ruime loods, toch twintig bij twintig meter omtrek, een project van vele jaren is. Niets is minder waar. Het hele bouwavontuur nam amper tien maanden in beslag. Dat laat zich voelen in de dynamiek van dit huis.

DOOR PIET SWIMBERGHE – FOTO’S SVEN EVERAERT

ALLE ZITHOEKEN HEBBEN EEN INTIEM KARAKTER, ZIJN IETS DONKERDER EN WARM AFGEWERKT MET VEEL HOUT EN HIER EN DAAR WAT OUDE MEUBELS.

DE GRENS TUSSEN BINNEN EN BUITEN IS NIET ALTIJD EVEN DUIDELIJK : ER IS EEN DUBBEL BINNENTERRAS WAARVOOR DE GEVEL GEDEELTELIJK WERD OPENGEBROKEN.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content