Karen en David wonen in een bijzonder huis op een van de mooiste plekken op aarde. Door de weelderige plantengroei rondom en het strand vlakbij waan je je op een tropisch eiland. Maar dit is Sydney, een stad met vier miljoen inwoners.

Dit unieke huis van sandstock brick en rode ceder uit de jaren zestig ligt verscholen tussen het subtropische groen van een stadswijk in Syd-ney. Typisch voor de huizen van de Australische architect Bruce Rickard is het contact met de natuur en de invloed van Frank Lloyd Wright. Bruce Rickard wordt vandaag beschouwd als een van de klassieke architecten van de ‘oude school’ die nog altijd actief is. Zijn residentiële ontwerpen zijn erg in trek. Ze zijn bijna nooit te koop en als dat wel het geval is, gebeurt de aankoop meestal heel discreet en door mensen die houden van een modernistische stijl.

Karen McCartney en haar echtgenoot David Harrison kochten onlangs een huis van Bruce Rickard. Karen is uitgeefster van het Australische interieurblad Inside Out en David is importeur van Noguchi-lampen in Australië en als freelance journalist schrijft hij over design en architectuur. Geen toeval dus dat dit koppel een van Rickards oudere realisaties op de kop wist te tikken.

Het huis staat op een steile helling en biedt uitzicht op de Middle Harbour en de Spits Bridge in het noorden van Sydney. Het is noord-zuid georiënteerd, zodat verscheidene vertrekken zomer en winter van de zon profiteren. Toen dit huis gebouwd werd, was Bruce Rickard een groot voorstander van warme, natuurlijke materialen zoals hout en steen en glas. De living is gebouwd rond de open haard (waarachter de keuken gedeeltelijk verborgen zit) en bevindt zich aan de noordzijde om het winterzonlicht binnen te halen en het zomerzonlicht buiten te houden. De steile helling werd ook zoveel mogelijk in het ontwerp betrokken. Het huis is geïntegreerd in zijn natuurlijke omgeving, want de meeste bomen en rotsen zijn op hun plaats gebleven. Er moest maar een klein stukje worden weggekapt voor het 185 vierkante meter grote huis.

Net zoals de Zwitserse architect Peter Zumthor (de Thermen in Vals) liet Rickard zich voor het interieur inspireren door een woonboot. “Het achterliggende idee is dat de bewoners hun tijd grotendeels doorbrengen in de open leefruimte en genieten van de leukste plekjes in huis, terwijl de slaapkamers gewoon een plek om te slapen blijven. Daarom zijn die kamers niet groot, net groot genoeg voor een bed, ingebouwde kleerkasten en een toilettafel”, aldus Bruce Rickard.

Binnen en buiten

De keuken is ook in scheepsstijl. Hij is verborgen achter de grote open haard. Onder de spoeltafel zit een diepe bergruimte die reikt tot aan de achterwand van de haard. De houten banken zijn van gelaagd hout en door lichte afwerking van het cederhout zien er eruit als eetkamermeubilair. De scheepsstijl is zelfs tot in de badkamer terug te vinden. Heel functioneel is de ingebouwde handdoekhouder in de toilettafel.

Karen en David zijn halfweg de jaren negentig van Engeland naar Australië verhuisd en legden in de loop van de jaren een sterke collectie designklassiekers aan. Ze bezitten een unieke verzameling stoelen, een globale mix van internationaal gesmaakte designobjecten. De schommelstoel van Eames, de eistoel van Jacobsen, de schelpstoel van Wegner, de paddestoel van Yamanaka en de safaristoel van Kaare Klint werden met veel stijl en vakmanschap in het interieur geïntegreerd. Mooie voorwerpen in glas en ceramiek sieren de planken aan de salonmuren. Er staan creaties van Engelse en Australische kunstenaars zoals Edols/Elliott, Vivienne Foley en Stephen Butler.

Het huis heeft twee niveaus. De benedenverdieping is helemaal om-ringd door een houten ‘dek’. De bovenverdieping, waar ook gewoond wordt, heeft aan elk uiteinde een terras te midden van het groen. Die wisselwerking tussen binnen en buiten is in veel van Rickards ontwerpen aanwezig. “Ik probeer elk project organisch te bekijken. De leefruimten binnen en buiten zouden in elkaars verlengde moeten liggen en naadloos overlopen in het landschap.”

Het zachte weer in Sydney maakt dat ook vaak letterlijk mogelijk en de glazen schuifdeuren in heel de woning dragen daar eveneens toe bij. De voordeur werd zelfs weggehaald omdat ze beschouwd werd als een compromis voor de noordelijk gelegen binnenplaats, maar een glazen schuifdeur bracht ook hier de oplossing.

Het huis staat aan het einde van een steile oprijlaan. Dat betekent dat het uitzicht op de zee niet door andere huizen wordt gehinderd. Met de weelderige, dichte plantengroei rondom en het strand vlakbij wanen we ons hier veeleer op een rustig tropisch eiland dan aan de noordrand van Sydney.

Tekst & productie Georgie Bean