directe benzine-injectie

De Mitsubishi Space Star die in Nederland wordt gebouwd, is geen echte monovolume. De auto lijkt veeleer op een geëvolueerde break met een iets hogere zit en komt daarmee in het vaarwater van de Renault Mégane Scenic, ook een tussenvorm. De Space Star is met een lengte van 403 centimeter exact 10 centimeter korter dan de Franse concurrent. Anderzijds heeft de Space Star een 1,8 litermotor uit de GDI-reeks. (De D staat geenszins voor diesel.)

Mitsubishi is een pionier van de directe benzine-injectie (gasoline direct injection of GDI), een techniek die op papier alle voordelen biedt. Na de carburator en de enkelvoudige of meerpunts benzine-inspuiting waarbij de brandstof in het inlaatkanaal van elke cilinder werd verstoven, is de GDI een derde stap in de evolutie. Omdat bij de klassieke inspuiting benzine en lucht worden vermengd vóór ze in de cilinder komen, verlopen brandstoftoevoer en verbranding nooit helemaal efficiënt. Bij de directe injectie wordt de benzine rechtstreeks in de cilinders gebracht, net zoals bij een dieselmotor. Daardoor is de regeling van de brandstoftoevoer beter en volstaat een ultra-arm mengsel (30 tot 40 delen lucht tegenover één deel benzine, i.p.v. 14,7 delen lucht).

Het verbruik van de GDI-motor ligt tussen 15 procent (gemengd verkeer) en 40 procent (vrijloop) lager dan bij een conventionele inspuiting. Ook de emissieniveaus liggen gevoelig onder de klassieke norm, terwijl vermogen en koppel met ongeveer 10 procent toenemen. In de praktijk bleek de Space Star een zeer levendige compagnon die rond 4000 toeren nog een tweede adem kreeg. En het gemiddeld verbruik bleef beperkt tot 7,7 liter/100 km.

break

Hoewel de gebruiker verwacht dat de Space Star een compacte monovolume is, klopt dat niet helemaal. Van een monovolume verwacht je een hoge zit en een zeer modulair interieur, en die ontbreken in de Space Star. De achterbank staat wel op rails en is in twee ongelijke delen neerklapbaar, maar de stoelen zijn niet individueel uitneembaar. De chauffeur zit maar halfhoog en de interieurhoogte is verre van spectaculair: eigenlijk is de Space Star veeleer een compacte break dan een compacte monovolume.

De zitruimte voorin is goed, achterin kunnen drie niet te brede volwassenen plaatsnemen en zorgt de verschuifbare bank voor een royale beenruimte of meer bagagevolume. Onder de passagiersstoel schuilt nog een extra lade. Het afwerkingsniveau ligt hoog, het dashboard is zeer overzichtelijk, maar op veiligheidsgebied wordt een wat vreemde politiek toegepast. Standaard zijn er twee frontale en twee zijdelingse airbags, en dat is uitstekend. Maar een levensnoodzakelijke ABS is een optie die 22.500 fr. kost.

Onderweg reed de Space Star pittig, al leek de wagen ons wat te zacht afgeveerd en had een flinke rolneiging in de bochten. De standaarduitrusting van de GLX omvat onder andere een in de hoogte verstelbaar stuur, centrale vergrendeling, elektrisch bediende ruiten vooraan, drie hoofdsteunen achteraan en de al genoemde vier airbags. Prijs: 689.960 frank. Gezien het profiel van de Space Star hadden we voor die som ook wel individueel uitneembare stoelen verwacht.

PIERRE DARGE