Van nul herbeginnen is verrijkend. Onlangs ben ik verhuisd naar Los Angeles. Alles is daar nieuw, je hebt ontelbare vragen, maar ik beschouw het als een geweldig nieuw hoofdstuk voor mijn gezin én ons bedrijf. Overzees is er voor Komono nog werk aan de winkel, maar ik leer nu al doende hoe het Amerikaanse systeem werkt en dat is heel boeiend. Ik ben een self-made guy en vind het tof om gas te geven.
Mijn ouders hadden andere plannen met mij. Hun bedrijf overnemen bijvoorbeeld. Maar ik vertrok op mijn achttiende naar Californië, gewoon om te doen wat ik graag deed : skaten, surfen en snowboarden. Zodra mijn kaart in het rood stond, ging ik naar huis om te werken en daarna vertrok ik weer. Voor ik het wist, reisde ik de wereld af als gesponsorde snowboarder. Mensen noemen me vaak een gelukzak, maar je moet gewoon zelf de stap zetten.
Passie en visie, dat zijn de sleutels. Anton, mijn partner bij Komono, en ik hebben dezelfde drive en focus. We dagen elkaar constant uit en dat tilt ons naar een hoger niveau. We zijn streng, maar kijken altijd vooruit, nooit achteruit. En belangrijk : we nemen ons werk wel serieus, maar onszelf niet. Zo overleven we in de drukke business.
Esthetiek is alles. Onze brillen en horloges moeten er goed uitzien. Dat in combinatie met een toegankelijke prijs onderscheidt ons van de rest. Onze leveranciers denken vaak dat we zot zijn, onlangs nog, toen we een horlogeband met ponyhaar ontwierpen. Maar wij volgen ons buikgevoel. Komono is een verlengde van onszelf. Het weerspiegelt onze interesses in kunst, design, mode en reizen. We willen tonen dat de wereld en kunst binnen handbereik liggen. Veel mensen kunnen geen schilderij van Jean-Michel Basquiat kopen, maar wel een van onze drie horloges gebaseerd op zijn werk.
Fotograferen is ontspanning in de spanning. Ik ben een workaholic en het is altijd druk in mijn hoofd. Gelukkig creëer ik meer en meer momenten waarop ik alles leegmaak. Dan ga ik bijvoorbeeld op stap met mijn camera. Soms huur ik ergens een brommertje om boven op een heuveltop foto’s te nemen. Mooie dingen moet je gaan ontdekken.
Thuis is waar mijn gezin is. De laatste jaren leef ik vaak in hotels overal ter wereld, maar als Sophie en Suvi erbij zijn, ben ik thuis. Vorig jaar heb ik Sophie in Parijs ten huwelijk gevraagd. Ik ga zo snel in het leven dat ik romantiek soms vergeet, maar ook in de liefde geldt : als je iets doet, moet je het goed doen. Onze dochter is bijna vijf. Ze zingt en droomt al in het Engels. Het voelt fantastisch dat we haar dit soort positieve levenservaring kunnen meegeven. Al ben ik ook bezorgd. Ik heb nooit schrik gehad, tot zij er was. Zo’n kwetsbaar en dierbaar wezentje…
Ik begin pas. Dat gevoel heb ik bij Komono. Zes jaar geleden was het een zijproject en nu openen we winkels in Taipei, Jakarta en LA. Ik vind dat niet verlammend ; het potentieel is net exciting. Komono wil op een gezonde manier uitgroeien tot een wereldmerk dat er over twintig jaar nog is. Iets tijdloos, zoals het design van de Eames of van een Porsche, raakt mij het hardst. Er is interesse in ons bedrijf, maar waarom zouden we het verkopen ? Dit is de job van mijn leven.
Raf Maes (42), in een vorig leven professioneel snowboarder en kledingdistributeur, richtte in 2009 samen met Anton Janssens Komono op (Japans voor ‘kleine dingen’). Het accessoirelabel verkoopt nu al in meer dan 60 landen en opende zopas een filiaal in Los Angeles. www.komono.com
KATRIEN STEYAERT & PORTRET FRED DEBROCK
“We nemen ons werk wel serieus, maar onszelf niet. Zo overleven we in de drukke business”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
