www + meer culinaire informatie op het.gastronomen.net

De favoriete keuken van de Vlaming is zonder twijfel de Italiaanse. Vraag je waarom deze keuken in de smaak valt, dan is het antwoord : “Omdat de zonnige ingre- diënten in hun waarde worden gelaten en in eenvoudige gerechten voor zichzelf spreken.” Ons land telt vele honderden Italiaanse eethuisjes. Het merkwaardige is dat er in het merendeel van deze restaurants een Belgische room- en boterversie van de Italiaanse keuken wordt opgediend, met bereidingen die weinig eerbied tonen voor het product op zich. Voor de pure smaken van de authentieke, landelijke Italiaanse keuken moet de Vlaming op reis naar het zuiden. Of hij reserveert een tafeltje bij La Terrazza in Wilrijk. Want tot algemene vreugde van een leger Antwerpse italofielen is kok Arturo Truncellito terug in het land en opnieuw aan de kook.

De uit Calabrië afkomstige kok wist eerder in La Terrazza I, een eethuis van bescheiden formaat, gelegen in een zijstraat van de Grote Markt, met eenvoudige maar onvergetelijk smakelijke bereidingen een uitgebreide fanclub op te bouwen. Arturo Truncellito oogstte succes, maar de werkdruk werd te hoog. De Italiaan koos voor de vrijheid en trok de wereld in. Hij was onder meer een jaar in New York en twee maanden in Australië. Nu is hij terug en met hem kwam het goede nieuws : Arturo kan nog steeds koken ! Arturo Truncellito vertrekt van producten die hij uit Italië laat overkomen. In de zon gerijpte Italiaanse groenten hebben immers meer smaak dan het waterige groen uit de Nederlandse kassen. Die zuiderse producten bereidt de meester op een simpele en juiste manier, die de smaak van de producten ten goede komt. Het lijkt simpel, maar dat is schijn : hoe eenvoudiger een bereiding, hoe minder mogelijkheden de kok heeft om onvolkomenheden te verbergen.

La Terrazza II bevindt zich in een door glas omgeven ruimte op de gelijkvloerse verdieping van een oud en chic appartementsgebouw aan de Prins Boudewijnlaan. De inrichting toont dat men met bescheiden middelen en goede smaak iets moois kan maken. “Geen kredietkaarten” staat er op de deur. De bezoeker is meteen gewaarschuwd : in La Terrazza is het niet de klant maar zijn het de kok en zijn kornuiten die de regels voorschrijven. De zaaldirecteur is met zijn zwart vestje en witte hemd weggelopen uit een maffiafilm. Hij stelt de suggesties voor en blijft consequent Italiaans spreken, zelfs wanneer wij wanhopig gebaren dat wij niet kunnen volgen. Die hulpeloosheid schenkt hem, aan zijn pretoogjes te zien, duidelijk plezier. Later zal blijken dat de man onvervalst Antwaerps spreekt. Nadat het eten is besteld, komt een tweede Italiaan voor de wijn. Hij stelt een Pinot Grigio Unterebner voor, met 34,50 euro op het prijskaartje meteen de duurste witte die er in huis is. De obers van La Terrazza zijn boefjes, met onvervalste zuiderse charme. Arturo Troncellito blijft die avond verborgen in zijn keuken. La Terrazza bezoekt men bij voorkeur op weekdagen, want dan is de toeloop minder massaal.

italiaans restaurant

Keuken 8

Decor 7

Comfort 6,5

Service 6

Prijs/kwaliteit geproefde menu 7,5

Al dente

La Terrazza heeft een beknopte spijskaart. Wij kozen voor suggesties : al dente deegwaren met cime di rape (bergradijs), ricotta- en pecorinokaas (15 euro), rogvleugel in olijfolie en citroensap, opgediend met gebakken aardappel en gestoofde andijvie (18,50 euro) en tiramisu (7 euro).

In het glas kwam een sauvignon 2004, Cantina Tramino, Alto Adige (23 euro), een fruitige wijn met pure smaken, die mooi aansloten bij de pure smaken van het eten. Wij betaalden nog geen 100 euro voor twee en aten eenvoudig en toch bijzonder smakelijk.

Restaurante La Terrazza

Prins Boudewijnlaan 326

2610 Wilrijk

03 449 92 33.

Woensdag gesloten.

Door Pieter van Doveren / Foto’s Jan Caudron