John Zorns belangstelling voor de joodse cultuur kleurde altijd al het werk van de veelzijdige componist, orkestleider en saxofonist. Zo tekende hij met het album ?Kristallnacht? een hallucinant portret van de nazi-waanzin. Hij is artistiek directeur van het Radical Jewish Culture-festival in de Knitting Factory, de New Yorkse club waarvan hij zowat de geestelijke vader is. En op tournee in Duitsland staat hij erop om een t-shirt met jodenster te dragen. Met het Masada-project kwam Zorns verkenning van de joodse cultuur in een stroomversnelling. Een kwartet naar het model van Ornette Colemans band van rond 1960 Zorn op altsax, Dave Douglas op trompet, Greg Cohen op bas, Joey Baron op drums. Een verweving van jazz en klezmermelodieën. Een reeks cd’s, elke cd genaamd naar een letter van het Hebreeuwse alfabet. Dat is Masada. Zes cd’s zijn er al, en twee nieuwe op komst zal Zorn alle twintig de letters afwerken ? Maar natuurlijk is Zorn het aan zichzelf en zijn publiek verplicht om een stap voor te blijven. Hij bedacht nu voor Masada een variant met strijkers erbij. Bar Kokhba noemt hij dat ensemble. Zij waren net in Gent, voor een uitverkocht concert. Hun cd, een dubbele, ligt in de winkel. Hij is opgedragen aan Boruch Karliner, een componist en cantor uit de 19de eeuw. Een gedeelte van de muziek werd opgenomen voor de film ?The Art of Remembrance?, een documentaire over Simon Wiesenthal. De toon is overwegend ingetogen, bedachtzaam, melancholisch. Vaak voert een klarinet de boventoon, of de donker gekleurde strijkers. Soms spaarzame pizzicatopartijen, klaagzangen gedrapeerd over de zachte maar indringende ostinato-figuren van de eenzame contrabas. Dit is bij uitstek melodische muziek, geduldig en eenvoudig gebracht, simpel en transparant, doortrokken van een streven naar harmonie. Even slechts doorbreekt Zorn dat patroon met een maf hammondorgeltje of een swingend stukje jazzpiano. Het zijn de enige sporen van zijn befaamde ironie, gespletenheid. Ver zijn we hier van de deconstructieve precisie en het eclectisme van Naked City, de onverbiddelijkheid van Zorns trash- en hardcore-werk. Dit is prachtige kamermuziek van het puurste gehalte. Met Mark Feldman, Erik Friedlander, Greg Cohen, Marc Ribot, Anthony Coleman, David Krakauer, John Medeski, Mark Dresser, Kenny Wollesen, Chris Speed, Dave Douglas.

John Zorn, ?Masada Chamber Ensembles? (Tzadik, dubbele cd/Dureco).

ROB LEURENTOP

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content