Ik zet mijn tv-avond in met Teletubbies. Een fantasiewereld waarin ik me best kan vinden. Als ik met m’n Teletubbies-rugtas naar de supermarkt ga, moet ik me constant bukken omdat de kinderen ‘m willen aaien. Da’s nog erger dan met een hond rondlopen: iedereen spreekt je erop aan. Om de sfeer van vroeger te proeven, kies ik een aflevering van Happy Days of Starsky & Hutch. Voor die feuilletons mocht ik als kind langer opblijven. Dat waren trouwens de moeders van alle series, die ons nu overspoelen.

En dan een goeie documentaire, zoals die reportage van De Wereld Is Klein over de volkscafés in het Antwerpse statiekwartier. Of die uitzending over een autistisch kind dat alsmaar zonnetjes tekende, in verschillende kleuren en met ongelijke aantallen straaltjes. Psychiater Oliver Sacks wist die codetaal te ontcijferen, zodat de ouders eindelijk een manier vonden om met hun dochter te communiceren. Een stukje uit het op Heathrow gefilmde Airport mag ook niet ontbreken. Voyeuristisch, maar met veel tact gefilmd. Dat is zo ongelooflijk aan die Britten: ze blijven in alle omstandigheden gentleman.

Om duimen en vingers af te likken, vind ik The Making Of Apocalyps Now. Aan die prent is in totaal zes jaar gezwoegd. Toen eindelijk alle problemen opgelost leken, kwam een 20 kilo te zwaar wegende Marlon Brando op de set om doodleuk over het scenario te discussiëren! Uit zoiets haal ik energie.

Ook op het menu: Michael Palin die de reis rond de wereld doet in 80 dagen, zoals beschreven door Jules Verne. Mooi daaraan is de rust die het uitstraalt. En hoewel Palin met z’n humor heel nadrukkelijk aanwezig is, komt hij nooit opdringerig over.

Maar het knapste dat ik ooit op tv zag, was Martin Chuzzlewit, ook al van BBC-makelij en een bewerking van een boek van Charles Dickens. Het beginbeeld is onovertroffen: de hoofdfiguur loopt in de felle wind. Hij arriveert aan zijn huis, doet de deur open, maar die waait direct terug dicht, tegen z’n neus. En hij valt om. Hilarisch. Pete Postlethwaite speelt z’n rol heel theatraal met watten in de mond en veel te rood geschminkt, maar het is niettemin zo écht dat je helemaal mee bent. Voor ik ga slapen, wil ik nog goeie porno zien. Goed wil zeggen: geen halfzacht gedoe. Dan heb ik genoeg snoep gehad om met een voldaan gevoel naar bed te gaan. (PVD)

Ann Ceurvels is momenteel te zien in “Windkracht 10”.

ONDER REDACTIE VAN LENE KEMPS

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content