LENE KEMPS

STIJLVOL VROEM

Eind juni wordt in Europa de Aprilia Moto 6.5 gelanceerd, ontworpen door design-goeroe Philippe Starck. “Zijn komst wordt vol ongeduld afgewacht, ” zegt Peter D’Haese (verantwoordelijke Aprilia). “Zelden hebben we zoveel reaktie gekregen op een nieuw model. De telefoon staat werkelijk niet stil. Opvallend is dat we met de Moto 6.5 een volledig nieuw publiek aanboren : dat van de designliefhebbers. Degenen die bellen voor informatie er zijn trouwens verrassend veel vrouwen bij zijn geen motorrijders. Tot nu toe hebben ze alleen maar gekeken, nooit gekocht. De naam Philippe Starck is blijkbaar groot genoeg om hen te overtuigen. Ze hebben de zetels, de fruitpers en de stoelen. Nu de motorfiets. “

De Moto 6.5 is een makkelijk handelbare stadsmotor : slank, stijlvol en met het nodige temperament. Volgens D’Haese heeft hij wat vormgeving betreft niets met het hoekige machismo van de klassieke motor te maken. “De ronde vormen die de fiets kenmerken en de manier waarop de uitlaten het motorblok volgen, dat zie je nergens, ” zegt hij. “Starck heeft risico’s genomen, maar het resultaat is zeer geslaagd. We weten dat hij een groot motorliefhebber en fervent motorrijder is. Ooit heeft hij een scooter getekend : de Lama, die heeft het niet verder dan prototype gebracht. Maar bij de Moto 6.5 voel je dat Starck hem vanuit zijn hart heeft getekend. Ik verwacht er veel van. “

De motor kost 254.400 frank. Info : RAD, tel. (09) 282.49.29.

PC DUMPDAG

Nederlandse, Britse, Belgische, Luxemburgse en Duitse bedrijven die hun personal computers, hard disks en andere ware kwijt willen, bieden hun spullen aan op de inmiddels legendarische PC Dumpdagen. “Het zijn vooral bedrijven die verkopen, ” aldus mede-organizator van het eerste uur Ron Van Zalingen. “Vorig jaar hadden we Unisys, maar dat blijft een mooie uitzondering. Voor de rest zijn het vooral klonen, er zijn niet zoveel A-merken aanwezig. “

Het Dumpdag-verschijnsel is niet nieuw, Van Zalingen is aan zijn 29ste editie toe, in opdracht van de Benelux Computer Exchange. Vorig jaar kwamen tienduizend bezoekers de waren keuren en kopen. Vooral in de bedrijfswereld is deze beurs enorm populair omdat het de enige in zijn soort is. Maar ook ouders met kinderen of hobbyisten komen ernaartoe. Van Zalingen : “Negentig procent van de bezoekers is mannelijk, het valt me telkens weer op. Het eindgebruikerscircuit blijkt nog steeds vooral uit mannen en jongens te bestaan. Verzamelaars zie je niet veel. Wie haalt er nu meer dan tien pc’s in huis ? Je kan toch maar op één tegelijk werken, niet ? Ik denk niet dat computers verzamelobjekten zijn geworden, tenzij de echt oude eksemplaren. Verouderde pc’s worden gewoon uit elkaar gehaald, gesloopt en weggegooid. “

Oorspronkelijk werden op zo’n Dumpdag vooral computers aangeboden, maar de laatste jaren ook steeds vaker losse komponenten, nieuwe systemen, hard- en software en tijdschriften. Van Zalingen : “De prijzen van pc’s zijn in elkaar gestort en het is niet interessant meer om een tweedehands computer te kopen. De meeste eindgebruikers zijn trouwens tegenwoordig zelf in staat om hun pc uit te bouwen, als ze het juiste materiaal hebben. En voor goedkoper materiaal dan in de winkel kan je op de Dumpdag terecht. Want de konkurrentie is groot en het bezoekersaantal ook, dat haalt de prijzen flink naar beneden. ” (MW)

PC Dumpdag op 24 juni van 10 tot 16 u. in Congrescentrum RAI, Europaplein 12, Amsterdam. Info : (00-31) 20-644.86.51.

KATTEKWAAD

“Je kan in een radiostudio de wereld niet veranderen, ” schrijft Kathy Lindekens in het begin van het boek Kattekwaad, 15 jaar werken met kinderen. Ze heeft het over Sergio, een van de Kattekwaad-kinderen die omkwam op weg naar school, net op het moment dat Lindekens het in haar radioprogramma over “veilig naar school” had. Sinds de eerste uitzending van Kattekwaad heeft ze misschien de wereld niet veranderd, maar toch een stukje kleiner en toegankelijker gemaakt voor de naar schatting 5000 kinderen die van ver of dichtbij bij het programma betrokken waren, en voor degenen die thuis luisterden. Maar ook voor de volwassenen die op woensdagnamiddag de begintune hadden gemist en zich pas na het zoveelste telefoongesprek realizeerden dat ze weer eens naar Van Kattekwaad tot Erger aan het luisteren waren.

Lindekens en haar team hebben vijftien jaar lang goede radio gemaakt. Ze verleenden een podium aan jonge mensen die zich prompt manifesteerden als filozofen, psychologen en grappenmakers. “Het is pas als je echt met kinderen leeft, praat en werkt, dat je merkt hoe kwetsbaar ze zijn en dat ze volwassenen nodig hebben die daadwerkelijk bezorgd zijn om hun toekomst ; mensen die in de verwarrende agressieve wereld van nu benadrukken dat ze er zijn, ” aldus Kathy Lindekens.

In 1990 trok ze naar New York, naar de wereldtop van de Verenigde Naties over kinderrechten. In het Unicef-gebouw liep toen een tentoonstelling met als uitgangspunt : in de wereld wordt twintigmaal meer uitgegeven aan een soldaat dan aan een kind dat naar school gaat. Terwijl elke dag niet minder dan veertigduizend kinderen sterven. “Kinderen hebben er recht op om niet in oorlog te moeten leven. Ze hebben recht op verzorging en liefde. ” Tussen de grappige invallen, originele duetten en liedjes door blijft Kathy Lindekens op de almaar genegeerde rechten van het kind wijzen. Dat en de onverbloemde, direkte radio-vertelstijl maken van “Kattekwaad, 15 jaar werken met kinderen” een eerlijke, anekdotische en emotionele belevenis zonder sentimentele neveneffekten. (MW)

“Kattekwaad, 15 jaar werken met kinderen” van Kathy Lindekens is uitgegeven bij Bakermat Uitgevers.

UITVERKOREN

Op het aanbod van de organizatie Kunst In Huis en Weekend Knack om naar analogie van het Living-projekt, een kunstenaar in huis te halen, werd gretig ingegaan. Uit de vele inzendingen en motivaties van lezers die graag een kunstenaar in hun leefomgeving aan het werk wilden zetten, kozen wij tien winnaars :

Patrick Bas (Hof Ter Schelde, Antwerpen), Rita Boenders-Verryckt (Malle), Pieter Cherlet (St.-Kruis Brugge), Coiffure Ingrid (Zele), Jos Gielen (Turnhout), Christiane Holsbeeks (Brussel), Jaak Mortelmans (Oostham), familie Vanroy-Abrams (Kesselo), Mark en Sofie Verbrugge-Hesters (Zaffelare), Familie André en Ria Vlaeminck (St.-Andries Brugge).

Deze tien uitverkorenen worden op zaterdag 1 juli 1995 om 14 uur verwacht bij Roularta in Zellik (Researchpark, De Haak). Daar kunnen zij hun motivatie om aan het projekt deel te nemen, voorleggen aan de tien kunstenaars die op hun beurt hun werk zullen toelichten. Op die manier zal ieder zijn/haar kunstenaar kunnen kiezen en iedere kunstenaar zijn/haar werkplaats. (AL)

OP HET NACHTKASTJE VAN SERGE HONOREZ

Een boek dat me na aan het hart ligt en waaruit ik regelmatig een hoofdstuk opnieuw lees, is Alice in Wonderland van Lewis Carroll. Carroll pseudoniem van Charles Dodgson was niet alleen een hooglereraar in wiskunde, maar ook een gepassioneerd fotograaf. Hij heeft in die preutse en stijve Victoriaanse tijden prachtige foto’s van jonge meisjes gemaakt en Alice Liddell was één van hen. Ze is helemaal niet het naïeve blonde meisje met de blauwe schort dat Walt Disney achteraf van haar heeft gemaakt. Alice heeft een ernstige blik en kijkt je vanonder een bruin carré kapsel indringend aan. Als je het boek leest met dat meisje in je achterhoofd, dan wordt het verhaal stouter en krijgt het meer diepgang. De angsten van het kind worden precies getekend, kafkaiaans, maar ook humoristisch. De vrijheid die je als lezer krijgt om dingen te ontdekken, is uniek, Carroll dringt je nergens een emotionele interpretatie op, wat bij Disney wel het geval is. Daar wordt nadrukkelijk getoond wanneer je moet lachen, huilen of ernstig kijken. Carroll doet dat niet en daardoor blijft het universum van Alice erg aktueel. Je kan het steeds weer op je eigen leven toepassen. Toen ik studeerde, heb ik een montage van tien minuten gemaakt van Tweedle Dee en Tweedle Dum, de bekende tweeling uit Alice. Ze waren voor de gelegenheid in een verhitte diskussie over computerlistings geraakt. Zie je, wat je ook doet, je kunt de allegorieën uit Alice in Wonderland blijven interpreteren. (MW)

Serge Honorez is regisseur.