MOLOKO

Er was eens een duo uit Sheffield : geluidstovenaar Mark Brydon en zangeres Roisin Murphy. Even abstraktie makend van Bristol : zei iemand Portishead ? De vergelijking is niet toevallig. Ook Moloko roept op de zeventien (!) tracks en trackjes van het zeer innemende debuut “Do you like my tight sweater ? ” (* * * * Echo) een wonderbaarlijke geluidsmuur op, die door de speelse en inventieve arrangementen bij iedere beluistering nieuwe, boeiende steentjes oplevert. Als men naast een weliswaar iets poppier versie van Portishead nog andere richtlijnen wil, denke men aan : ingehouden P-funk, Tricky, jungle, Tom Tom Club, Mo’Wax, triphop, hiphop en Britse soul. Zeer ontdekkenswaardig avontuur.

TRIBUTES

Tributes, ach, dat komt nooit goed, denken wij. Zeker als wij naar “In from the storm” (BMG) luisteren, een waardeloos produkt waarop ongetwijfeld straffe mannen/vrouwen als Santana, Taj Mahal, Bootsy Collins, Sass Jordan, Corey Glover of Toots Thielemans (!) in het gezelschap van het London Metropolitan Orchestra vrolijk fluitend het werk van Jimi Hendrix aanranden. We hadden het kunnen weten : als Sting er iets mee te maken heeft, dan kan het niet anders dan slaapverwekkend zijn.

Stukken sterker en dat heeft ons verbaasd is “Working class hero A tribute to John Lennon” (* * * Hollywood), waarop een aantal Amerikaanse alternatievelingen van de jongere generatie (met uitzondering van George Clinton en de overbodige Cheap Trick) vrij knappe, eigenzinnige versies neerzetten van Lennons werk. Wij krijgen moeiteloos onze handen op elkaar voor de Red Hot Chili Peppers, Mad Season, Candlebox, Blues Traveler, Screaming Trees, The Minus 5 (een superband met Sonic Youths Lee Ranaldo, R.E.M. ’s Peter Buck en de altijd delicieuze Mary Lou Lord), The Magnificent Bastards, Flaming Lips, Collective Soul, Toad the Wet Sprocket en de ontroerende Mary Chapin Carpenter (“Grow old with me”).

FILM

Bakken soundtracks. Op “Panther” (* * Mercury) wordt het groeiend identiteitsbesef van de zwarte Amerikaan in de loop der jaren geïllustreerd aan de hand van uiteenlopende genres als gospel, rap, soul en funk. Er zitten enkele uitschieters tussen (aardige Bobby Brown, Da Lench Mob, George Clinton), maar vooral veel ontmande covers à la Female (Aretha) en vooral Tony Toni Toné (Sly & the FamilyStone). “The show” (* * Def Jam) is een koncert-film rond het fenomeen hiphop onder de auspiciën van Russell Simmons waarbij het kruim van het genre (Snoop Doggy Dogg, Method Man, Slick Rick, Dr Dre, Warren G, A Tribe Called Quest of Mary J. Blige) z’n ding doet.

Volkomen anders van sfeer zijn “Hideaway” (* * Mute), “The Doom Generation” (* * American) en “Strange Days” (Epic). De eerste is een doorsnede van de death metal, industriële en electronic body music-scene met KMFDM, Rancho Diablo, Fear Factory, Front Line Assembly en waarbij zelfs Miranda Sex Garden op de betreffende toer gaat. De tweede is de klankband bij een tienerfilm waarin Curve, Cocteau Twins, The Verve, The Jesus and Mary Chain, Lush, Slowdive en vooral een erg charmerende MC 900 ft Jesus met de pluimen gaan lopen. De derde is een ietwat merkwaardig samenraapsel waarbij hype (Skunk Anansie), plastiek (Lords of Acid, Deep Forest) èn pure klasse (Tricky, Lori Carson, Satchel) broederlijk naast elkaar staan.

EN DAN OOK

– Dirty Three : “Dirty Three” (* * * * Big Cat). Alerte fijnproevers onder u hebben deze Australische instrumentale parel met donkere, sombere en dreigende rock van een trio rond Warren Ellis (gitaar, drums en een mix van viool, akkordeon en kalimba) al tijden in huis. Voor de nakomers signaleren wij dat de officiële release geschied is.

– Goldie : “Timeless” (* * * FFRR). Stel dat u vanuit de verte de muziekscene wil volgen, zonder u in elk genre tot de bodem te verdiepen. Stel dat u bijvoorbeeld de top qua jungle anno ’95 aan uw kollektie wil toevoegen. Dan kan u moeilijk om Goldie heen.

– Joe Grushecky & the Houserockers : “American Babylon” (* * * PLR). Een cd die nooit zou opgemerkt zijn indien Bruce Springsteen ‘m niet geproduceerd had en er enkele songs voor had geschreven. Grushecky timmert al jaren aan de weg en niet alleen daarom doet dit opus denken aan het beste van Southside Johnny.

– Madonna : “Something to remember” (* * * Maverick). Ietwat vreemde kollektie waarop Madonna haar beste ballads verzamelt. Voor de collectioneurs : er staan vier nieuwe tracks op (waaronder haar Marvin Gaye-tribute “I want you”), een remix van “Love don’t live here anymore” en enkele soundtrack-standards die nu voor het eerst op een Madonna-cd verschijnen.

– Bob Seger : “It’s a mystery” (* * * Capitol). Waarop de Amerikaanse oer-rocker hier en daar té trendy met elektronika omgaat, maar waarop hij in diverse komposities gelukkig ook nog in staat blijkt z’n zeer hoge niveau te halen.

JACKY HUYS

Moloko, pracht uit Sheffield.