TIJDLOOS

Eindelijk ook eens een Engels bandje dat een grotere belofte inhoudt dan een ochtend lang bloeien. Niet dat Elastica baanbrekend zou zijn : Justine Frischmann (een blauwe maandag bij Suede) heeft een stem die te veel gelijkt op die van een jonge Chrissie Hynde en hun muziek is in die mate geënt op de seventies (“Vaseline” is bijvoorbeeld pure Blondie) dat er sprake is van plagiaat in sommige gevallen (de band heeft al royalty’s afgestaan aan Wire en The Stranglers, omdat ze zich bewust waren van hun jatwerk/odes en worden beschouwd als dé speerpunt van de New Wave of New Wave-school). Maar op de een of andere manier slaagt Elastica erin de voorbeelden te verwerken in strakke, sensuele, scherpe songs (vaak hele korte ook), die ze brengen met een overdosis Brits flegma en tongue in cheek-teksten. De zestien tracks van hun debuut “Elastica” (* * * * Geffen) trekken dan ook als een opwindende TGV aan je voorbij : de eerdere singles blijken een grote mate tijdloosheid te bezitten en het nieuwe materiaal is navenant. Young hearts run free.

BRITPOP

Het is bijwijlen hallucinant hoe chauvinistisch/racistisch de Britten zijn. Ze hemelen landgenoten op, die ze indien geen onderdanen op de meest onbehouwen manier zouden neersabelen. Zijn dit slechte bandjes ? Bijlange niet. Zijn het goeie ? Even bijlange niet. Het zijn alleen bandjes die goed naar andere bandjes hebben geluisterd. Het trio Bandit Queen uit Manchester klaagt steen en been dat ze beter zijn dan de Breeders. Vreemd dat wij dat op “Hormone Hotel” (* * Playtime Records) niet horen. Wij horen strakke, grungy gitaarrock, die zich afspeelt in het spanningsveld Motels-Pretenders-Breeders en die hier en daar meer dan aardig is (“Miss Dandys” of de slow “Overture for beginners”).

Nog zoiets : Flamingoes met het werkje “Plastic Jewels” (* * Pandemonium). Je hoort ons niet klagen over “Disappointed”, “Teenage Emergency” of het trage “Safe”, maar geleidelijk aan wordt duidelijk waar deze jongens de mosterd hebben gehaald en met de track “Winter” is het zelfs voor doven merkbaar : dit is Oasis meets Stone Roses. Flamingoes spelen op 31/3 het voorprogramma van Echobelly in de VK Brussel.

Het is overigens pijnlijk hoe snel dit soort ensembles oud wordt. Het is pas gisteren dat EMF dé tieneridolen bij uitstek waren en toch lijken ze nu al restanten uit een ver verleden. Dat is een beetje jammer, want als men door de publicitaire poeha en de (seksueel getinte) imagebuilding van de kwajongens kijkt, ziet men dat EMF (nog) niet moet opgeborgen worden. “Cha Cha Cha” (* * * Parlophone) is namelijk een stap op weg naar de volwassenheid zonder verlies aan jeugdige eigenzinnigheid. Een intelligent gearrangeerde cd waarop moeiteloos wordt gewisseld tussen Blur-achtige pop (“La plage”), funky stuff met wah wah-gitaren, heavy metal en innemende akoestische ballads (“Patterns”). Wij hebben voormalige tieneridolen al veel treuriger ouder zien worden.

EN DAN OOK

– Cheb Mami : “Saida” (- Totem). Bijgenaamd de “prins van de raï” (met Khaled als koning), maar dat is hem te veel eer aangedaan : deze relatief verwesterde world music doet zoveel water in de wijn, dat er nauwelijks nog autenticiteit overblijft. Te zien : Hof ter Lo in Borgerhout, 27/3.

– Annie Lennox : “Medusa” (* * BMG). Eurythmics, het klassieke verhaal van het totaal dat meer was dan de som der delen. Sinds de split lopen beide partners verloren in de wereld. Lennox heeft nog altijd een van de mooiste stemmen uit de rock, maar de idee om een elpee vol covers uit te brengen, was niet écht denderend. Neil Young, The Lover Speaks, Paul Simon, Procol Harum, Bob Marley, er staat geen énkele track op die geen betere originele versie kent.

– Moby : “Everything is wrong” (* * Indisc). De Grote Dagen van deze techno-pionier lijken ook al voorbij. Op deze cd beperkt hij zich in elk geval tot een voorspelbare, gladde mix van allerlei genres (van house tot speed metal) en springt ook mee op het trendy lokomotiefje van de jungle. Te zien : Cherry Moon in Lokeren, 31/3.

– Sammy Walker : “Old time southern dream” (* * * Brambus). Een Amerikaanse singersongwriter, die in 1975 onder de vleugels van wijlen Phil Ochs debuteerde, die het etiketje “Le Nouveau Dylan est arrivé” kreeg opgespeld en die dat nooit meer kwijtraakte. Jammer, want de elpees “Sammy Walker” en “Blue Ridge Mountain Skyline” hebben nog niets van hun zeggingskracht verloren. “Old time southern dream” neemt de draad eigenlijk op (als men abstraktie maakt van een obskure live-plaat in ’90) : mijmeringen over overleden vrienden en kollega’s, geëngageerde protest-folk, mooie songs met een lichte country-ondertoon. Sammy Walker koncerteert op 24/3 in Toogenblik, Haren.

KONCERTEN

– Bericht vooraf (1) : Studio Brussel viert zijn twaalfde verjaardag met vijf koncerten onder het kopje “5 voor 12”. Op 27/3 zitten Channel Zero, Catalepsy en Orthanc in de Gentse Vooruit, op 28/3 Snowboy & the Latin Section en Wizards of Ooze in de Brusselse Mirano, op 29/3 Cheb Mami en El Adoua in Hof ter Lo (Antwerpen), op 30/3 Big Sugar, Jim Suhler & Monkey Beat en de Electric Kings in ’t Poorthuis in Peer en op 31/3 Moby plus een kollektie dj’s onder wie Sven Väth in de Cherry Moon (Lokeren). De koncerten worden telkens gevolgd door een tematische party. Info : (03) 233.74.09 en (09) 223.81.68.

– Bericht vooraf (2) : Bij het interview met Janet Jackson van twee weken geleden hebben wij een telefoonnummer van On the Rox afgedrukt. Het was een korrekt nummer, maar wel het rechtstreekse van de patron. Voor koncertreserveringen bel je best naar : (09) 221.00.35.

– En dan : Bob Dylan (23/3 Vorst Nationaal), Joe Jackson (23/3 PSK Brussel), Eddie Kirkland & the Energy Band + Dave Peabody & Steve Williams (23/3 Nekkersdal Laken), Hamid Baroudi (24/3 Cactus Club Brugge), Vince Bell (24/3 AB Bellevue Club Brussel), Wild Pumpkins at Midnight (24/3 De Kreun Bissegem), Foreigner & Doobie Brothers (26/3 Vorst Nationaal), No Use for a Name (26/3 Lintfabriek Kontich, 6/4 Florial Tessenderlo), Deborah Jeanne (27/3 AB Bellevueclub Brussel), Prince (27/3 Flanders Expo Gent), Ween (27/3 Hof ter Lo Borgerhout), Laika (28/3 Beursschouwburg Brussel, 31/3 De Kreun Bissegem), Ed Kuepper (29/3, De Pomp Hove, 30/3 AB Bellevueclub Brussel, 1/4 De Zwerver Leffinge), Spiritualized (29/3 VK Brussel).

JACKY HUYS

Elastica : jonge wolfjes.

LOU DALGLEISH, VAN DANSERES TOT ZANGERES

De kans dat je Lou Dalgleish gehoord hebt, is aanzienlijk kleiner dan de kans dat je haar gezién hebt. Dat komt zo : “Toen ik zestien was, ben ik thuis weggelopen, ” zegt ze, “en meegegaan met het circus : die universele kinderdroom, ja. Via-via ben ik terechtgekomen in Hollywood en ben ik gevraagd als danseres door Steven Spielberg. Herinner je je “Indiana Jones and the Temple of Doom” ? Dat begint met een danssekwentie in een nachtklub : eerst zie je oosterse danseressen en daarna een hele kollektie blonde vrouwen, die de sfeer van de jaren dertig moeten oproepen. Herkénnen doe je me niet, omdat we allemaal dezelfde pruik hadden, maar de eindgeneriek is duidelijk : Louise Dalgleish, echt waar. “

Dalgleish komt uit Birmingham en ze is géén familie van de ex-voetballer en huidige suksescoach Kenny Dalglish, laat ze nadrukkelijk weten : “Men stelt me om de haverklap die vraag al is de schrijfwijze van onze naam verschillend en ik begin het op mijn heupen te krijgen. Alleen voor de grap zeg ik soms dat hij mijn oudere broer is. Nee, serieus : mijn ouders hebben me altijd op het belang van kreativiteit gewezen. Ik heb piano gestudeerd, balletlessen gevolgd, geleerd me te uiten. En dat doe ik vandaag nog altijd. Mijn eerste single, “Orange plane”, gaat over een heel specifieke gebeurtenis uit mijn leven en da’s typisch voor heel mijn werk : ik stel me altijd kwetsbaar op, ik leg mijn hart en mijn hele hebben en houden in mijn songs. Jà, dit is dus terapie ; jà, lees mijn teksten en je kijkt dwars door me heen. “

Opvallend aan haar werk, is de Britser-dan-Britse diktie. “Ik ben blij dat je dat gehoord hebt, ” zegt ze, “want ik heb er echt mijn best voor gedaan. Het is niet dat ik bekakt wil zijn of overkomen, maar ik vind dat te veel Britse artiesten al dan niet bewust slordig met hun taal bezig zijn. Ze denken dat ze meer sukses halen als ze een of ander Amerikaans slang imiteren en ik word daar dus niet goed van. Misschien dat ik dus een beetje in de andere richting heb overdreven. De taal en de stem zijn erg belangrijk, vandaar dat ik zo hou van mensen als Elvis Costello, kd lang of Annie Lennox, hoewel ik bijlange zo goed niet ben. “

Eind ’93 bracht Dalgleish in eigen beheer een soort promo-cd uit met vier tracks om koncertorganizatoren te overtuigen. Met sukses, want ze heeft sindsdien behoorlijk wat podiumervaring opgedaan. “Ik heb het voorprogramma gespeeld voor Wet Wet Wet, Paul Young en Bryan Ferry. Ik heb net een week lang in Ronnie Scott’s in Birmingham gespeeld. Ik treed op in verschillende samenstellingen : soms akoestisch met een gitaar of een piano, soms laat ik een hele groep optrommelen en ik heb ook al koncerten gespeeld met niets dan een viool-cello-trio. In het ideale geval als het dus financieel mogelijk is splits ik mijn koncert in drie delen op en laat iedereen meedoen. “

Ze aarzelt geen sekonde als ik haar vraag of ze ambitieus is : “We willen allemaal een of andere vorm van sukses. Voor mij is het niet primordiaal dat mensen mijn plaat kopen. Als ikzelf er blij mee ben, is dat ook een vorm van sukses. Pas op, ik ben niet naïef : iedereen in deze business wil rijk en beroemd worden, maar ik heb daar veel bedenkingen bij. Ik hou niet van de mensen die in één nacht gigantisch willen zijn, ik hou niet van de paniek en de nu-of-nooit-mentaliteit. Laat mij maar rustig betijen : ik maak geen wilde plannen. Wijs ? Ach, je wordt snel wijs in deze wereld. “

“Lou Dalgleish” van Lou Dalgleish is verschenen bij Music & Words. Ze koncerteert op 3/4 in de AB Bellevueclub in Brussel.

Lou Dalgleish : terapie.

STUDIO BRUSSEL. DE AFREKENING

1. (1) Hotellounge dEUS

2. (3) Ik hou van U Noordkaap

3. (2) Undone-The sweater song Weezer

4. (5) Down by the water PJ Harvey

5. (4) The man who sold the world Nirvana

6. (7) I alone Live

7. (6) Self esteem Offspring

8. (9) Glory box Portishead

9. (10) Not for you Pearl Jam

10 (14) Blue Jayhawks

11. (13) Fell on black days Soundgarden

12. (20) Now they’ll sleep Belly

13. (20) Suck my energy Channel Zero

14. (11) Range life Pavement

15. (8) Crush with eyeliner R.E.M.

16. (16) Year of the boomerang Rage Against the Machine

17. (12) Voodoo lady Ween

18. (-) Who’s the king Dog Eat Dog

19. (19) Basket case Green Day

20. (24) Ray Ray Rain Bettie Serveert

21. (26) Is Chicago, is not Chicago Soul Coughing

22. (18) Whore Dildo Warheads

23. (28) I don’t think so Dinosaur Jr

24. (17) Elegy for a lost summer Anne Clark

25. (23) Elke vierkante centimeter De Lama’s

26. (27) Move H Blockx

27. (-) Super Sex Morphine

28. (-) Anyday now Cop Shoot Cop

29. (15) Write your own song Sweater

30. (22) Change your mind Neil Young & Crazy Horse