MOLIERE

Hoewel nog niet alle teaters hun plannen voor het nakende seizoen hebben bekendgemaakt, is het nu al duidelijk dat Molière de komende maanden de meest gespeelde auteur zal zijn. Een (voorlopig) overzicht. Léonil McCormick regisseert bij de Koninklijke Nederlandse Schouwburg in Antwerpen “Geleerde Vrouwen” (Première op 23/9). Vanaf begin november is “De Ingebeelde Zieke” te zien bij Het Gevolg, in een regie van Ignace Cornelissen. Dirk Tanghe regisseert bij het Nationale Toneel in Rotterdam “De Misantroop” (te zien vanaf februari volgend jaar). In maart speelt het Koninklijk Jeugdtheater van Antwerpen “De Vrek” in een regie van Marc Maillard. De hoogste verwachtingen wekt natuurlijk de “Tartuffe”-enscenering die Ariane Mnouchkine maakte bij haar Théâtre du Soleil. Deze produktie ging in april jl. in première op de Wiener Festwochen en komt in november naar het Théâtre de la Place in Luik.

Ook bij het Théâtre National van Brussel wordt met de regelmaat van de klok werk van Molière gespeeld. Op 13 maart ging “Le Medecin Malgré Lui” in première, in een regie van Jean-Claude Berutti. Deze voorstelling is op 16, 17, 18 en 19 augustus te zien op het Festival van Spa (in de zaal van het Casino). Daarna begint een toernee door Frankrijk en Wallonië. Die wordt afgesloten met een reeks reprise-voorstellingen in Brussel, van 7 november tot en met 2 december. Ter opfrissing van het geheugen : Berutti is de man die vorig seizoen zijn Vlaams regiedebuut maakte bij de Koninklijke Vlaamse Schouwburg. Zijn interessante, maar niet helemaal geslaagde enscenering van Tabori’s “Requiem voor een Spion” staat weer op de KVS-affiche van 7 t/m 12 november. Kort daarna, nl. op 25 november, gaat bij het Nederlands Toneel in Gent “Gisteren” van Harold Pinter in première, eveneens in een regie van Berutti.

– tel. (02) 203.53.03 (Théâtre National).

FRINGE

“I Was Looking at the Ceiling and then I Saw the Sky”, de nieuwe opera van komponist John Adams, librettist June Jordan en regisseur Peter Sellars ; oude en recente koreografieën van Pina Bausch, Mark Morris, Bill T. Jones ; twee eenakters van Sacha Guitry in een regie van Luc Bondy ; Shakespeare’s “Koopman van Venetië” in een regie van Peter Zadek ; Patrice Chéreau regisseert en speelt mee in “Dans la Solitude des Champs de Coton”, het bekendste stuk van Bernard-Marie Koltès. Ziedaar de belangrijkste trekpleisters van het deze week geopende Internationale Edinburgh Festival.

Bij de meer dan 170 dans-, muziek- en toneelvoorstellingen die door direkteur Brian McMaster werden geselekteerd, zitten geen Belgische namen wat toch uitzonderlijk is dezer dagen. Maar in de zogenaamde Fringe, het alternatieve neven-festival van Edinburgh, valt de aanwezigheid op van Teater Scorpio.

Dat is een gezelschap dat begin september 1994 werd opgericht door een aantal gelijkgestemde spelers en begeleiders uit het Turnhoutse. Scorpio debuteerde op 13 december 1995 met “Bedrog”, dat indringende overspeldrama van Harold Pinter. Het spel van Rosette van Laer, Julien Vermeulen en Fred Geysels en de regie van Rikkert van Dyck werden op veel lof onthaald. Zodat nu een kleine toernee begint. Na Edinburgh (opvoeringen tot en met 18/8) is “Bedrog” nog te zien in het kultureel centrum van Leuven (16/11) en dat van Heist-op-den-Berg (27/2/96). Over voorstellingen in teaters in Antwerpen, Berchem, Brussel, Geel en Genk wordt nog onderhandeld.

– tel. (00-44) 1-31.226.4001 (Edinburgh) en (014) 41.79.96 (Scorpio).

EENZAAM

Niet te zien op het komende Theaterfestival, maar toch één van de mooiste en zinvolste voorstellingen van het voorbije seizoen is “Crème au Beurre”, het professionele schrijf- en regiedebuut van Katelijne Damen, de aktrice die de jongste tien jaar schitterende rollen speelde bij de Blauwe Maandag Compagnie, het Theater van het Oosten en het Zuidelijk Toneel.

“Crème au Beurre” gaat over de vriendschap, maar vooral over de diepe eenzaamheid van twee gewone vrouwen. Tinneke Van Straeten (Nin) komt uit Nederlands-Limburg maar woont al jaren in Vlaanderen, alleen. Josiane Verrelst-Opdebeeck (Jos) is een Vlaamse kinderloze weduwe. Jos en Nin ontmoeten elkaar geregeld in een buurtcafé waar schlagers voor de sfeer moeten zorgen. Bij het genot van vele Amaretto’s bespreken ze hun kleine en grote menopauze-probleempjes en kibbelen ze honderduit : “Als wij ruzie maken, bouwen wij aan onze vriendschap. ” Maar achter hun vrolijke, recht voor de raapse babbelzucht schuilt een wereld van bitter, nooit geformuleerd verdriet. En als dan in het café een man opdaagt die bij beide vrouwen de gevoelige snaren raakt en verdrongen verlangens opwekt, dan blijkt dat de stof van hun vrouwenvriendschap zo dun en doorzichtig is als hun vrijmoedige, zelfs vulgaire poses.

Het mooie van “Crème au Beurre” is dat Damen het portret van deze twee eenzame vrouwen met heel veel liefde borstelt. Op geen enkel moment trapt ze in de val van de kitscherige karikatuur, van de goedkope banaliteit. Een andere sterke troef van de tekst is de oergrappige en tegelijk subtiele manier waarop kommentaar wordt geleverd op de wezenlijke mentaliteitsverschillen tussen Nederland en Vlaanderen.

“Crème au Beurre” wordt door Vera Puts en Anja van Riet briljant gespeeld ; Staf Damen is helaas een tikkeltje minder levensecht en overtuigend.

De komende weken gaat deze bescheiden maar uiterst geslaagde voorstelling op toernee door een aantal Antwerpse volkswijken, nl. Sint-Andries, Borgerhout Noord en Zuid, Antwerpen-Dam, Antwerpen-Stuyvenberg. Deze week zijn er voorstellingen in het kultureel centrum Sint-Andries op 19/8 (20 u.) en op 20/8 (15 u.).

– tel. (03) 235.04.90.

Edward van Heer

Staf Damen en Vera Puts in “Crème au Beurre”, een stuk over de vriendschap en de eenzaamheid van twee oudere vrouwen.