Die ochtend in de krantenwinkel : “Een Zeeslag, deFrut (Gazet van Antwerpen) en een Goedele…” Geef toe, het klinkt een beetje onnozel. En stel je voor dat je als journalist in het buitenland moet zeggen dat je voor Goedele werkt. Klinkt toch eerder als het orgaan van de jodelbond dan als een personalitymagazine. Maar goed, belachelijker dan Dag Allemaal kun je het echt niet verzinnen en zelfs daaraan zijn we gewend geraakt. En om te weten waar Knack vandaan komt, moet je al behoorlijk cinefiel zijn. Of hoogbejaard. En voor eens en altijd : de uitspraak is niet nek, maar knak, zoals de worst. Zut, ik dwaal af.

“Dat we daar zelf niet opgekomen zijn”, moet in menig uitgeversmidden verzucht zijn toen bleek dat Goedele een tijdschrift werd. “Mijn eigen speeltuintje”, noemde ze het in een interview met De Morgen. Ja, er wordt wat afgeravot in het bladenwezen. In het buitenland zijn personalitymagazines al langer een begrip. Oprah, natuurlijk, de spreekbuis van de machtigste mediavrouw ter wereld, die er bovendien al jaren in slaagt om op haar streefgewicht te blijven; ik weet niet waarvoor ik haar het meest bewonder. In Holland hebben ze Linda, naar Linda de Mol, voor Gooische vrouwen met veel blingbling aan hun uiteinden en een gouden diadeem in hun haar. Blijkbaar zijn er daar genoeg van of genoeg die het zouden willen zijn, want het blad verkoopt als Pimm’s op een warme zomerdag in Le Zoute. Vandaar dus Goedele, met veel seksuologie en ontwikkelingssamenwerking tussen de advertenties.

Niets belet ons natuurlijk om een tegenzet te doen. Wat dacht u van Phara ? Herinner u dat vechterskopje met de sprankelende ogen op de cover van Knack een paar weken geleden. Niet het type vrouw dat rare namen voor haar vagina bedenkt. Of een penis als bladwijzer gebruikt; Phara gaat meteen voor de hele vent. Bovendien heeft ze voor de modereportages een paar knappe dochters in de aanbieding, dat scheelt ook een slok op de borrel. Een alternatief is Frieda, voor actieve medioren met humor en relativeringsvermogen. Freya ligt intern iets moeilijker en bovendien is het dikke mik tussen haar en Goedele, daar komt belangenvermenging van. Lieve dan ? Inhoudelijk en qua uitstraling vree wijs en crossmediaal als de neten, maar qua titel niet meteen kosmopolitisch. Annemie is in hetzelfde bedje ziek. En Betty doet mij om een of andere reden eerder aan pin-ups in zwarte jarretels dan aan cultuur denken. Mireille dan. Klinkt even distingué als Marie Claire en een glamoureuze politierechter op een zware motor op de cover, daar kan zelfs Opzij een punt aan zuigen. Heeft via Karel connecties in Afrika en Washington, daar zitten allicht een paar leuke reisverhalen in. Of een interieurreportage in het Witte Huis. Maar nu ik erover nadenk : waarom potdorie geen Vlaamse Linda ? Soms zijn de simpelste ideeën de beste.

aa

Linda Asselbergs