Na een lange, sombere winter snak je naar licht. Een flacon kan daar, wonderlijk genoeg, voor zorgen. Enkele recente parfums proberen u te laten ‘stralen’, elk op hun manier.

Elke parfumeur heeft een signatuur, een eigen stijl die je herkent in zijn parfums. Bij Jacques Polge, huisparfumeur van Chanel, is dat een discrete elegantie, getekend door verfijnde citrusakkoorden. Ook zijn laatste creatie, 1932, genoemd naar het jaar dat Chanel haar juwelenlijn uitbracht, is daar een mooie illustratie van. Polge probeerde de schittering van de dure stenen te vertalen in een stralend parfum. 1932 opent fris, zoals het koele metaal van een juweel op de huid aanvoelt. Dat effect verkrijgt de parfumeur door het gebruik van aldehyden, die een compositie kunnen oplichten. In een filmpje op YouTube vergelijkt hij hun effect met ?citroensap dat je over aardbeien sprenkelt om de geur beter te doen uitkomen.” Aldehyden zijn synthetische moleculen die uiteenlopende aroma’s kunnen hebben – van citrus, groen, zeep of rozen tot wierook -, waardoor ze soms moeilijk te herkennen zijn.

Het grote voorbeeld is N°5. Niet omdat dit het eerste parfum was waarin aldehyden gebruikt werden – dat was Après L’Ondée van Guerlain in 1906 -, wel wegens de buitengewoon hoge dosis ervan. ?N°5 is een parfum dat veel bloemen bevat, zonder op een specifieke bloem te focussen”, legt Polge uit. ?De aldehyden maken een geurnoot abstract, ze helpen om geuren te doen vervagen. Dat is de reden waarom N°5 niet gewoon naar roos, jasmijn of ylangylang ruikt.”

Een groot bewonderaar van Chanel N°5, en tevens een groot gebruiker van aldehyden, is de Spaanse parfumeur Alberto Morillas, bekend van klassiekers als Calvin Kleins ck One, Estée Lauders Pleasures en Armani’s Acqua di Gio for Men. ?Ik heb altijd van N°5 gehouden. Ook de herinterpretatie ervan, Eau Première, heb ik bestudeerd. Mooi en modern, al vind ik dat de aldehyden wat overgedoseerd zijn. Dezelfde fout heb ik begaan in L’Essence van Narciso Rodriguez. Als aldehyden vergezeld gaan van natuurlijke noten, zoals in Chanel N°19, zijn ze heel mooi. Maar als ze wat alleen staan, lijkt het alsof het parfum niet af is. Het is een kwestie van smaak : je houdt ervan of niet.”

Een doorkijk

Parfumeur Francis Kurkdjian beweert altijd dat hij geen eigen stijl heeft, maar dat hij zich aanpast aan zijn opdrachtgever. Nochtans hebben de meeste parfums die hij in opdracht maakt iets gemeen met de geuren die hij voor zijn eigen huis, Maison Francis Kurkdjian, maakt : een lichte, stralende kwaliteit. ?Dat klopt”, geeft hij toe. ?Het gaat om de transparantie, die je doorheen de verschillende fasen van een compositie meegeeft. Ik hou ervan om een soort doorkijk te creëren in een parfum. Dat is iets dat ik in de Amerikaanse parfumerie heb geleerd. Het is als een tunnel met aan het einde licht dat je aantrekt. Zelfs in zwaardere geuren als oudh (een houtgeur die erg populair is in de nicheparfumerie, nvdr.) is dat mogelijk. Voor Roger & Gallet heb ik onlangs Fleur de Figuier gemaakt. Een vijgengeur wordt altijd als groen ervaren. Door er een bloemenakkoord aan toe te voegen, kon ik lucht brengen in de compositie. Het is een verlichte bloemengeur, zoals een spotlicht dat op de kleren in de etalage schijnt. Vergelijk het met een jurk die getoond wordt op een kapstok of op een paspop. Die laatste geeft de jurk vorm en volume. Dat bloemenakkoord laat de geur stralen zonder te domineren. Het is niet uitgesproken bloemig maar dient eerder om het geheel op te lichten.”

Ook Jean-Claude Ellena, de huisparfumeur van Hermès, die bekendstaat om zijn transparante, pure stijl, gebruikte bloemen om zijn nieuwe damesgeur te laten stralen. ?Jour d’Hermès heeft een zonnige kant, dankzij exotische bloemen.” Welke wil hij niet verklappen. ?Ik praat niet over de ingrediënten, dat is niet de manier om een parfum te beschrijven. Vergelijk het met een recept : het is niet omdat je alle ingrediënten kent, dat je weet hoe het gerecht zal smaken. Parfum is voor mij een kunst. Als je een schilderij beschrijft, spreek je ook niet over de verf of enkel over de kleuren.” In Jour d’Hermès kun je inderdaad moeilijk concrete ingrediënten herkennen. ?Het is een abstracte geur. Het oorspronkelijke akkoord bestaat uit gardenia, dat qua aroma tussen jasmijn en tuberoos zit, en reukerwten, die iets van roos en van oranjebloesem hebben. Daarna maak ik het complexer zodat je het niet herkent. Ik wilde geen ostentatieve bloemengeur, want om te verleiden heb je mysterie nodig.”

DOOR SOFIE ALBRECHT ? FOTO DIANE HENDRIKX

“Ik hou ervan om een soort doorkijk te creëren in een parfum. Het is als een tunnel met aan het einde licht dat je aantrekt” Francis Kurkdjian