Misschien is de Griekse mythologie toch niet het uitgelezen onderwerp voor een muzikale cartoon, zo moet je wel vaststellen na het zien van ?Hercules?.

De held van de 35ste lange animatiefilm uit de Disney-studio is de zoon van Zeus. Door de vijand des huizes tot een gewone sterveling gereduceerd, moet Hercules nu zijn goddelijke status herwinnen. Als dreumes valt Hercules van de Olympos. Hij wordt geadopteerd door een aardig oud echtpaar, worstelt met zijn adolescentie, maar uiteindelijk verneemt de onschuldige bruut toch de waarheid omtrent de origine van zijn bovenmenselijke krachtpatserijen. Om zijn doel te bereiken, moet Hercules leren niet op zijn spieren te vertrouwen, maar zijn hart en geweten te laten spreken. Bijstand krijgt hij van een driftige sater (een morrende Danny De Vito) ook zijn persoonlijke trainer , terwijl hij door de onderwereldgod Hades ( James Woods, in zijn nopjes als stem van het Kwaad), voortdurend op de proef wordt gesteld.

De film opent met op Griekse vazen geschilderde muzes, die tot leven komen en getransformeerd worden in gospelzangeressen : het zangkoortje (de liedjes zijn van Alan Menken) dat het verhaal vertelt. Een ouverture die kenschetsend is voor de grote kitsch-factor van deze tekenprent waarin anachronismen en vulgarisering van klassiekers tot het absurde wordt doorgedacht. Soms is het leuk, meestal is het vermoeiend en geforceerd.

De held is een cartoon-versie van de Hollywood-Übermensch : de forse kin van Kirk Douglas in zijn gladiatorentijd gecombineerd met de gladde fysiek van Tom of Finland. De animatie heeft dezelfde exuberante, overladen kwaliteit als in ?Aladdin? (hetzelfde duo tekende trouwens de regie). Soms is het allemaal zo gefragmenteerd en flitsend, dat het meer lijkt op kanaalzwemmen door een tv-toestel met zesendertig cartoon-programma’s. De wervelende actie schiet te snel voorbij om echt van het visuele design van artdirector Gerald Scarfe te kunnen genieten.

De animatoren kruiden hun verhaal ook met allerlei insidejokes rond de merchandising van de Hercules-figuur. Hele muzikale sequenties zijn nauwelijks verhulde reclamespotjes voor allerlei Hercules-producten. Zelfspot ? Het lijkt veeleer het toppunt van schaamteloze commerciële exploitatie.

?Hercules?van John Musker, Ron Clements ; stemmen van Tate Donovan, James Woods, Susan Egan, Danny De Vito, Rip Torn, Amanda Plummer, Charlton Heston.

Hercules : exuberante, overladen kwaliteit.