?We zijn jong en we willen gekke dingen. Een beetje chaos, maar wel met een lijn erdoor.? Peter Desmet en Suzy Devroe leiden een druk leven en hun huis weerspiegelt dat.

Hilde Bouchez / Foto’s : Verne

?EENVOUD, DAAR HEBBEN WE NOG TIJD genoeg voor. Nu zijn we jong en willen we gekke dingen. Veel, druk en snel. Zo zou je het kunnen omschrijven?, zeggen Peter Desmet en Suzy Devroe. Ze hebben in Roeselare een designwinkel Domus, die met een loopbrug verbonden is met hun huis.

Terwijl minimalisten nog steeds de grote woontrends dicteren, steekt de jeugdige tegenpool steeds sterker de kop op. Cyberspace bevindt zich niet langer op en achter het scherm van onze computers, maar deint uit over de huiskamer. Muziek- en mode-industrie hebben die wereld al langer ontdekt. Nu dringt de Amerikaanse ?cybergekte? ook door in het interieur.

?Alles volgt elkaar logisch op?, zegt Peter. ?Toen ik jong was, hield ik mij met mijn vrienden bezig met nieuwe muziekvormen, zoals industriële muziek, die gemaakt werd met behulp van drukpersen en andere fabrieksgeluiden. Nu koop ik ambient-muziek, draag ik streetware en wil ik in mijn meubelwinkel speelse, bizarre cybertoestanden creëren.?

In Roeselare, in het hart van West-Vlaanderen, is dat nochtans niet vanzelfsprekend. ?We hebben het hier nooit gemakkelijk gehad. Mensen staan niet echt open voor nieuwe dingen, maar dat maakt deel uit van de uitdaging.? Peter en Suzy heropenen binnenkort hun winkel, nu dubbel zo groot en met een echte cybersfeer. ?We gaan ook op internet. Het moet iets worden waar men hier van opkijkt.?

Achter de designwinkel ligt een oude schrijnwerkerij die werd omgebouwd tot woonhuis. Architect Johan Laetem tekende de structurele veranderingen uit, Peter en Suzy namen de inrichting voor hun rekening. ?Wat de opbouw betreft waren lichtinval en het gevoel van open ruimte de basis. Maar belangrijk is ook het feit dat er een echte scheiding is tussen winkel en woonhuis. Ik moet letterlijk naar mijn werk gaan. De loopbrug die, over de tuin, de winkel met het huis verbindt, vind ik prachtig. Zo kom ik toch elke dag buiten en loop ik niet als een kruidenier van de voorkamer naar de winkel.?

Terwijl design de winkel domineert, primeert in het woonhuis een zeer persoonlijke stijl. ?Doordat we constant bezig zijn met designobjecten, hebben we als reactie een passie ontwikkeld voor het bizarre. Suzy verzamelt bijvoorbeeld glazen karaffen. ’s Zomers bezoeken we wekelijks een of andere rommelmarkt. Af en toe vinden we daar zo’n speciale fles. We zijn trouwens nog steeds op zoek naar hun oorsprong. Ik veronderstel dat ze als wijnflessen verkocht werden, want soms kleeft er nog een etiket op met de naam van een Italiaanse wijn.?

Peter van zijn kant, koestert een passie voor robots, monsters en ander vreemd speelgoed. ?Eigenlijk ben ik nog altijd de kleine jongen van vroeger. Ik ben het speelgoed niet ontgroeid. Alleen heeft het andere vormen gekregen dan 30 jaar geleden.? Overal slingeren plastic robots, action men of cybermonsters rond, tussen reissouvenirs en andere curiosa.

?Ons huis staat eigenlijk niet echt model voor de inrichtingen die wij onze klanten proberen te verkopen. Wij zijn veel extremer dan de meeste mensen. Ons geloof in de combinatie van verschillende dingen is dan wel weer een raakpunt. Eén stijl op zich werkt op de lange duur dodelijk. Wij combineren elementen, mengen stijlkenmerken van verschillende genres. In zekere zin willen we chaos verkopen, maar dan wel een chaos met een lijn erdoor. Daar gaat het uiteindelijk allemaal om : jezelf vinden in de wanorde die ons omringt. Het kunnen uiten van je ziel in de ruimte waarin je leeft. Daarom vind ik de meeste huizen die architecten bouwen ronduit lelijk. Mooie vormen, sterke volumes, dat wel, maar er wordt niet in geleefd. Het zijn de musea van het doodse leven.?

Peter vindt Johan Laetem wel een groot architect. ?Voor dit huis zocht hij de meest eenvoudige oplossingen om een optimaal effect te verkrijgen, afgestemd op onze behoeften. Hij bewaarde bijvoorbeeld zoveel mogelijk de open ruimte, en benutte de lichtinval maximaal. Dat wij op het gelijkvloers slapen is misschien ongewoon, maar zo genieten we van de geborgenheid van de dichtbegroeide tuin.?

De aanpalende, wat donkere bureauruimte wordt opgelicht door het zonlicht dat royaal door een groot raam binnenstroomt. Doordat tussen de twee ruimtes geen scheidingswanden zijn aangebracht, ontstaat een soort loftgevoel. De slaapkamer is veel meer dan een plaats om te slapen. ’s Avonds trekken Peter en Suzy er zich terug om tv te kijken of te lezen. Via een lange gang die op de ruimte aansluit, beland je in de badkamer en het toilet.

De dagzone bevindt zich op de eerste verdieping die via een loopbrug verbonden is met de winkel. Je valt er met de deur in huis. De grote zitkamer geeft via twee grote doorgangen uit op de keuken en de eetkamer. Opvallend is de grote verscheidenheid aan meubels : elke sofa is verschillend, elke stoel is van een andere ontwerper en overal hangen andere lampen. ?Die diversiteit heeft te maken met mijn verzamelwoede. Wanneer de productie van een bepaalde stoel wordt stopgezet, haal ik hem uit de winkel en geef hem een plaats in huis. Het kan een gekke stoel zijn, of gewoon een ontwerp dat ik biezonder mooi vind. Hetzelfde geldt voor de lampen. Er zijn er zoveel mooie op de markt dat ik niet kan kiezen. Waarom zou ik ook ? Ik vind de combinatie van diverse ontwerpen veel interessanter dan een homogene reeks binnen één merk. Dan kan je evengoed in een showroom wonen.?

Die verscheidenheid zorgt echter wel voor een druk effect : door het gebrek aan eenheid is er geen rustpunt. ?Maar is dat nodig ??, vraagt Suzy zich af. ?We evolueren snel, we zijn steeds op zoek naar nieuwe dingen. Ons leven is druk, ons huis weerspiegelt dat. Ik hou van die chaos. Of dat over tien jaar nog zo zal zijn, kan ik nu niet zeggen. Misschien word ik dat eindeloze schoonmaken van al die spullen moe en wil ik een loft à la Linda Loppa.?

Ook in de winkel heerst dezelfde drukte. ?Maar dat vinden de mensen nu net leuk. Ze kunnen rondsnuisteren en hopen telkens weer dat ze tussen al die spullen iets ontdekken dat speciaal voor hen is. En binnenkort is er nog meer. Dat is het voordeel met de winkel : enerzijds kan je uitbreiden, anderzijds worden voortdurend zaken verkocht. Thuis niet. We zijn al zo selectief en toch komt er wekelijks iets bij. Ooit zal het moeten ophouden, anders houden we geen plaats over om te wonen. En dat is toch de essentie van een huis.?

Open ruimte en lichtinval werden maximaal benut : doordat slaapkamer en bureau gelijkvloers op elkaar aansluiten, krijg je een soort loftgevoel.

In de zitkamer, die uitgeeft op keuken en eetkamer, zijn nauwelijks twee meubelstukken gelijk. Onder : Peters verzameling rariteiten en monsters vormt een tegengewicht voor de overvloed aan design.

Overal opvallende vormen en kleuren, tot in de kleinste hoekjes. Onder : Suzy’s collectie karaffen, bijeengesprokkeld op de rommelmarkt.

De veelheid van objecten vind je ook in de keuken terug, en overal in huis slingeren reissouvenirs en curiosa rond : Veel interessanter dan een homogeen geheel.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content