Zijn ruime Parijse appartement oogt op het eerste gezicht rustig en klassiek. Maar wie dichterbij gaat kijken, ontdekt wonderlijke uit touw gemaakte meubels en intrigerende kunstwerken. De eigenzinnige leefwereld van kunstenaar-ontwerper Christian Astuguevieille.

Parijse flats zijn zelden overdreven groot, afhankelijk natuurlijk van de buurt waarin ze liggen. Christian Astuguevieille bewoont een riant appartement achter de Saint-Augustinkerk, aan de noordzijde van de stad, waar ooit ook Proust en Cocteau hun anker uitwierpen. Met deze laatste is er op zijn minst stilistisch een verband, want de leefwereld van Astuguevieille is behoorlijk surrealistisch getint. Zijn grote, Haussmanniaanse woonst, die via een voormalige wintertuin rond de volledige binnenkoer van het gebouw doorloopt, baadt in een onwerkelijke sfeer. Het appartement staat immers nokvol kunstwerken, objecten en meubels die helemaal met touw zijn bekleed en vastgesjord.

Toen onze gastheer een kleine jongen was, raapte hij op straat allerlei rommeltjes op om te knutselen, onder meer stukjes touw. Al duurde het nog vele jaren vooraleer hij zijn hele huishouden met touw ging ‘bekleden’. In de periode daarvoor legde Astuguevieille een aardige creatieve omweg af. Ooit had hij de leiding over het kinderatelier van het Centre Pompidou. Later werd hij artistiek directeur van het beroemde parfumhuis Molinard, een van de oudste huizen van Frankrijk. Nadien organiseerde hij grote exposities in en buiten Frankrijk. En in 1980 werkte hij voor de wereldvermaarde interieurfirma Jansen, die de Franse stijl over de hele wereld uitvoert.

Nadat vrienden hem vroegen meubels voor hen te ontwerpen en te maken – vroeger deed hij alles zelf – startte hij in de exquise Galerie Vivienne een zaak op met zelf ontworpen accessoires. Hij ging ook werken voor de modehuizen Lanvin en Rochas. Bij dat laatste was hij als artistiek directeur verantwoordelijk voor de vormgeving van de cosmetica. Omstreeks 1990 begon hij overal zijn meubels te exposeren, van Londen tot in Tokio. In ’93 ging hij eveneens werken voor Nina Ricci, maar zijn eigen oeuvre van meubels, vazen en met touw beklede accessoires werd steeds belangrijker en uitgebreider.

Daarnaast begon Astuguevieille ook meer en meer te schilderen. In zijn atelier in de grote middenkamer van zijn flat hangen de wanden vol met vellen beschilderd papier. Op sokkels staan er met touw omwonden beelden die meteen zijn inspiratiebronnen verraden : in zijn jonge jaren reisde de kunstenaar naar het Verre Oosten en toonde toen al grote belangstelling voor etnische kunst en archeologica. Zo herken je in veel van zijn beelden de voluptueuze silhouet van de prehistorische vruchtbaarheidsgodinnen. En ook zijn repetitieve schilderingen getuigen van een etnische invloed.

Het appartement telt vele kamers met verschillende sferen. Was de stijl vroeger wat uniformer – bijna eenkleurig geschilderd in de tinten van touw en witgrijs papier -, dan heeft nu één van de eetkamers een likje donkere omber gekregen, en verlevendigen rode accenten her en der het interieur. Veel fauteuils zijn bekleed met velours in rouge d’opéra, en af en toe bots je zelfs op een designklassieker. Maar wat meest opvalt, zijn de door Astuguevieille ontworpen meubels, sommige van knoestige berkentakken die behoorlijk groot en voyant zijn. Verbazend veel creaties hebben een uitgesproken dierlijk silhouet. Ook de keuken zette de heer des huizes naar zijn hand. Het vrij klassieke kookhuis is geraffineerd van kleur en lijn en heeft een oud bordenrek vol antieke, roomkleurige bordjes van Creil, een van de negentiende-eeuwse faienceateliers van Parijs. Hoewel dit interieur vrij tijdloos is van sfeer, springt het qua stijl uit de toon.

+

+

Tentoonstelling bij Hermès

Voor wie het artistieke oeuvre van Christian Astuguevieille beter wil leren kennen, zijn er momenteel verscheidene gelegenheden. Vooreerst ontwierp hij zopas voor het Museé d’Art et d’Industrie La Piscine in Roubaix een parcours des 5 sens. Daarnaast kun je in La Verrière, de Brusselse galerie van Hermès, terecht voor een tentoonstelling van zijn zwartwitschilderijen. De tentoonstelling loopt van 4 november tot 13 december, Waterloolaan 50 in 1000 Brussel. Astuguevieille werkt ook samen met het Gentse decoratiehuis Neoo selon Neo, gevestigd in het historische stadshotel Verhaeghen, Oude Houtlei 110, waar een deel van zijn meubelcollectie te zien is.

Door Piet Swimberghe / Foto’s Jan Verlinde

De plek baadt in een onwerkelijke sfeer doordat

het licht

gefilterd

wordt door

de aanwezigheid van een

wintertuin.