Spreek het woord shopaholic uit en iedereen denkt automatisch aan een vrouw die op hormonaal bepaalde tijdstippen de stad intrekt om haar maandloon en meer aan kleren, schoenen en dure elektronische gadgets uit te geven. Fout, helemaal fout. In de eerste plaats is de shopaholic m/v. Het verschijnsel doet zich bijvoorbeeld ook redelijk frequent voor onder mannelijke bruggepensioneerden. Anderzijds is het de ware shopaholic niet om het bezit te doen, maar om het proces van het winkelen. Met andere woorden : de aankoop van een stuk zeep of een doosje tapioca verschaft de koopverslaafde evenveel plezier als het verwerven van een deux-pièces van Prada. Of toch bijna. Hoe ook, ware shopaholics zullen zich zeker aangesproken voelen door de wedstrijd van Delhaize en Living Tomorrow, waarbij gepolst wordt naar de creatieve ideeën van de Belgische consument aangaande winkelen in de toekomst. Wilt u uw eten bezorgd krijgen via een bestelling op de keukencomputer ? Of geeft u als doorgewinterde kooplustige de voorkeur aan de traditionele winkel ? Hoe moet die er dan wel uitzien ? Wat is er allemaal te koop en hoe wenst u te betalen ?

Kijk, daar wil ik graag mijn steentje toe bijdragen. In momenten van grote geestelijke verwarring vind ik namelijk niets ontspannender dan winkelen. Tenzij tijdens de feestdagen, als de medemens zo vervuld is van christelijke mildheid dat hij met zijn winkelkar je achillespezen ramt. Een mens met een slecht karakter uit mijn onmiddellijke omgeving beweert dat ik in een soort trance van warme dranken naar diepvriespizza drentel, als grootwild dat door de parkwachter met een verdovingspijltje beschoten is, maar niet meteen door de knieën wil. Of ik dan niets cultureels of moreel verheffenders te doen heb dan shoppen ? Zeker wel, maar soms reikt mijn ambitie nu eenmaal niet verder dan de aanschaf van voorgekookte soepballetjes. Mocht ik de vrouw van Herwig Van Hove zijn, dan zou ik mijn soepballetjes natuurlijk zelf draaien, maar gelukkig ben ik de vrouw van Herwig Van Hove niet.

Soepballetjes zijn trouwens een tricky item. Elke supermarkt verstopt die op een verschillende plaats. Bij de artisanaal bereide soepen, de kippenonderdelen of het gehakt met fijne kruiden. Mijn eis is dus simpel : uniformiteit ! Net zoals bij elke Chinees op deze planeet het menu A uit een loempia, kip met curry en een bolletje vanille met twee lychees uit blik zou moeten bestaan, kwestie van de overzichtelijkheid en de wereldvrede te bevorderen. Een andere mogelijkheid is de winkelkar met gps : je tikt Cracky nut in en het vehikel loodst je feilloos naar de juiste plank in de afdeling ontbijtgranen. Tenzij Cracky nut uit de handel genomen is, natuurlijk. Daar kan ik me dus behoorlijk over opwinden, als zonder enige uitleg één van mijn favoriete voedingswaren uit het aanbod verdwijnt. Het minste wat de winkelketen kan doen, is je van tevoren waarschuwen : ‘Geachte klant, u bent de enige die Cracky nut lekker vindt. Wij zien ons dus genoodzaakt het product binnen afzienbare tijd uit de rekken te verwijderen. Sla uw slag nu het nog kan.’

Ik bedoel maar, ideeën te over voor de winkel van de toekomst. O ja, de winnaar van de wedstrijd zal zijn project verwezenlijkt zien in Living Tomorrow 3 en mag met partner in het nieuwe Huis van de Toekomst overnachten. Delhaize De Leeuw geeft hem of haar voor 720 euro aankoopbons cadeau. Daar kun je een hoop soepballetjes voor kopen.

Info : www.livingtomorrow.be, www.delhaize.be.

Linda Asselbergs