Toen Nicolas en Marleen een stuk bouwgrond in een park kochten, kregen ze er een 180 jaar oude libanonceder gratis bij. Bouwen onder een bejaarde boom is als bouwen naast beschermd erfgoed: je houdt ervan, je respecteert het, maar het diepgewortelde verleden vraagt veel zorg en aandacht.
Het paviljoen van Nicolas en Marleen staat op een bouwgrond in een verkaveld park in Wetteren, met daarop een imposante libanonceder, een kwetsbare boom die minstens 180 jaar oud is. “Marleen ontdekte de bouwgrond enkele jaren geleden en was meteen heel enthousiast. De eerste indruk die je toen kreeg van het perceel was één en al boom”, vertelt Nicolas.
De grond is een stukje groen in een park dat ooit deel uitmaakte van het kasteel van Gransvelde, dat tijdens de Tweede Wereldoorlog bezet werd door het Duitse leger. Bij hun vertrek staken de soldaten hun documenten in brand en met het bewijsmateriaal ging ook het kasteel in vlammen op. De oranjerie en het koetshuis bleven wel bewaard en zorgen voor een aangenaam uitzicht vanuit de woning van Marleen en Nicolas. In de jaren zeventig werd het kasteelpark verkaveld, met nefaste gevolgen voor het landschap. Veel groen werd gerooid, maar gelukkig overleefde de libanonceder het wél.
Nicolas en Marleen waren al een hele tijd op zoek naar een bouwgrond. Ze wilden in de natuur wonen én in de buurt van Gent blijven. De boom symboliseert wat ze belangrijk vinden in het leven : “De ceder is een sterke boom met diepe wortels. In mijn privéleven zou ik graag rust vinden, voor mezelf, mijn kinderen en mijn partner. Je kunt de boom hiervan als symbool zien”, zegt Nicolas.
Boomchirurg
Het unieke stuk grond maakte het bouwen echter niet gemakkelijk. Een boom die zo oud is, is vergelijkbaar met een huis dat veel historische elementen bevat : hoewel hij eigendom is van Nicolas en Marleen, mogen ze er niet zomaar mee doen wat ze willen. Een landmeter, een boomchirurg en het Agentschap Natuur en Bos maakten analyses en gaven adviezen nog voor er een eerste lijn op papier gezet werd. “We moesten elf meter afstand houden, maar dat was geen eenvoudige opgave omdat we ook rekening moesten houden met de afstand tot aan de perceelgrens.”
Voor de complexe opdracht deden Nicolas en Marleen een beroep op de Gentse B5 architecten. Zij volgen de principes van de permacultuur, streven naar een balans tussen de noden van mens en natuur. Ze hielden zoveel mogelijk rekening met de omgeving in het algemeen en de boom in het bijzonder. “De woning plooit zich haast rond de boom maar houdt toch voldoende afstand. We hebben het oorspronkelijke terreinniveau zoveel mogelijk behouden, inclusief onregelmatigheden en niveauverschillen”, aldus architect Dieter Van Everbroeck. Zo bleef behalve de boom ook zoveel mogelijk van het originele park behouden.
Omdat de ceder een zichtbepalend element is voor de omgeving, is de woning bewust laag gebouwd. Het exterieur is een horizontaal bouwvolume met grote glaspartijen die in harmonie zijn met de uitgestrekte omgeving. Het resultaat is een modern paviljoen met grafische lijnen.
Ook binnen voel je de omgeving. De woning is opgedeeld in drie units met veel openheid. Het zijn vooral de grote glaspartijen die het groen naar binnen brengen en zorgen voor overvloedig natuurlijk licht. Het licht is een favoriet aspect van zowel Marleen als Nicolas aan hun woning. “We merken nu de dagen langer worden dat we overal een mooie lichtinval hebben. ’s Ochtends heb je licht in de slaapkamers en eetruimte, ’s avonds hebben we zonlicht in de woonkamer”, zegt Marleen. Nicolas beaamt : “Als de zon zakt, geeft dat een mooie weerspiegeling binnen.”
Tekst & foto’s Patricia Goijens
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
