De eerste aanblik van manoir Hippocampus is zonder meer overweldigend. Wie na een behoorlijk ingewikkelde zoektocht de inrit oprijdt, staat vrijwel meteen oog in oog met de statige, witte villa waarvan het silhouet weerspiegeld wordt in de vijver ervoor.

De hele wijk ademt een hiërarchie die naar het verleden verwijst, toen de Union Minière-dochter Vieille Montagne de omgeving beheerste. Wie er werkte, kon er in de omgeving komen wonen, in wijken die door de fabriek waren gebouwd – eentje voor elk niveau. De statige villa die van het begin van de 20ste eeuw dateert, was vier generaties lang het onderkomen van de onderdirecteur van Vieille Montagne, terwijl voor de directeur een kasteeltje was gereserveerd.

Francis Scheyvaert die er drie jaar geleden neerstreek, is meer restaurateur dan hotelier. Hij investeerde flink in de Kempense villa en transformeerde de kleine kamertjes onder het dak in drie zolderkamers voor gasten. “Om de pijn van de investering wat te verzachten”, zoals hij ruiterlijk toegeeft. We zitten bij een biertje op het terras waar twee stenen leeuwen zich uitstrekken. Later klimmen we naar de gastenkamers waarvan de naam naar de desserts uit de keuken verwijst: Javanais, Tarte Tatin, Sabayon. Die kamers vallen niet uitzonderlijk groot uit, maar zijn niettemin zeer gegeerd vanwege het thuisgevoel, omdat de rust er gegarandeerd is en omdat de prijs democratisch werd gehouden. De levensgenieter die niet van tevoren reserveert, riskeert teleurgesteld te worden. Maar wie een plaatsje weet te bemachtigen en ’s ochtends aan het ontbijt verschijnt, is weg van de wereld, in een oase van groen waarmee het parkeerterrein een beetje te nadrukkelijk contrasteert.

Veel golfers weten de Hippocampus te vinden omdat ze vlakbij twee terreinen vinden. Maar ook langsrijdende fietsers, verrast door het uitzicht en de allure, beslissen onverwacht om te blijven overnachten. En ze komen vaak terug.

“Het heeft allemaal te maken met soepel zijn”, zegt Scheyvaert. “Ik krijg tijdens de week zakenmensen over de vloer, maar ook artiesten of muzikanten. Mensen met een eigen ritme, nachtraven. Met een beetje goede wil pas je je aan.”

Het restaurant, waar de Schotse ruit overheerst en waar twee romantische tafeltjes vooruitgeschoven in de veranda staan, heeft een eigen reputatie verworven. Brussel of Antwerpen liggen op drie kwartier rijden, maar dat vindt geen gast te ver – vooral ’s zomers als het diner op het terras wordt geserveerd. In de bar staat een rijtje Single Malts, waaronder de wonderlijke Springbank. Dat zegt genoeg.

Manoir Hippocampus, Sint Jozef-laan 79, 2400 Mol-Wezel. Tel. 014/81.45.90. Fax 014/81.45.90. Een dubbele kamer kost 3800 tot 4400 frank, inclusief het ontbijt. Voor een single wordt 2950 frank gevraagd.

Pierre Darge / foto’s Jan Verlinde

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content