Ze verruilde Antwerpen voor Londen, maar noemt ons land nog altijd thuis. Een ode van fotomodel Anouck Lepère aan haar geliefde België.

“Mode is het grootste reclamebord dat België ooit gehad heeft, naast chocolade en bier natuurlijk. Het is ongelooflijk hoeveel talent een piepklein landje als het onze kan voortbrengen : Dries Van Noten, Walter Van Beirendonck, Olivier Theyskens, Bruno Pieters,… En dan zijn er nog de minder bekende landgenoten die achter de schermen de touwtjes in handen hebben. Het lijkt wel of er in ieder groot modebedrijf een Belg werkt, of toch minstens iemand die aan de Academie van Antwerpen heeft gestudeerd.”

“Tegenwoordig draait alles om vluchtige trends, terwijl Belgische mode de reputatie heeft tijdloos te zijn. Onze ontwerpers blijven doorheen hun carrière trouw aan één, heel persoonlijke stijl. Een kledingstuk dat je tien jaar geleden kocht, is vandaag nog altijd mooi. Tenzij je het natuurlijk zo vaak gedragen hebt dat het uiteen valt. Meer en meer mensen beginnen ook te beseffen dat Belgische mode een duurzame investering is. Ik heb zelf van bijna iedere Belgische ontwerper een stuk in mijn kleerkast hangen.”

“Acht jaar geleden maakte ik deel uit van de Belgian Wave van modellen met onder anderen Delphine Bafort, Hannelore Knuts en Kim Peers. In die periode durfde ik geen opdrachten te weigeren. Nu ben ik op een punt beland dat ik enkel nog de dingen doe die ik graag doe en waar ik zelf achtersta. Toch wil ik me in de toekomst niet beperken tot modeopdrachten. Ik ben ook nieuwsgierig naar andere, nieuwe projecten die meer aansluiten bij mijn verleden als studente architectuur. Al zijn er nog geen concrete plannen.”

“België kun je niet in een hokje duwen. Het is een smeltkroes van stijlen en invloeden uit alle volkeren die hier in de loop van de geschiedenis zijn gepasseerd. Dat geldt zowel voor onze eetgewoonten en architectuur, als voor mode. In tegenstelling tot veel andere landen heeft België niet één uniforme stijl. Dat is een sterkte, zeker geen zwakte. Maar als ik er dan toch een term zou moeten opplakken, is het ‘eclectisch’. Ik maak vaak deze vergelijking: als je in België een bakkerij binnenstapt, word je bijna overweldigd door het aanbod : er is zuur, donker brood uit Duitsland, er liggen baguettes uit Frankrijk en tompoesjes uit Nederland. Elke keer als ik in België ben, valt die diversiteit me op.”

Door Ellen De Wolf Productie Kim Peers Foto’s Pablo Delfos; Assistenten productie Jorg Strecker en

“In het buitenland moet ik vaak uitleggen dat België nog bestaat, ja. Maar dat doe ik graag, ik ben fier op mijn ‘Bellechique’.”

“Als echte Antwerpenaar denk ik natuurlijk dat ik het beter weet. Hoewel ik al negen jaar niet meer in Antwerpen woon, ben ik er nog altijd nauw bij betrokken. Ik heb zelfs een idee voor de Lange Wapperbrug.”